Read Sanskrit प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 20 Bible Online

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 20 - Sanskrit bible

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 20

¹उपद्रवस्‍य शान्‍त्‍याः पश्‍चात्‌ पौलुसः शिष्‍येभ्‍यः, आहूय प्रोत्‍साहनम्‌ अददात्‌। तान्‌ अलविदां कथयित्‍वा मकिदूनियाम्‌ अगच्‍छत्‌।

²तेन समस्‍तप्रान्‍तस्‍य भ्रमणं कृतम्‌। अनेकैः उपदेशैः विश्‍वासिनाम्‌ उत्‍साहं वर्धयन्‌ सः दक्षिणयूनानदेशम्‌ आगच्‍छत्‌।

³तत्र त्रयमासानन्‍तरं सः जलमार्गेण सीरियां गन्‍तुम्‌ इच्‍छति स्‍म, किन्‍तु तस्‍मिन्‌ अवसरे सः ज्ञातवान्‌ यत्‌ केचित्‌ यहूदिनः तस्‍य विरुद्धे कपटप्रबन्‍धे संलग्‍नाः आसन्‌। अतः मकिदूनियां पारयित्‍वा प्रत्‍यागन्‍तुं निश्‍चितवान्‌।

⁴पुर्रुसस्‍य पुत्रः सोपत्रुसः यः बिरीयायाः निवासी आसीत्‌, थिस्‍सलुनीकेनगरस्‍य अरिस्‍तखु्रर्सः तथा सेकुन्‍दसश्‍च; दिरबे इति नगरस्‍य गायुसः; तिमोथी तथा आसियाप्रदेशस्‍य तुखिकुसः त्रोफिमुसश्‍च ये सर्वे पौलुसेन सह एशियां गन्‍तारः आसन्‌।

⁵ते अस्‍मत्‌ पूर्वम्‌ अगच्‍छन्‌, त्रोआसे नौकाश्रये अस्‍माकं प्रतीक्षायाम्‌ आसन्‌।

⁶यावदेव बेखमीररोटिकायाः त्‍योहारः समाप्‍तः, वयं फिलिप्‍पीनगरात्‌ जलयात्राम्‌ आरब्‍धवन्‍तः पन्न्‍चदिनानां पश्‍चात्‌ त्रोआसे तेषां समीपे आगच्‍छाम, यत्र वयं सप्‍तदिनानि पर्यन्‍तम्‌ आस्‍म।

⁷वयं शनिवारस्‍य सन्‍ध्‍यायां रोटिकां त्रोटनाय एकत्राः अभवाम। पौलुसः यः अन्‍यस्‍मिन्‌ दिने गन्‍तुकामः आसीत्‌, शिष्‍यैः सह धर्मचर्चाम्‌ कुर्वन्‌ आसीत्‌। सः मध्‍यरात्रिपर्यन्‍तं भाषणशीलः अतिष्‍ठत्‌।

⁸वयं भवनस्‍य उपरि प्रकोष्‍ठे एकत्राः अभवाम, तत्र अनेकाः दीपाः ज्‍वलन्‍ति स्‍म।

⁹यूतुखुसः नाम युवकः वातायनस्‍य चतुष्‍के उपविष्‍टः आसीत्‌। यदा पौलुसः चिरकालं यावत्‌ प्रवचनं श्रावयति स्‍म, तदा सः सुप्‍तवान्‌। सः निद्रावेगे उच्‍चप्रासादस्‍य तृतीयात्‌ प्रकोष्‍ठात्‌ अधः अपतत्‌। सः उत्‍थापितः किन्‍तु मृतः आसीत्‌।

¹⁰पौलुसः अधः अवातरत्‌ तस्‍य उपरि शयित्‍वा तस्‍य आलिंगनं कृत्‍वा अवदत्‌ - “भवद्‌भिः चिन्‍ता न कार्या। सः इदानीमपि जीवितः अस्‍ति।”

¹¹पौलुसः पुनः उपरि गत्‍वा रोटिकां त्रोटयित्‍वा अरवादत्‌। तदनन्‍तरं सः चिरं यावत्‌, वार्तालापं करोति स्‍म, तत्‍पश्‍चात्‌ अगच्‍छत्‌।

¹²ते तं नवयुवकं जीवितः एव आनीतवन्‍तः। अनया घटनया तैः सान्‍त्‍वना प्राप्‍ता।

¹³वयं पूर्वमेव जलयानेन अस्‍सुसम्‌ अगच्‍छाम। तत्र पौलुसमपि आरोहणं कर्तुम्‌ आसीत्‌।

¹⁴पौलुसः अस्‍सुसे अस्‍मान्‌ मिलितवान्‌, वयं च तं जलयाने आरोह्‌य मितुलेनेद्वीपम्‌ अगच्‍छाम।

¹⁵तत्रतः वयं नावा अचलाम, द्वितीये च दिवसे रिवयुसद्वीपस्‍य पुरतः आगच्‍छाम। अन्‍यस्‍मिन्‌ दिवसे समुद्रं लंघयित्‍वा समोसद्वीपं, तस्‍य अन्‍यस्‍मिन्‌ दिवसे मिलेतुसनौकाश्रयम्‌ आगच्‍छाम,

¹⁶यतः पौलुसेन इफिसुसस्‍य पुरतः भूत्‍वा अग्रेगन्‍तुं निश्‍चयः कृतः आसीत्‌, येन आसियाप्रदेशे समयः अतिवाहितः न भवेत्‌। अतएव सः शीघ्रतायाम्‌ आसीत्‌, यदि केनापि प्रकारेण सम्‍भाव्‍यते, तर्हि सः पेंतेकोस्‍तस्‍योत्‍सवात्‌ पूर्वमेव येरुसलेमम्‌ आपयेत्‌।

¹⁷पौलुसः मिलेतुसात्‌ इफिसुसस्‍य कलीसियायाः धर्मवृद्धान्‌ आहूतवान्‌।

¹⁸तेषु आगतेषु सत्‍सु तान्‌ अवदत्‌, “भवन्‍तः जानन्‍ति यत्‌ यदा अहं सर्वप्रथमम्‌ आसियाम्‌ आगच्‍छम्‌, तस्‍मात्‌ दिनात्‌ एव मम आचरणं भवतां मध्‍ये कीदृशम्‌ आसीत्‌। यहूदिनां षडयन्‍त्रैः मयि अनेकाः संकटाः अपतन्‌, वरन्‌

¹⁹अहं रुदित्‍वा अति विनम्रतया प्रभोः असेवे।

²⁰यानि वचनानि भवद्‌भ्‍यः लाभप्रदानि आसन्‌, तानि वक्‍तुं मया संकोचः न कृतः, वरन्‌ अहं सर्वेषां समक्षे प्रतिगृहं गत्‍वा तेषां संबंधे शिक्षां ददे।

²¹मया यहूदिनः यूनानिनः च अनुरोधः कृतः यत्‌ ते अस्‍माकं प्रभोः येशोः मसीहे विश्‍वासं कृत्‍वा परमेश्‍वरस्‍य समीपे पुनः आगच्‍छन्‍तु।

²²“इदानीम्‌ अहं आत्‍मनः प्रेरणया विवशो भूत्‍वा येरुसलेमम्‌ आगच्‍छामि। तत्र मां किं भविष्‍यति, अहं न जानामि,

²³वरन्‌ पवित्रात्‍मा प्रति नगरे मां कथयति-यत्र-तत्र बंधनानि कष्‍टाश्‍च मम प्रतीक्षां कुर्वन्‍तः सन्‍ति।

²⁴अहं तु केवलं परमेश्‍वरस्‍य कृपायाः शुभसमाचारं श्रावणस्‍य तत्‌ कार्यम्‌ समाप्‍तं कर्तुम्‌ इच्‍छामि, यत्‌ प्रभुः येशुः महयम्‌ अयच्‍छत्‌।

²⁵अहं भवतां मध्‍ये राज्‍यस्‍य संदेशम्‌ अश्रावयम्‌। इदानीम्‌ अहं जानामि यत्‌ भवत्‍सु कोऽपि मां पुनः न द्रक्ष्‍यति।

²⁶अतएव अहं अद्यः भवतः विश्‍वासं दापयामि, अहं भवतां दुर्भाग्‍यस्‍य उत्तरदायी नास्‍मि;

²⁷यतः मया भवद्‌भ्‍यः परमेश्‍वरस्‍य विधानं पूर्णरूपेण स्‍पष्‍टं कृतम्‌।

²⁸भवन्‍तः स्‍वकृते, स्‍वजनौघस्‍य कृते अवहिताः भवेयुः। पवित्रात्‍मा भवद्‌भ्‍यः, समूहस्‍य रक्षणस्‍य दायित्‍वम्‌ अददात्‌। भवन्‍तः प्रभोः कलीसियायाः आदर्शाः मेषपालकाः भवेयुः, या तेन स्‍वपुत्रस्‍य स्‍वरक्‍तं दत्‍वा प्राप्‍ता।

²⁹अहं जानामि मयि गते सति हिंस्राः जनाः भवतां मध्‍ये प्रवेक्ष्‍यन्‍ति, ये समूहस्‍योपरि न दयिष्‍यन्‍ते।

³⁰भवतां मध्‍ये ईदृशाः जनाः भविष्‍यन्‍ति, ये शिष्‍यान्‌ पथभ्रष्‍टाः कृत्‍वा स्‍व अनुयायिनः निर्मायितुं भ्रान्‍तिपूर्णवचनानां प्रचारं करिष्‍यन्‍ति।

³¹अतएव सदैव जागृताः भवेयुः। भवद्‌भिः स्‍मर्तव्‍यम्‌ यत्‌ मया त्रीणिवर्षाणि यावत्‌ प्रति रात्रौ, दिने च भवत्‍सु प्रत्‍येकः अवहितः।

³²इदानीम्‌ अहं भवतः परमेश्‍वरस्‍य हस्‍ते तथैव तस्‍य अनुग्रहपूर्णवचनस्‍य संरक्षणे समर्पयामि, यः भवतां निर्माणं कर्तुम्‌, तथा पवित्रकृतैः भक्‍तैः सह भवदभ्‍यः विरासतं दापयितुं समर्थः अस्‍ति।

³³“मया कदापि न कस्‍यचित्‌ रजतः, सुवर्णम्‌, वस्‍त्रं वा न इष्‍टम्‌।

³⁴भवन्‍तः जानन्‍ति यत्‌ मया स्‍व, स्‍वमित्राणां च आवश्‍यकतां पूर्णयितुम्‌ आभ्‍यां हस्‍ताभ्‍यां कार्यम्‌ कृतम्‌। मया दर्शितम्‌ यत्‌ ईदृशं परिश्रमं कुर्वन्‌ दुर्बलानां सहायता कर्तव्‍या, प्रभोः वचनं स्‍मर्तव्‍यम्‌ यत्‌ ग्रहणात्‌, दानं सुखतरम्‌।

³⁶एतावत्‌ उक्‍त्‌वा पौलुसः क्षितितले जानुनी निधाय, तैः सह अप्रार्थयत्‌।

³⁷सर्वे भृशं रुदितवन्‍तः। पौलुसः तान्‌ अकथयत्‌, यत्‌ ते पुनः तं न द्रक्ष्‍यन्‍ति,

³⁸अनेन वचनेन तेभ्‍यः सर्वाधिकः दुःखम्‌ अभवत्‌। अस्‍य पश्‍चात्‌ तं जलयानं यावत्‌ मुन्न्‍चयितुम्‌ आगतवन्‍तः।