Read Sanskrit प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 16 Bible Online

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 16 - Sanskrit bible

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 16

¹तत्र तिमोथी इतिनाम एकः शिष्‍यः आसीत्‌, यः ईसाईयहूदीमातुः युनानीपितुः पुत्रश्‍च आसीत्‌।

²लुस्‍त्रायाः इकोनियुमस्‍य भ्रातृषु तस्‍य ख्‍यातिः आसीत्‌।

³पौलुसः इच्‍छति स्‍म यत्‌ सः यात्रायां तस्‍य सहयोगी भवेत्‌। तस्‍य प्रदेशस्‍य यहूदिनां कारणात्‌, सः तिमोथिनः लिंगाग्रचर्मछेदनम्‌ अकारयत्‌, कारणमासीत्‌ सर्वे जानन्‍ति स्‍म यत्‌ तस्‍य पिता यूनानी अस्‍ति।

⁴तौ नगरं नगरं गत्‍वा येरुसलेमनगरे, प्रेरितैः धर्मवृद्धैः च कृतनिर्णयम्‌ अश्रावयताम्‌, तस्‍य पालनस्‍य आदेशम्‌ अदत्ताम्‌।

⁵ईदृशः कलीसियानां विश्‍वासः दृढ़ः भवन्‌ तेषां संख्‍या अपि प्रतिदिनं वर्धते स्‍म।

⁶पवित्रात्‍मा पौलुसं, सीलासं, तिमोथिनं च आसियाप्रदेशे वचनस्‍य प्रचारं कर्तुम्‌ निषेधितवान्‌, अतः ते फ्रुगियायाः तथा गलातियायाः प्रदेशानाम्‌ च भ्रमणं कृतवन्‍तः।

⁷मुसियाप्रदेशस्‍य सीमान्‍ते आगत्‍य तौ विसुनियां गन्‍तुम्‌ उपकल्‍पनं कृतवन्‍तः; परन्‍तु येशोः मसीहस्‍य आत्‍मा अनुमतिं न अददात्‌।

⁸अतः ते मुसियां लंघयित्‍वा त्रोआसम्‌ आगच्‍छताम्‌।

⁹तत्र पौलुसेन रात्रौ एकं दिव्‍यं दर्शनं दृष्‍टम्‌ - एकः मकिदुनियायाः निवासी तस्‍य अग्रे स्‍थित्‍वा निवेदनं कुर्वन्‌ आसीत्‌, “भवान्‌ समुद्रं लंघयित्‍वा मकेदूनियाम्‌ आगच्‍छतु, अस्‍माकं सहायतां करोतु च।”

¹⁰अस्‍य दर्शनस्‍य पश्‍चात्‌ आवाम्‌ इदं ज्ञात्‍वा शीघ्रमेव मकिदूनियां गन्‍तुम्‌ इच्‍छुकौ अभवताम्‌, यत्‌ आवाम्‌ अजानीव परमेश्‍वरः तेषां मध्‍ये शुभसमाचारं श्रावयितुम्‌ आवाम्‌ आह्‌वयति।

¹¹त्रोअसात्‌ चलित्‍वा नावि समुथ्राकेनगरं यावत्‌ आगच्‍छाव। इतरेद्‌युः नेआपोलिसं,

¹²तत्रतः फिलिप्‍पीम्‌ आगच्‍छाव। फिलिप्‍पी, मकिदूनियाप्रान्‍तस्‍य मुख्‍यनगरं, रोमनोपनिवेशः च आसीत्‌। आवाम्‌ किन्न्‍चित्‌ दिनानि यावत्‌ तत्र आस्‍व।

¹³विश्रामदिवसे इदं मत्‍वा नगरस्‍य बहिः नद्याः तटे आगच्‍छाव यत्‌ तत्र किमपि प्रार्थनागृहं भविष्‍यति। आवाम्‌ उपविश्‍य एकत्रीभूताभिः नारीभिः सह वार्ताम्‌ अकुर्व।

¹⁴उपस्‍थितमहिलासु एकायाः नाम लुदिया आसीत्‌। सा थुआतीरायाः नगर्याः आसीत्‌, सा नीललोहितानां वस्‍त्राणां व्‍यापारं करोति स्‍म, परमेश्‍वरं प्रति तस्‍याः महतीश्रद्धा आसीत्‌। प्रभुना तस्‍याः हृदयस्‍य द्वारम्‌ उद्‌घाटितम्‌, तया पौलुसस्‍य शिक्षा स्‍वीकृता।

¹⁵परिवारेण सह जलसंस्‍कारग्रहणपश्‍चात् सा आवाम्‌ निवेदवती चेत्‌ भवन्‍तौ स्‍वीकृतौ यत्‌ मम, प्रभोः उपरि अति विश्‍वासः अस्‍ति, अतः मम गृहे आगच्‍छेताम्‌, तया आवाम्‌ बाध्‍यौ कृतौ।

¹⁶आवाम्‌ एकस्‍मिन्‌ दिने प्रार्थनालयं गच्‍छन्‍तौ आस्‍व, सहसा अस्‍माभिः एका अल्‍पवयस्‍का परिचारिका प्राप्‍ता। सा भविष्‍यवक्‍तुः अपदूतस्‍य वशे आसीत्‌। भविष्‍यं कथयित्‍वा स्‍व स्‍वाभिभ्‍यः बहु अर्जयति स्‍म।

¹⁷सा आवयोः अनुगच्‍छन्‍ती तारस्‍वरेण वदति स्‍म, “इमौ नरौ सर्वोच्‍चपरमेश्‍वरस्‍य सेवकौ स्‍तः, भवतः मुक्‍त्‍या मार्गम्‌ श्रावयतः च।”

¹⁸सा बहुनि दिनानि यावत्‌ एवं वदति स्‍म। अन्‍ते पौलुसः पीड़ितः भूत्‍वा पृष्‍टं दृष्‍ट्‌वा तस्‍याः आत्‍मानं प्रति अवदत्‌ - “अहं, त्‍वां येशुमसीहस्‍य नाम्‍नि अस्‍याः शरीरात्‌ बहिः गन्‍तुम्‌ आदेशं ददामि।” सः तत्‌क्षणमेव तस्‍याः शरीरात्‌ बहिः आगतः।

¹⁹तस्‍याः स्‍वामिनः अपश्‍यन्‌ यत्‌ तेषां लाभस्‍य आशा समाप्‍ता, तदा ते पौलुससीलासौ गृहीत्‍वा न्‍यायकर्तॄणां समक्षे उपस्‍थितवन्‍तः,

²⁰अवदन्‌ च, इमौ अस्‍माकं नगरे अत्‍यधिकाम्‌ अशान्‍तिं प्रचारयन्‍तौ, तौ यहूदिनौ स्‍तः,

²¹ईदृशीप्रथायाः प्रचारं कुरुतः, यस्‍याः अंगीकरणम्‌ अस्‍मभ्‍यम्‌ रोभिम्‍यः नोचितम्‌।”

²²समूहः अपि तयोः विरोधे एकत्रीभूतः। न्‍यायकर्तारः तयोः वस्‍त्राणि विदीर्य तौ कशैः घातितुम्‌ आदिष्‍टवन्‍तः।

²³समूहस्‍य जनाः तौ कशैः ताडितवन्‍तः। काराध्‍यक्षं यत्‍नपूर्वकं रक्षितुम्‌ आदेशं दत्‍वा, तौ कारागारे निक्षिप्‍तवन्‍तः।

²⁴आदेशं प्राप्‍त्‍वा काराध्‍यक्षः तौ अन्‍तः बन्‍दीगृहे स्‍थापयित्‍वा तयोः पादान्‌ काष्‍ठे बबन्‍ध।

²⁵मध्‍य रात्रौ पौलुससीलासौ प्रार्थनां कुर्वन्‍तौ परमेश्‍वरस्‍य स्‍तुतिं गायन्‍तौ आस्‍ताम्‌, अन्‍यकैदिनः शृण्‍वन्‍तः आसन्‌।

²⁶सहसा वृहत्‌ भूकम्‍पः अभवत्‌, बन्‍दीगृहस्‍य गृहमूलम्‌ च अकम्‍पत। तस्‍मिन्‌ एव क्षणे सर्वाणि द्वाराणि उद्‌घाटितानि। सर्वेषां कैदिनाम्‌ बन्‍धनानि शिथिलाः अभवन्‌।

²⁷काराध्‍यक्षः जागृतवान्‌, कारागारस्‍य द्वाराणि उद्‌घाटितानि दृष्‍ट्‌वा अवगच्‍छत्‌ यत्‌ अपराधिनौ पलायितवन्‍तौ, अतः स्‍व असिना आत्‍महत्‍यां कर्तुम्‌ ऐच्‍छत्‌,

²⁸परन्‍तु पौलुसः उच्‍चस्‍वरेण तम्‌ अवदत्‌, “स्‍व हानिः न कर्तव्‍या आवाम्‌ अत्र स्‍वः।”

²⁹तदा दीपिकां नीत्‍वा सः अभ्‍यन्‍तरं धावयित्‍वा, वेपन्‌ द्वयोः चरणयोः अपतत्‌।

³⁰तेन तौ बहि नीत्‍वा कथितम्‌, “सज्‍जनौ! मुक्‍तिप्राप्‍तये मया किं करणीयम्‌?”

³¹तौ प्रत्‍युत्तरम्‌ अदत्ताम्‌, “भवता प्रभौ येशौमसीहे आस्‍था करणीया, तदा भवते, भवतः कुटुम्‍बिनीभ्‍यः च मुक्‍तिः मिलिष्‍यति।”

³²तदनन्‍तरं तौ काराध्‍यक्षेन सह परिवारस्‍य सर्वान्‌ सदस्‍यान्‌ परमेश्‍वरस्‍य वचनम्‌ अश्रावयताम्‌।

³³सः रात्रौ तत्‍क्षणमेव तौ नीत्‍वा तयोः वृणान्‌ अप्रक्षालयत्‌। तदनन्‍तरं तेन सह परिवारस्‍य सर्वे सदस्‍याः जलसंस्‍कारम्‌ अगृह्‌णन्‌।

³⁴सः पौलुससीलासौ स्‍वगृहे आनयित्‍वा भोजनम्‌ अकारयत्‌। तस्‍य परिवारस्‍य समस्‍ताः सदस्‍याः प्रफुल्‍लिताः आसन्‌ अस्‍य कारणम्‌ आसीत्‌ परमेश्‍वरस्‍य उपरि तेषां पूर्णविश्‍वासः।

³⁵दिने भविते सति न्‍यायकर्तारः पदाधिकारिणः तेषां मोचनस्‍य आदेशं दत्तवन्‍तः।

³⁶काराध्‍यक्षः पौलुसम्‌ इमं सन्‍देशम्‌ अश्रावयत्‌, इदानीं “भवन्‍तौ कुशलपूर्वकं बहिः गच्‍छेताम्‌।”

³⁷परन्‍तु पौलुसः पदाधिकारिणः अकथयत्‌, “आवाम्‌ रोमननागरिकौ स्‍वः। आवयोः अभियोगं परीक्षणेन विना भवन्‍तः आवाम्‌ सर्वेषां समक्षे कशैः ताडयित्‍वा बन्‍दीगृहे अस्‍थापयन्‌। इदानीं गुप्‍तरूपेण बहिः प्रेषयन्‍ति। इदं न भवितव्‍यम्‌। ते स्‍वयम्‌ आगत्‍य आवाम्‌ बहिः नयन्‍तु।” पदाधिकारिणः न्‍यायकर्तृणि इदं वचनम्‌ अश्रावयन्‌।

³⁸न्‍यायकर्तारः पौलुससीलासौ रोमनपुरवासिनः ज्ञात्‍वा अबिभयुः।

³⁹ते आगत्‍य क्षमाम्‌ अयाचन्‌। कारागारात्‌ बहिः नीत्‍वा निवेदनम्‌ अकुर्वन्‌ यत्‌ तौ यथाशीघ्रं नगरं मुन्न्‍चयित्‍वा गच्‍छेताम्‌।

⁴⁰पौलुससीलासौ कारागारात्‌ निर्गत्‍य लिदियायाः गृहम्‌ आगच्‍छताम्‌। तौ भ्रातृभिः सह मिलित्‍वा तान्‌ प्रोत्‍साहनं दत्‍वा तत्रतः आगच्‍छताम्‌।