Read Sanskrit साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 10 Bible Online

साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 10 - Sanskrit bible

साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 10

¹अहं युष्‍मान्‌ ब्रवीमि, “यः नरः द्वारेण न प्रविशति, किन्‍तु केनचित्‌ अन्‍येन मार्गेण आरुह्‌य प्रविशति, सः चौरः दस्‍युश्‍च अस्‍ति।

²यः मनुष्‍यः द्वारेण याति सः मेषपालः वर्तते।

³तदर्थं दौवारिकः द्वारम्‌ उद्‌घाटय तिष्‍ठति। मेषाः अपि तस्‍य गिरम्‌ आकर्ण्‍य अभिजानन्‍ति। मेषपालः निजान्‌ मेषान्‌ एक एकस्‍य च नाम्‍ना आहूय मेषवाटात्‌ तान्‌ बहिः कुरुते।

⁴तान्‌ बहिः निष्‍कास्‍य तेषाम्‌ अग्रे गच्‍छति। मेषाः च अपि अनुच्‍छन्‍ति तं, यतः ते तस्‍य गिरम्‌ अभिजानन्‍ति।

⁵ते न एव अनभिज्ञातं कदाचन अनुयास्‍यन्‍ति, प्रत्‍युत तत्‍समीपात्‌ ते पलायिष्‍यन्‍ति, यतः ते अपरिचितानाम्‌ गिरम्‌ न अभिजानन्‍ति।”

⁶येशुः तान्‌ दृष्‍टान्‍तम्‌ अश्रावयत्‌, परन्‍तु ते न अवबुध्‍यन्‍त, यत्‌ असौ तान्‌ किं कथयति?

⁷येशुः पुनः तान्‌ अब्रवीत्‌, “अहं युष्‍मान्‌ ब्रवीमि, मेषवाटस्‍य द्वारम्‌ अहमस्‍मि।

⁸मत्‌पूर्वम्‌ ये समायाताः ते चौराः दस्‍यवः च आसन्‌; मेषास्‍तु तेषां नाशृण्‍वन्‌।

⁹अहमेव द्वारम्‌ अस्‍मि। यः मया प्रवेशम्‌ आप्‍नोति असौ मुक्‍तिं लप्‍स्‍यते। सः एव अन्‍तः आयास्‍यति, सः एव बहिः एष्‍यति। चारागाहम्‌ असौ एव अवाप्‍स्‍यति।

¹⁰चौरः केवलम्‌ चौर्यं, हत्‍यां विनाशं च कर्तुम्‌ एव आगच्‍छति। अहम्‌ तु अत्र आगतः यथा मेषाः जीवनम्‌ अवाप्‍नुयुः, सर्वथा पूर्णतोपेतं जीवनम्‌ अवाप्‍नुयुः।”

¹¹“अहम्‌ भद्रः मेषपालः अस्‍मि। भद्रस्‍तु मेषपालकः निजमेषाणां रक्षार्थं स्‍वप्राणान्‌ त्‍यजति।

¹²वैतनिकः तु मेषपालः, मेषपतिः वा न विद्‌यते, असौ वृकम्‌ आयान्‍तं दृष्‍ट्‌वा मेषान्‌ त्‍यक्‍त्‍वा पलायते। वृकश्‍च मेषान्‌ हरति, असौ तान्‌ विकृणोति।

¹³वैतनिकः पलायते यतः असौ वैतनिकः अस्‍ति। मेषेषु तस्‍य चिन्‍ता न भवति।

¹⁴“अहं तु भद्रः मेषपालोऽस्‍मि, अतः तान्‌ न जहामि। यथा मां पिता जानाति, यथा अहं पितरं जाने, तथा स्‍वकान्‌ मेषकान्‌ जाने, तेऽपि माम्‌ जानते। अहं मेषाणाम्‌ कृते स्‍वजीवनम्‌ अर्पयामि।

¹⁵

¹⁶मम अन्‍ये अपि मेषाः सन्‍ति, ते अस्‍य मेषवाटस्‍य न सन्‍ति। मया ते अपि आनेतव्‍याः। ते अपि मम गिरम्‌ श्रोष्‍यन्‍ति। इत्‍थम्‌ मेषव्रजो, मेषपालः चः एकः भविष्‍यति।

¹⁷“पिता मयि प्रेम विदधाति, यतः अहं स्‍वजीवनम्‌ अर्पयामि; पुनः तत्‌ ग्रहीष्‍यामि।

¹⁸कोऽपि मत्तः मम जीवनं हर्तुं न शक्‍तः; अहं तु स्‍वयम्‌ तत्‌ अर्पयामि। स्‍व जीवनं त्‍यक्‍तुं पुनः ग्रहीतुम्‌ च अधिकारः ममैवास्‍ते। अयं मम पितुः आदेशः वर्तते’’।

¹⁹येशोः अनेन वचनेन पुनः यहूदिषु मतभेदः अभवत्‌।

²⁰बहवः अकथयन्‌ “अयं भूतेन अभिविष्‍टः अस्‍ति, सः प्रलपति। यूयं कथं तं शृणुथ?”

²¹अन्‍ये ऊदुः “इमानि वचनानि अपदूतग्रस्‍तस्‍य न सन्‍ति। किम्‌ अपदूतः अन्‍धानाम्‌ नेत्राणि स्‍वस्‍थीकर्तुम्‌ समर्थः?”

²²तदानीं येरुसलेमे प्रतिष्‍ठानपर्व शीतकाले सम्‍पद्‌यते स्‍म।

²³येशुः मन्‍दिरे सुलेमानस्‍य आलिन्‍दे परिभ्रमन्‌ आसीत्‌।

²⁴धर्मगुरुवः तं परितः वेष्‍टयित्‍वा पप्रच्‍छुः, “कियत्‌ कालं भवान्‌ अस्‍मान्‌ संशये स्‍थापयिष्‍यति? भवान्‌ चेत्‌ मसीहः अस्‍ति, अस्‍मान्‌ सत्‍यं ब्रवीतु।”

²⁵येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच इत्‍थम्‌, “मया पुरा एव यूयम्‌ उक्‍ताः परन्‍तु यूयं विश्‍वासं न कुरुध्‍वे। अहंतु मम पितुः नाम्‍ना यत्‌ कार्यं करोमि तत्‌ एव मम विषये साक्ष्‍यं ददाति।

²⁶यूयं मयि विश्‍वासं न कुरुथ, यतः यूयं मम मेषाः न स्‍थ।

²⁷मम मेषाः मम गिरम्‌ अभिजानन्‍ति। अहमपि तान्‌ विजानामि, ते माम्‌ अनुसरन्‍ति।

²⁸अहं तेभ्‍यः अनन्‍तजीवनं ददामि, अतः ते कदापि न मरिष्‍यन्‍ति, कोऽपि तान्‌ मम्‌ हस्‍तात्‌ अपहर्तुं न समर्थः।

²⁹तान्‌ मम पिता मह्‌यम्‌ ददौ, असौ सर्वेभ्‍यः महत्तरः। तान्‌ मत्‍पितुः हस्‍तात्‌ अपहर्तुं न शक्‍नोति।

³⁰अहत्र्च मत्‍पिता चैक एव स्‍वः’’।

³¹धर्मगुरुवः तम्‌ हन्‍तुं पुनः प्रस्‍तरान्‌ उत्‍थापयन्‌।

³²येशुः तान्‌ अब्रवीत्‌, “पितुः प्रभावतः युष्‍माकं पुरतो मया अनेकानि शुभकार्याणि कृतानि। किन्‍तु न जाने कस्‍य कर्मणः कारणात्‌ यूयं मां प्रस्‍तरैः हन्‍तुं दृढ़निश्‍चयाः दृश्‍यध्‍वे’’?

³³धर्मगुरुवः तं ऊदुः, “वयं शुभकर्मणः कारणात्‌ न, परन्‍तु त्‍वम्‌ ईशनिन्‍दकः असि, अतः त्‍वां प्रस्‍तरैः हन्‍तुमुद्‌यताः, यतः त्‍वं मनुष्‍यः असि, स्‍वं प्रभुम्‌ मन्‍यसे’’।

³⁴येशुः तान्‌ उवाच, “किं युष्‍माकं व्‍यवस्‍थायाम्‌ इदं न लिखितम्‌ अस्‍ति, “मया प्रोक्‍तम्‌ त्‍वं परमेश्‍वरः असि?”

³⁵यस्‍मै परमेश्‍वरस्‍य सन्‍देशः दत्तः आसीत्‌, यदि व्‍यवस्‍था तम्‌ परमेश्‍वरं प्राह, चेत्‌ धर्मग्रन्‍थस्‍य वचः सत्‍यं वर्तते -

³⁶तर्हि यं संसारे अधिकारं दत्‍वा प्रहिणोत्‌, तं यूयं कथं वदथ - त्‍वम्‌ ईशनिन्‍दा करोसि यतः मया उक्‍तम्‌, “अहम्‌ ईशपुत्रः अस्‍मि।”

³⁷“यदि अहं स्‍व पितुः कार्यं न करोमि, तदा मयि विश्‍वासं मा कुरुध्‍वे।

³⁸परन्‍तु यदि अहं तत्‌ करोमि, तथापि यूयं चेत्‌ मयि न विश्‍वासं कुरुथ, मत्‍कृतासु क्रियासु एव विश्‍वासं कुरूथ। युष्‍माभिः ज्ञायताम्‌ एतद्‌ विश्‍वासः च विधीयताम्‌, अहं पितरि तिष्‍ठामि, मयि च पिता तिष्‍ठति।”

³⁹ततः ते तं पुनः धर्तुम्‌ चेष्‍टवन्‍तः, किन्‍तु येशुः तेषां हस्‍तात्‌ विनिर्गतः।

⁴⁰ततो येशुः यर्दनपारस्‍थं तत्‌ स्‍थानम्‌ आगतः, यत्र योहनः जनेभ्‍यः जलसंस्‍कारम्‌ अददात्‌, तत्रैव अवसत्‌ च।

⁴¹अनेके तम्‌ उपागच्‍छन्‌, ते मिथः अब्रुवत, “योहनेन कश्‍चित्‌ चमत्‍कारः न प्रदर्शितः, परन्‍तु येशोः सम्‍बन्‍धे यद्‌ उक्‍तवान्‌, तत्‍सर्वम्‌ सत्‍यम्‌ अभवत्‌।”

⁴²ते च तस्‍मिन्‌ विश्‍वासम्‌ अकुर्वन्‌।