Read Sanskrit साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 8 Bible Online

साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 8 - Sanskrit bible

साधोः योहनस्‍य (यूहन्‍नः) अनुसारं शुभः समाचारः 8

²महति एव प्रत्‍यूषे असौ पुनः मन्‍दिरम्‌ आगतवान्‌। सर्वे जनाः तस्‍य अन्‍तिकम्‌ समाजग्‍मुः, येशुः तान्‌ उपदिशति स्‍म।

³तदानीं शास्‍त्रिणः फरीसिनश्‍च व्‍यभिचारे धृतां कात्र्चित्‌ नारीम्‌ आनीय, सभामध्‍ये तां स्‍थापयित्‍वा,

⁴येशुम्‌ ऊदुः, “एषा स्‍त्री अस्‍माभिः व्‍यभिचाररता धृता।

⁵व्‍यवस्‍थायां तु इदृशीनाम्‌ नारीणाम्‌ कृते मूसाः प्रस्‍तरघातेन प्राणदण्‍डम्‌ आदिष्‍टवान्‌ अस्‍ति। भवान्‌ किमत्र वदति?”

⁶ते येशुम्‌ परीक्षितुम्‌ इच्‍छन्‍तः, तस्‍य विरुद्‌धं कम्‌ अपि दोषस्‍य आधारम्‌ उपर्जितुम्‌ इत्‍थम्‌ अवदन्‌, येशुः तु अवनतः भूत्‍वा अड्‌.गुल्‍या भुवि लिखन्‌ आसीत्‌।

⁷शिरः ऊर्ध्‍वं कृत्‍वा तान्‌ अब्रवीत्‌, “युष्‍मासु यो निष्‍पापः अस्‍ति, सः पूर्वम्‌ प्रस्‍तरं क्षिपेत्‌।”

⁸एतद्‌ उक्‍त्‍वा तथैव भूमौ लिखन्‌ आसीत्‌।

⁹तत्‌ श्रुत्‍वा सर्वे एकैकशः सभागृहात्‌ निर्गच्‍छन्‌। येशुः तत्र एकाकी एव अतिष्‍ठत्‌। सा नारी अपि तस्‍य सम्‍मुखे अतिष्‍ठत्‌।

¹⁰ततः उर्ध्‍वं शिरः कृत्‍वा येशुः नारीम्‌ अभाषत, “हे नारि! ते जनाः कुत्र सन्‍ति? किम्‌ एकेन अपि त्‍वम्‌ न दंडिता?”

¹¹सा अवदत्‌, “प्रभो! केनापि न दंडिता।” येशु ताम्‌ अवदत्‌, “अहमपि त्‍वां न दण्‍डयिष्‍यामि। गच्‍छ, अतः परम्‌ त्‍वया पापम्‌ न कर्तव्‍यम्‌।”

¹²येशुः पुनः तान्‌ जगाद, “अहमेव संसारस्‍य ज्‍योतिः अस्‍मि। यः मम अनुसरति, सः अन्‍धकारे न भ्रमति। असौ नरः जीवनस्‍य ज्‍योतिं लप्‍स्‍यते।”

¹³फरीसिनः तम्‌ अब्रुवत, “त्‍वया स्‍वार्थं साक्ष्‍यं दीयते, अतः साक्ष्‍यं न एव मान्‍यं भविष्‍यति।” येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच,

¹⁴“अहं स्‍व विषये साक्ष्‍यं ददामि, तथापि मम साक्ष्‍यं सर्वमान्‍यं वर्तते, यतः अहं जानामि, यत्‌ अहं कस्‍मात्‌ आगतः अस्‍मि, कुत्र गच्‍छामि। परन्‍तु यूयं न जानीथ, यत्‌ कुतो अहम्‌ आयातः, कुत्र च व्रजन्‌ अस्‍मि।

¹⁵यूयं मनुष्‍यस्‍य दृष्‍टया न्‍यायं कुरुथ। अहं कस्‍यापि न्‍यायं न करोमि,

¹⁶न्‍यायं करोमि चेत्‌, मम निर्णयः सत्‍यः भविष्‍यति; यतः अहम्‌ एकाकी नास्‍मि। यः मां प्रेषितवान्‌; सः मया सह विद्‌यते।

¹⁷युष्‍माकं व्‍यवस्‍थायां लिखितमस्‍ति यत्‌ जनद्वयकृतं साक्ष्‍यं सर्वमान्‍यं भवति।

¹⁸अहं स्‍व विषये साक्ष्‍यं ददामि, पिता अपि, यः माम्‌ अप्रेषयत्‌ मम विषये साक्ष्‍यं ददाति।”

¹⁹तदा ते येशुम्‌ पृष्‍टवन्‍तः “कुत्र तव पिता वर्तते?“ येशुः तान्‌ प्रत्‍युतरत्‌, “यूयं न तु मां जानीथ, न मम पितरम्‌। यूयं चेत्‌ माम्‌ अज्ञास्‍यत तर्हि अवश्‍यं मे पितरं च अपि अज्ञास्‍यत।

²⁰येशुः मन्‍दिरे उपदिशन्‌ एतत्‌ सर्वम्‌ कोषागारे उवाच। कोऽपि जनः तं धर्तुम्‌ न प्रववृते, यतः तदानीं यावत्‌ तस्‍य समयः न आगतः।

²¹येशुः पुनः सर्वान्‌ जनान्‌ एवम्‌ अभाषत, “अहं गच्‍छन्‌ अस्‍मि। यूयं मां अन्‍वेषिष्‍यथ, परन्‍तु पापस्‍य स्‍थितौ एव मरिष्‍यथ। अहं यत्र गच्‍छामि, तत्र यूयं न यास्‍यथ।”

²²येशोः वाक्‍यं श्रुत्‍वा यहूदीधर्मगुरवः मिथः अब्रुवन्‌, किम्‌ एषः आत्‍मनः हत्‍यां करिष्‍यति? अत एव एषः ब्रवीति - “अहं यत्‌ स्‍थानं गच्‍छामि तत्र यूयं न यास्‍यथ।”

²³येशुः तान्‌ अब्रवीत्‌, “यूयम्‌ अधस्‍य स्‍थ अहम्‌ ऊर्ध्‍वस्‍य अस्‍मि। यूयम्‌ अस्‍य संसारस्‍य स्‍थ, अहम्‌ अस्‍य संसारस्‍य नाऽस्‍मि।

²⁴अतएव मया कथितम्‌ “यूयं पापस्‍य स्‍थितौ मरिष्‍यथ।”

²⁵तदा जनाः तम्‌ पृष्‍टवन्‍तः “कस्‍त्‍वम्‌ वर्तते।” येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच,

²⁶“अस्‍मिन्‌ विषये युष्‍मान्‌ किं कथयामि, अहम्‌ अनकेषु वचनेषु युष्‍मान्‌ दोषिणः कर्तुम्‌ शक्‍नोमि। परन्‍तु संसारं तत्‌ एव कथयामि, यत्‌ मया तस्‍य मुखात्‌ श्रुतम्‌। यत्‌ यः माम्‌ प्रेषितवान्‌, सः सत्‍यः वर्तते।”

²⁷स्‍वपितुः विषये येशुः यत्‌ अवदत्‌, ते न जज्ञिरे।

²⁸अतः तेषां प्रबोधनाय सः पुनः एवम्‌ उवाच, “युष्‍माभिः यदा मानवपुत्रः उत्‍थापयिष्‍यति, तदा ज्ञास्‍यथ यत्‌ अहं सः अस्‍मि, स्‍वतश्‍च कित्र्चिद्‌ न करोमि। पित्रा यथादिष्‍टोऽस्‍मि तथैव कथयामि च।

²⁹येन अहं सम्‍प्रेषितो, असौ मया सह वर्तते, तथा माम्‌ एकाकिनं न परित्‍यक्‍तवान्‌। यतो तस्‍मै यद्‌ रोचते तत्‌ एव अहं करोमि।”

³⁰एवं भाषमाणः तस्‍मिन्‌ वहवः विश्‍वासं चक्रिरे।

³¹ये यहूदिनः तस्‍मिन्‌ विश्‍वासं चक्रिरे, तान्‌ असौ उवाच, “यूयं यदि मम वचने सुस्‍थिराः वर्तध्‍वे, तदा ध्रुवम्‌ मे शिष्‍याः सेत्‍स्‍यथ।

³²सत्‍यं ज्ञास्‍यथ, सत्‍यं च युष्‍मान्‌ स्‍वाधीनान्‌ करिष्‍यति।”

³³ते तम्‌ ऊदुः “वयम्‌ अब्राहमस्‍य सन्‍तानाः स्‍म, कस्‍यापि दासत्‍वं नैव संश्रिताः स्‍म, तत्‌ कथं भवता प्रोक्‍तम्‌ यूयं स्‍वाधीनाः सम्‍भविष्‍यथ?”

³⁴येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच, “अहं युष्‍मान्‌ ब्रवीमि, यः पापं विधत्ते, असौ पापस्‍य दासः वर्तते।

³⁵दासः सदैव गृहे न तिष्‍ठति, पुत्रस्‍तु तिष्‍ठति।

³⁶अतएव यदि पुत्रः युष्‍मान्‌ मुक्‍तान्‌ विदधाति, यूयं वस्‍तुतः स्‍वधीनाः भविष्‍यथ।

³⁷अहं जानामि यत्‌ यूयं सर्वे अब्राहमस्‍य कुलस्‍य उद्‌भवाः, तथापि मां हन्‍तुं स्‍थिरनिश्‍चयाः वर्तध्‍वे, यतः मम शिक्षा युष्‍माकं हृदये स्‍थानं नाप्‍नोत्‌।

³⁸अहं पितुः पार्श्‍वे यत्‌ ददर्श तदेव युष्‍मान्‌ वदामि। यूयं स्‍वपितुः पार्श्‍वे यद्‌ दृष्‍टम्‌ तत कुरुथ।”

³⁹तदा ते ऊदुः, “अब्राहमः अस्‍माकं पिता अस्‍ति।” येशुः तान्‌ उवाच, “अब्राहमस्‍य यूयं चेत्‌ सन्‍तानाः अभविष्‍यत, अब्राहमस्‍य इवाचारान्‌ यूयमपि अकरिष्‍यध्‍वम्‌।

⁴⁰यूयं तु इदानीं मां हन्‍तुं, कृतोद्यमाः, यतः अहं युष्‍मान्‌ सत्‍यं वच्‍मि यत्‌ प्रभोः मुखतः श्रुतम्‌ तत्‌ सर्वे युष्‍मान्‌ अश्रावयम्‌। इदम्‌ आचरणम्‌ अब्राहमसदृशम्‌ नास्‍ति।

⁴¹युष्‍माभिः युष्‍मत्‍पितुः सर्वाः क्रियाः विधीयन्‍ते।” ते येशुम्‌ ऊदुः “वयं व्‍यभिचारात्‌ न उत्‍पन्‍नाः स्‍मः। अस्‍माकम्‌ एकः एव पिता परमेश्‍वरः वर्तते।”

⁴²येशुः यहूदिनः उवाच, “युष्‍माकं चेत्‌ पितेश्‍वरः अभिवष्‍यत्‌ तदा यूयम्‌ मयि अपि प्रेमाकरिष्‍यत, यतः अहम्‌ परमेश्‍वरात्‌ एव निर्गतः आगतश्‍च अस्‍मि। अहं स्‍वतः न समायातः, तेनैव प्रेषितः अस्‍मि।

⁴³यूयं मदीयवचनं किमर्थं न अवगच्‍छथ। यतः मया दत्तां शिक्षां यूयं श्रोतुम्‌ न शक्‍नुथ।

⁴⁴यूयं युष्‍मत्‍पितुः अपदूतस्‍य वंशजाः, तस्‍यैव अभिलाषां पूर्णकर्तुम्‌ उत्‍सुकाः स्‍थ। सः तु प्रारंभात्‌ एव मम घातकः आसीत्‌। सः कदापि सत्‍येन सह न आसीत्‌, यतः तस्‍मिन्‌ सत्‍यम्‌ नास्‍ति। यदा सः स्‍वयम्‌ असत्‍यं वदति, तदा स्‍व स्‍वभावात्‌ भाषते, यतः सः मिथ्‍यावादी वर्तते, असत्‍यस्‍य पिता वर्तते च।

⁴⁵अहं सत्‍यं वदामि, अतएव यूयं मयि विश्‍वासं न कुरुथ।

⁴⁶अहं पापी अस्‍मि, युष्‍मासु कः प्रमाणं दास्‍यति? अहं सत्‍यं वदामि चेत्‌, तर्हि यूयं कथं मयि विश्‍वासं न कुरुथ?

⁴⁷यः परमेश्‍वरस्‍य, सः परमेश्‍वरस्‍य सन्‍देशं शृणोति। यूयं न शृणुथ यतः यूयम्‌ परमेश्‍वरस्‍य सन्‍तानाः न स्‍थ।”

⁴⁸यहूदीधर्मगुरवः येशुम्‌ अब्रूवत, वयं ब्रूमः, त्‍वं सामरी तथा भूताविष्‍टः असि।

⁴⁹येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच, “भूताविष्‍टः नाहम्‌ अस्‍मि अहं स्‍वपितरं सम्‍मानयामि। यूयं तु मम अवमाननां कुरुथ।

⁵⁰न अहं सम्‍मानस्‍य अन्‍वेषी अस्‍मि। तस्‍य अन्‍वेषी तु कश्‍चन, सः एव निर्णयं करोति।

⁵¹अहं युष्‍मान्‌ ब्रवीमि, यदि कश्‍चित्‌ जनः मे शिक्षायां श्रदधाति, सः कदापि न मरिष्‍यति।”

⁵²धर्मगुरवः अब्रुवत, इदानीम्‌ अस्‍माकं विश्‍वासः दृढः जातः यत्‌ भवान्‌ भूताविष्‍टः। अब्राहमः तथा सर्वे नबिनः मम्रुः, परन्‍तु त्‍वं भाषसे - “यः मद्‌वाचि श्रद्‌धाति, असौ मृत्‍युम्‌ न अवाप्‍स्‍यति।”

⁵³किं त्‍वं महत्तरः अस्‍माकं पितुः अब्राहमात्‌ अपि? असौ ममार, नबिनः चापि सर्वे दिवं ययुः। त्‍वम्‌ स्‍वं किम्‌ मन्‍यसे?”

⁵⁴येशुः तान्‌ अब्रवीत्‌, “चेत्‌ स्‍वयम्‌ अहम्‌ स्‍वं सम्‍मानयामि, तर्हि तस्‍य सम्‍मानस्‍य किंचित्‌ महत्‍वं न विद्‌यते। मम पिता मम सम्‍मानं कुरुते। यूयं तम्‌ परमेश्‍वरं भाषध्‍वे,

⁵⁵यद्यपि तं न जानीथ, परन्‍तु अहं तं जानामि। अहं तु युष्‍मान्‌ चेत्‌, ब्रवीमि, अहं परमेश्‍वरं न जानामि - तर्हि युष्‍मादृशः अहं मिथ्‍यावादी स्‍याम्‌। परन्‍तु अहं तं जानामि, तस्‍य शिक्षायां चलामि।

⁵⁶युष्‍मत्‍पिता अब्राहमः मम शुभम्‌ आगमनं दिदृक्षुः मुमुदे, तं च दृष्‍ट्‌वा असौ परां प्रीतिम्‌ उपागमत्‌।”

⁵⁷धर्मगुरवः प्राहुः, “इदानीम्‌ अपि तव वयः पंचाशतवर्षम्‌ अपि न अस्‍ति, त्‍वया कथम्‌ अब्राहमः दृष्‍टः?

⁵⁸येशुः तान्‌ पुनः जगाद, “अहं युष्‍मान्‌ ब्रवीमि, अब्राहमजन्‍मतः प्राक्‌ एव अहं वर्ते।”

⁵⁹एतत्‌ वाक्‍यं श्रुत्‍वा सर्वे जनाः प्रस्‍तरैः येशुम्‌ आहन्‍तुम्‌ उद्‌यताः अभवन्‌, परन्‍तु सः प्रच्‍छन्‍नः तेषां मध्‍यात्‌ मन्‍दिरात्‌ निर्जगाम।