Read Sanskrit प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 23 Bible Online

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 23 - Sanskrit bible

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 23

¹पौलुसः धर्ममहासभायां दृष्‍टिपातं कृत्‍वा अवदत्‌, भ्रातरः! “मया अद्यः यावत्‌ शुद्धान्‍तःकरणेन परमेश्‍वराय जीवनं यापितम्‌।”

²किन्‍तु प्रधानमहापुरोहितः हनन्‍याहः, समीपवर्तिनः जनान्‌ पौलुसं चपेटप्रहारकर्तुम्‌ आदिष्‍टवान्‌।

³पौलुसेन सः कथितः, “परमेश्‍वरः त्‍वां ताडयिष्‍यति, त्‍वं वाह्यतः स्‍वच्‍छभित्तिः इव असि! त्‍वं व्‍यवस्‍थायाः अनुसारेण मम न्‍यायं करोषि, परं व्‍यवस्‍थायाः उल्‍लंघनं कुर्वन्‌ मां ताड्‌यितुम्‌ आदेशं ददासि च।”

⁴समीपस्‍थिताः जनाः तम्‌ अवदन्‌, त्‍वं परमेश्‍वरस्‍य प्रधानपुरोहितस्‍य अपमानकर्तुम्‌ साहसं करोषि?

⁵पौलुसः प्रत्‍युतरत्‌ “भ्रातरः! मया न जानीतं, यत्‌ अयं प्रधानमहापुरोहितः अस्‍ति। धर्मग्रन्‍थे लिखितमस्‍ति - “स्‍व प्रजायाः शासकस्‍य मा निन्‍द” ।

⁶पौलुसः इदं जानाति स्‍म यत्‌ धर्ममहासभायां द्वे दले स्‍तः - एकम्‌ सदूकिनाम्‌ अन्‍यफरीसिनाम्‌ च। अतः सः उच्‍चस्‍वरेण अवदत्‌, “भ्रातरः! अहं फरीसीनां सन्‍तानः अस्‍मि। मृतकानाम्‌ पुनरुत्‍थानस्‍य आशाकारणात्‌ मयि उपरि अभियोगः क्रियते।

⁷तस्‍य एतेषु शब्‍देषु विवादः मतभेदश्‍च अभवत्‌,

⁸यतः सदूकिनां धारणा अस्‍ति, यत्‌ न तु पुनरुत्‍थानं अस्‍ति, न स्‍वर्गदूताः सन्‍ति, न आत्‍मा विद्यते, वरन्‌ फरीसिनः उपरोक्‍तविषयेषु विश्‍वसन्‍ति।

⁹इत्‍थं महान्‌ कोलाहलः उत्‍पन्‍नः जातः। फरीसीदलस्‍य केचित्‌ शास्‍त्रिणः उत्‍थाय उच्‍चस्‍वरैः अवदन्‌, “अस्‍मिन्‌ मनुष्‍ये कोऽपि दोषः नास्‍ति। यदा कोऽपि आत्‍मा, स्‍वर्गदूतः वा तं किन्न्‍चित्‌ अवदत्‌ तदा, .........।”

¹⁰विवादः वर्द्धते स्‍म, सेनानायकः भयभीतः अभवत्‌, यत्‌ ते पौलुसस्‍य हत्‍यां न कुर्युः। अतः सः सैनिकान्‌ आदिष्‍टवान्‌, यत्‌ ते सभायां गत्‍वा पौलुसं तेषां मध्‍यतः वाह्य कृत्‍वा सैन्‍यावासे नयन्‍तु।

¹¹तस्‍यां रात्रौ प्रभुः पौलुसं दर्शने अकथयत्‌, “धर्यवान्‌ भव, त्‍वया येरुसलेमनगरे यथा मम विषये साक्ष्‍यः दत्तः, तथैव रोमनगरे अपि साक्ष्‍यः दातव्‍यः अस्‍ति।”

¹²सूर्ये उदिते सति केचित्‌ यहूदिनः एकत्रीभूय इमां प्रतिज्ञां कृतवन्‍तः, यत्‌ पौलुसस्‍य वधः यावत्‌ न भवति, तावत्‌ ते न खादिष्‍यन्‍ति, पास्‍यन्‍ति वा।

¹³अस्‍मिन्‌ कपटप्रबन्‍धे चत्‍वारिंशतात्‌ अपि अधिकाः जनाः सम्‍भिलिताः आसन्‌। ते महापुरोहितानां तथा धर्मवृद्धानाम्‌ समीपे गत्‍वा अवदन्‌, “अस्‍माभिः प्रतिज्ञा कृता, वयं तावतं किन्न्‍चिद्‌ अपि न खादिस्‍यामः, यावतं तस्‍य वधः न भवेत्‌।”

¹⁵भवन्‍तः धर्ममहासभायाः सहमत्‍या सेनानायकं सूचयेयुः यत्‌ सः पौलुसम्‌ व्‍याजेन भवतां समक्षे प्रेषयेत्‌। तस्‍य तत्र आगमनात्‌ पूर्वमेव वयं तस्‍य वधं करिष्‍यामः।

¹⁶पौलुसस्‍य भागिनेयः इमं कपटप्रबन्‍धं ज्ञात्‍वा सैन्‍यावासं गत्‍वा पौलुसं सूचितवान्‌।

¹⁷पौलुसः एकं शतपतिम्‌ आहूय कथितवान्‌, “इमं युवकं सेनानायकस्‍य अन्‍तिकम्‌ नय। सः सेनानायकं सूचनां दास्‍यति।”

¹⁸शतपतिः युवकं सेनानायकस्‍य अन्‍तिकं नीत्‍वा अवदत्‌, “बन्‍दी पौलुसः माम्‌ आह्‌वयत्‌, इमं युवकं भवतः समीपे नेतुं निवेदितवान्‌। अयं त्‍वां किन्न्‍चित्‌ वदिष्‍यति।”

¹⁹सेनानायकः तस्‍य हस्‍तं गृहीत्‍वा तं रहसि नीत्‍वा अपृच्‍छत्‌,“ त्‍वं मां कि वक्‍तुम्‌ इच्‍छसि?”

²⁰सः उक्‍तवान्‌, “यहूदिभिः उपजापः कृतः अस्‍ति, ते त्‍वां श्‍वः पौलुसं व्‍याजेन आनेतुं निवेदिष्‍यन्‍ति।

²¹भवता तेषां धूर्तविचारः न स्‍वीकार्यः। तेषु चत्‍वारिंशतात्‌ अपि अधिकजनाः पौलुसस्‍य वधं कर्तुम्‌ इच्‍छन्‍ति। तैः प्रतिज्ञाकृता अस्‍ति यत्‌ तावत्‌ न खादिष्‍यन्‍ति न किन्न्‍चित्‌ पास्‍यन्‍ति यावत्‌ पौलुसस्‍य वधः न भवेत्‌। ते इदानीं सज्‍जीभूताः, भवतः अनुमत्‍याः प्रतीक्षायां सन्‍ति।”

²²सेनानायकः आदिश्‍य युवकं प्रेषितवान्‌, यत्‌ त्‍वं कमपि मा वद यत्‌ त्‍वया अहं सूचितः।

²³सेनानायकः द्वौ शतपती आहूय अवदत्‌ च “रात्र्याः पूर्वप्रहरं यावत्‌ द्विशतसैनिकाः, सप्‍ततिः अश्‍वरोहिनः, द्विशतकुन्‍ताः कैसरियां गन्‍तुं सज्‍जाः भवेयुः।

²⁴पौलुसायापि अश्‍वान्‌ उपस्‍थापय, येन ते पौलुसं सकुशलं प्रान्‍तपतेः फेलिक्‍सस्‍य समीपे उपस्‍थापयन्‍तु।

²⁵तेन पत्रमपि लिखितम्‌,

²⁶“महामहिमप्रान्‍तशासकाय, फेलिक्‍साय, कलौदियुसस्‍य लुसियस्‍य अभिवादनम्‌।

²⁷यहूदिनः इमं जनं धृत्‍वा अस्‍य वधं कर्तुम्‌ इच्‍छन्‍ति स्‍म; वरन्‌ मया स्‍व सैनिकैः सह तत्र गत्‍वा अयं मुन्न्‍चितः; यतः ज्ञातम्‌, अयं रोमनपुरवासी।

²⁸अहं ज्ञातुम्‌ इच्‍छामि स्‍म ते अस्‍मिन्‌ कस्‍य प्रकारस्‍य अभियोगं कुर्वन्‍ति, अतएव मया सः तेषां धर्ममहासभायां नीतः।

²⁹तत्र अहं ज्ञातवान्‌ यत्‌ ते स्‍व व्‍यवस्‍थायाः कतिपयानां प्रश्‍नानां विषये अस्‍मिन्‌ अभियोगं कुर्वन्‍ति। परन्‍तु अयम्‌ आरोपः मृत्‍योः बन्‍धनस्‍य वा न अर्हः।

³⁰यदा मया ज्ञातम्‌ अस्‍य वधस्‍य कपटप्रबन्‍धः अपि क्रियते तदा अहम्‌ इमं शीघ्रमेव भवतः समीपे अपे्रषम्‌। मया अस्‍य अभियोगिनः आदिष्‍टः यत्‌ ते भवतः समक्षे अस्‍य विरुद्धे स्‍व प्रतिवेदनं प्रस्‍तुतं कुर्वन्‍तु।”

³¹आदेशानुसारेण सैनिकाः पौलुसं तस्‍याम्‌ एव रात्रौ अन्‍तिपत्रिसं आनीतवन्‍तः।

³²द्वितीये दिने ते अश्‍वरोहिणः पौलुसेन सह गन्‍तुम्‌ अनुमतिम्‌ अददुः, ते स्‍वयं सैन्‍यावासं प्रत्‍यावर्तन्‌।

³³अश्‍वरोहिणः कैसरियाम्‌ आगत्‍य प्रान्‍तपालकाय तत्‌ पत्रम्‌ अयच्‍छन्‌, पौलुसं तस्‍मै समर्पितवन्‍तः च।

³⁴प्रान्‍तशासकः पत्रं पठित्‍वा पौलुसम्‌ अपृच्‍छत्‌ यत्‌ सः कस्‍य प्रान्‍तस्‍य वर्तते? इदं ज्ञात्‍वा यत्‌ सः किलिकियायाः अस्‍ति,

³⁵सोऽवदत्‌ “यदा तव अभियोगिनः आगमिष्‍यन्‍ति, तदा अहं तव अभियोगं श्रोष्‍यामि।” सः पौलसं हेरोदसस्‍य दुर्गे बन्‍दीकर्तुम्‌ आदेशम्‌ अददात्‌।