Read Sanskrit साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 6 Bible Online

साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 6 - Sanskrit bible

साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 6

¹ततः गलीलस्‍य सरोवरस्‍य, अर्थात्‌ तिबेरियसस्‍य सरोवरस्‍य पारं गतवान्‌।

²एकः विशालः जनसमूहः तम्‌ अनुजगाम। यतः लोकैः चमत्‍कारपूर्णकार्याणि, रोगिषु येशुना कृतानि चिन्‍हानि तानि दृष्‍टानि।

³येशुः शिष्‍यैः सह गिरिम्‌ आरुह्‌य समुपाविशत्‌।

⁴यहूदिनाम्‌ पास्‍कापर्व (फसहपर्व) निकटम्‌ आसीत्‌।

⁵येशुः नेत्रे ऊर्ध्‍वम्‌ अकरोत्‌, अपश्‍यत्‌ च एकः विशालः जनसमूहः तं प्रति आगच्‍छति। तेन फिलिपः उक्‍तः, “वयम्‌ एतेषां भोजनार्थम्‌ कुत्रतः रोटिकाः क्रेष्‍यामः?”

⁶फिलिपं परीक्षमाणः येशुः एतद्‌ वाक्‍यम्‌ अभाषत। यतः सः स्‍वयम्‌ अजानत्‌ किम्‌ असौ करिष्‍यति इति।

⁷फिलिपः तं प्रत्‍युतरत्‌, “द्विशत दीनारमूल्‍यारोटिकाः अपि पर्याप्‍ताः न सन्‍ति, उपस्‍थितानाम्‌ एकैकः स्‍तोकं स्‍तोकं च प्राप्‍नुयात्‌।”

⁸तदा तदीय शिष्‍यानाम्‌ एकः अन्‍द्रेयासः, सिमोनपतरस्‍य भ्राता अभाषत,

⁹“अत्र एकस्‍य बालकस्‍य पार्श्‍वे पत्र्च रोटिकाः तथा मीनयुग्‍मं सन्‍ति, परन्‍तु एतावत्‌ एतेषां कृते किं नु भविष्‍यति?

¹⁰येशुः तं प्रत्‍युवाच, “एतान्‌ भोजनाय उपवेशय।” तत्र शष्‍पबाहुल्‍यम्‌ आसीत्‌। जनाः उपविशन्‌। प्रायः पत्र्च सहस्राणि पुरुषाः उपस्‍थिताः आसन्‌।

¹¹ततः येशुः रोटिकाः समादाय, धन्‍यवादस्‍य प्रार्थनां पठित्‍वा, शिष्‍येभ्‍यः ताः प्रदत्तवान्‌। शिष्‍याः तत्र उपविष्‍टेभ्‍यः यथेच्‍छं रोटिकाः ददुः। तथैव ते तेभ्‍यः यथेष्‍टं मत्‍स्‍यान्‌ अपि ददुः।

¹²लोकेषु तृप्‍तेषु येशुः शिष्‍यान्‌ अभाषत, यूयं भग्‍नांशान्‌ सर्वान्‌ अवशिष्‍टान्‌ चिनुत, येन कित्र्चदपि न नश्‍यतु।

¹³शिष्‍याः भग्‍नांशान्‌ सत्र्चित्‍य द्वादश डल्‍लकान्‌, तैरेव भग्‍नांशैः अवशेषितैः पूरयामासु।

¹⁴लोकाः येशोः चमत्‍कारमेतं दृष्‍ट्‌वा मिथः अब्रुवन्‌, “निश्‍चयम्‌ एषः नबी अस्‍ति, यः लोके आगन्‍ता अस्‍ति।”

¹⁵येशुः एतत्‌ द्रुतम्‌ ज्ञातवान्‌ यत्‌ अत्र उपस्‍थिताः जनाः मां राजानं चिकीर्षन्‍तः, ग्रहीष्‍यन्‍ति, अतः पुनः एकाकी एव गिरिम्‌ अश्रयत्‌।

¹⁶सन्‍ध्‍याकाले समायाते शिष्‍याः सरोवरस्‍य तटं ययुः।

¹⁷नावम्‌ आरुह्‌य सर्वे कफरनाहुमं प्रति सरोवरं लंघयन्‍तः आसन्‌। तदानीं रात्र्याः समयः आसीत्‌, येशुः तेषां समीपे न आगतः आसीत्‌।

¹⁸सरोवरः महावातघातेन

¹⁹क्रोशान्‌ क्षोभम्‌ आप्‍तवान्‌, प्रायशः पत्र्च षट्‌ क्रोशान्‌ यावत्‌ नौदंडेन संचालनस्‍य पश्‍चात् तदा ते सर्वे येशुं समुद्रोपरि आगच्‍छन्‍तम्‌ अपश्‍यन्‌। नावः निकटम्‌ आगच्‍छन्‌ येशुं दृष्‍ट्‌वा शिष्‍याः अबिभयुः।

²⁰परन्‍तु येशुः तान्‌ प्रत्‍यभाषत, “अहम्‌ एव अस्‍मि मा बिभीत।”

²¹ततो ते नावि येशुं ग्रहीतुम्‌ ऐच्‍छन्‌, किन्‍तु तत्‍क्षणम्‌ एव नौः सरोवरस्‍य तटम्‌ उपजगाम।

²²ये नराः सरोवरस्‍य तस्‍मिन्‌ पारे स्‍थिताः आसन्‌, ते अपश्‍यन्‌ तत्र एका नौः आसीत्‌, तस्‍यां येशुः शिष्‍यैः सह न आसीत्‌।

²³अन्‍येद्‌युः तिबेरियसात्‌ अन्‍यनावः तत्‌ स्‍थानम्‌ आगताः, यत्र येशोः प्रार्थनायाः पश्‍चात्‌ जनाः रोटिकाः अभक्षयन्‌।

²⁴तत्र न तु ते येशुम्‌ अपश्‍यन्‌ न तस्‍य शिष्‍यान्‌। ततः नौकारूढाः जनाः येशुम्‌ अन्‍वेषन्‍तः कफरनहूमं प्रति

²⁵सरोवरपारं जग्‍मुः। समुद्रपारं गत्‍वा ते येशुं प्राप्‍य तम्‌ अब्रुवन्‌, “गुरो! भवान्‌ कस्‍मिन्‌ काले अत्र उपस्‍थितः अभवत्‌?

²⁶येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच इत्‍थम्‌, “यूयं चमत्‍कारं द्रष्‍टुं मां न अन्‍वेष्‍यथ परन्‍तु रोटिकाः खादित्‍वा तृप्‍तिम्‌ अभवत।

²⁷नश्‍वरं भोजनं प्राप्‍तुं श्रम मा कुरुत परन्‍तु तस्‍मै भोजनाय यत्‍नध्‍वम्‌, यत्‌ अनन्‍तकालं यावत्‌ तिष्‍ठति, यत्‌ च मानवपुत्रः तुभ्‍यम्‌ दास्‍यति यतः पितापरमेश्‍वरः तस्‍मै इमम्‌ अधिकारम्‌ अयच्‍छत्‌।

²⁸जनाः तम्‌ अपृच्‍छन्‌, परमेश्‍वरस्‍य इच्‍छां पूर्णं कर्तुम्‌ अस्‍माभिः किं कर्तव्‍यम्‌?

²⁹येशुः तान्‌ अब्रवीत्‌, “परमेश्‍वरस्‍य इयम्‌ इच्‍छा वर्तते -” सः यं प्रेषितवान्‌ तस्‍मिन्‌ विश्‍वासं कुरुत।”

³⁰जनान्‌ तम्‌ उचुः, त्‍वम्‌ अस्‍मान्‌ कां चमत्‍कृतिम्‌ दर्शयिष्‍यसि, यां दृष्‍ट्‌वा त्‍वयि विश्‍वासं कुरवामहै? त्‍वम्‌ किम्‌ कर्तुम्‌ शक्‍नोषि?

³¹अस्‍माकं पूर्वपुरुषाः मरुभूमौ मन्‍नाम्‌ खादितवन्‍तः। यथा लिखितमस्‍ति - “सः भोजनार्थम्‌ स्‍वर्गात्‌ रोटिकाम्‌ ददौ।”

³²येशुः अब्रूत, “अहं युष्‍मान्‌ ब्रूवे - “मूसा स्‍वर्गसमुत्‍पन्‍नं भक्ष्‍यम्‌ युष्‍मभ्‍यम्‌ न दत्तवान्‌।

³³मम पिता परमेश्‍वरः स्‍वर्गस्‍य रोटिकां दत्ते, या स्‍वर्गात्‌ आगत्‍य संसारे जीवनम्‌ यच्‍छति।”

³⁴जनाः ऊचिरे, “प्रभो! अस्‍मभ्‍यम्‌ ताः एव रोटिकाः देहि।”

³⁵सः तान्‌ उवाच, “जीवनस्‍य रोटिका अहम्‌ अस्‍मि। यः मत्‍समीपम्‌ आयाति, तं क्षुधा नैव बाधते। यश्‍च मयि विश्‍वसिति सः तृषार्त्तः न भविष्‍यति।

³⁶तथापि अहं युष्‍मान्‌ अब्रवम्‌, यूयं मां दृष्‍ट्‌वा अपि विश्‍वासं न कुरुथ।

³⁷पिता मह्‌यम्‌ यं ददाति, सोऽवश्‍यं माम्‌ उपेष्‍यति। मत्‍समीपं यः आयाति तमहं न निष्‍कास्‍यामि।

³⁸यतः अहम्‌ स्‍वाम्‌ इच्‍छां न, परन्‍तु येनाहं प्रेषितः अस्‍मि, तस्‍य इच्‍छायाः अनुवर्तनम्‌ कर्तुम्‌ स्‍वर्गात्‌ समायातः अस्‍मि।

³⁹येनाहं प्रेषितः तस्‍य अभीष्‍टम्‌ एतत्‌ वर्तते, यत्‌ तेन ये मह्‌यम्‌ अर्पिताः, मत्तः त्राणम्‌ आप्‍नुयुः। अहं तान्‌ अन्‍तिमदिने पुनरुज्‍जीवितान्‌ करिष्‍यामि।

⁴⁰मम पितुः इयम्‌ इच्‍छा वर्तते यत्‌ यः पुत्रं दृष्‍ट्‌वा तस्‍मिन्‌ विश्‍वसिति, तस्‍मै शाश्‍वतजीवनं लभेत।

⁴¹येशुः अब्रूत, “स्‍वर्गलोकात्‌ अवतीर्णा रोटिका अहम्‌ एव अस्‍मि।” इति आकर्ण्‍य यहूदिनः मिथः अब्रूवन्‌,

⁴²“किमयं यूसुफस्‍य पुत्रः नास्‍ति? वयम्‌ अस्‍य पितरौ जानीमः, तदा एषः कथं वदति, स्‍वर्गतः अवतीर्णः अस्‍मि?“

⁴³येशुः तान्‌ अब्रूत, “अलं मिथः विवादेन।

⁴⁴कश्‍चित्‌ मम पार्श्‍वे तावत्‌ आगन्‍तुम्‌ न शक्‍नोति, यावत्‌ पिता, यः मां प्रेषितवान्‌, तेन न आकृष्‍यते। तमहम्‌ अन्‍तिमदिने

⁴⁵पुनरुज्‍जीवयिष्‍यामि। यतः नबिनां ग्रन्‍थेषु इदं लिखितमस्‍ति - ते सर्वे परमेश्‍वरेण शिक्षां लप्‍स्‍यन्‍ते। य परमेश्‍वरस्‍य शिक्षां शृणोति, गृह्‌णाति च, सः मत्‍समीपम्‌ आयाति।

⁴⁶युष्‍माभिः न अवगन्‍तव्‍यम्‌, कश्‍चित्‌ पितरं दृष्‍टवान्‌, यः प्रभोः आगतः अस्‍ति, सैव पितरम्‌ दृष्‍टवान्‌।

⁴⁷अहं युष्‍मान्‌ ब्रवीमि, यः विश्‍वसिति, सः अनन्‍तजीवनम्‌ लभते।

⁴⁸जीवनस्‍य रोटिका अहमेव अस्‍मि।

⁴⁹युष्‍माकं पूर्वजाः मरुभूमौ मन्‍नां भुक्‍तवन्‍तः अम्रियन्‍त च।

⁵⁰अहं यां रोटिकां ब्रवीमि, सा स्‍वर्गात्‌ अवतीर्णा, यः ताम्‌ अश्‍नाति, सः सदा जीवितः स्‍थास्‍यति।

⁵¹यां रोटिकाम्‌ अहं दास्‍यामि, सा संसारस्‍य जीवनाय मम देहः अस्‍ति।

⁵²ततः यहूदिनः विवदमानाः मिथः ऊचिरे, अयं भोजनार्थं कथं स्‍वदेहम्‌ अस्‍मभ्‍यम्‌ दास्‍यति?

⁵³अतः येशुः तान्‌ अब्रूत, ”यदि यूयं मानवपुत्रस्‍य देहम्‌ नाश्‍नीथ, तथैव तस्‍य रक्‍तम्‌ न पिबथ, तदा यूयम्‌ अनन्‍तंजीवनम्‌ न लप्‍स्‍यध्‍वे।

⁵⁴यः मम मांसम्‌ अश्‍नाति, तथा शोणितम्‌ पिबति, तस्‍मै अनन्‍तजीवनम्‌ प्राप्‍तम्‌ अस्‍ति, अहं च अन्‍तिमे दिने तं पुनरुज्‍जीवितम्‌ करिष्‍यामि;

⁵⁵यतः मम देहः सत्‍यं भोजनम्‌ अस्‍ति, भदीय शोणितम्‌ सत्‍यं पेयं वर्तते।

⁵⁶यः मे देहमश्‍नाति, मदीय शोणितम्‌ च पिबति, सः मयि निवसति, अहं तस्‍मिन्‌ निवसामि।

⁵⁷यथा जीवन्‍तः पिता मां प्रेषितवान्‌, अहं पित्रोः जीवनं लभे, तथैव, यः माम्‌ अश्‍नाति, सः मत्तः जीवनं लप्‍स्‍यते।

⁵⁸इयमेव सा रोटिका या स्‍वर्गात्‌ अवतीर्णा वर्तते। इयं रोटिका तस्‍याः रोटिकायाः सदृशा नास्‍ति, यां युष्‍माकं पूर्वजाः अभक्षयन्‌, ते अम्रियन्‍त। परन्‍तु यदि कश्‍चित्‌ इमां रोटिकां भुंक्‍ते सः अनन्‍तकालं यावत्‌ जीविष्‍यति।”

⁵⁹येशुः कफ़रनहूमस्‍य सभागृहे जनान्‌ शिक्षयन्‌ एतत्‌ सर्वम्‌ अब्रूत।

⁶⁰तस्‍य केचन शिष्‍याः येशोः वचः श्रुत्‍वा अब्रुवत, “इयं तु अति दुर्ग्रहा शिक्षा अस्‍ति। इमां कः स्‍वीकर्तुम्‌ शक्‍नोति?”

⁶¹इद्ं ज्ञात्‍वा यत्‌ शिष्‍याः अस्‍मिन्‌ विषये विवदन्‍ते, येशुः तान्‌ उवाच, “किं यूयम्‌ अनया शिक्षया विचलिताः भवथ?

⁶²यदा यूयं मानवपुत्रं तत्र आरोहणं कुर्वन्‌ द्रक्ष्‍यथ, यत्र सः पुरा आसीत्‌, तदा किं कथयिष्‍यथ?

⁶³आत्‍मा एव जीवनं ददाति, शरीरेण को लाभः न भवति। अहं यां शिक्षां तुभ्‍यम्‌ ददे, सा आत्‍मा तथा जीवनमस्‍ति।

⁶⁴तथापि युष्‍मासु अनेकाः न विश्‍वसन्‍ति।” येशुः तु आरम्‍भतः वेत्ति स्‍म के न विश्‍वसन्‍ति, कः तं वत्र्चयिष्‍यति।

⁶⁵सः पुनः उवाच, अतएव अहम्‌ अब्रुवि, “मत्‍समीपं कोऽपि तावत्‌ आगन्‍तुं न शक्‍नोति, यावत्‌ तस्‍मै पित्रा वरः न प्राप्‍तः अस्‍ति।

⁶⁶ततः परं बहवः शिष्‍याः तम्‌ परित्‍यक्‍तवन्‍तः।

⁶⁷अतः येशुः द्वादशप्रेरितान्‌ अपृच्‍छत्‌, “किं यूयमपि मां त्‍यक्‍त्‍वा गन्‍तुमिच्‍छथ?

⁶⁸सिमोनपेत्रुसः तं प्रत्‍युवाच, “प्रभो! त्‍वां परित्‍यज्‍य कं लोकम्‌ आश्रयितुं गच्‍छेम? भवतः उक्‍तिषु अनन्‍तजीवनस्‍य सन्‍देशः अस्‍ति,

⁶⁹वयं विश्‍वसामः, जानीमश्‍च यत्‌ भवान्‌ परमेश्‍वरेण प्रेषितः परमपावनः पुरुषः विद्‌यते।”

⁷⁰येशुः तमुवाच, “किं यूयं द्वादश मया न निर्वाचिताः? तथापि युष्‍मासु एकः शातनः अस्‍ति।”

⁷¹इदं सः शिमोनइस्‍करियोतीपुत्रं यूदसम्‌ उदि्‌दश्‍य कथितवान्‌। सः एव द्वादशेषु विश्‍वासघातकः आसीत्‌।