Read Sanskrit प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 26 Bible Online

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 26 - Sanskrit bible

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 26

¹अग्रिप्‍पाः पौलुसम्‌ अवदत्‌, “तुभ्‍यं स्‍वपक्षम्‌ उपस्‍थापयितुम्‌ अनुमतिः दीयते।” इदं श्रुत्‍वा पौलुसः हस्‍तौ प्रसारयित्‍वा स्‍वपक्षे वक्‍तुम्‌ आरब्‍धवान्‌ :-

²“सम्राट्‌ अग्रिप्‍पाः! यहूदिनः मयि बहवः आरोपाः कृतवन्‍तः। अस्‍मिन्‌ संबंधे अहम्‌ अद्यः भवतः समक्षे स्‍वपक्षं प्रस्‍तौमि - अयं मम सौभाग्‍यः, विशेष रूपेण भवान्‌ यहूदिनां प्रथां, विवदान्‌ च पूर्णरूपेण जानाति। मम नम्रनिवेदनमस्‍ति यत्‌ भवान्‌ धर्यपूर्वकं मम वचनानि शृणुयात्‌।”

⁴“मम जीवनम्‌ प्रारंभात्‌ एव स्‍वराष्‍ट्रस्‍य जनानाम्‌ मध्‍ये, येरुसलेमनगरे च व्‍यतीतम्‌, अतएव सर्वे यहूदिनः जानन्‍ति यत्‌ युवावस्‍थायां मम आचरणं कीदृशम्‌ आसीत्‌।

⁵ते मां चिरकालात्‌ एव जानन्‍ति, यदि इच्‍छन्‍ति तदा साक्ष्‍यमपि दातुं समर्थाः सन्‍ति यत्‌ फरीसीरूपे स्‍व धर्मस्‍य कट्टरतमः सम्‍प्रदायस्‍य अनुरूपं मया जीवनं व्‍यतीतम्‌।

⁶परमेश्‍वरेण अस्‍माकं पूर्वजाः या प्रतिज्ञा कृता आसीत्‌, तस्‍याः आशायाः कारणात्‌ (येशोः मसीहस्‍य कारणात्‌) मयि अभियोगः चलति।

⁷अस्‍माकं द्वादशवंशाः रात्रौ च दिने च अस्‍याः प्रतिज्ञायाः पूर्त्‍यै उत्‍साहेन सह परमेश्‍वरस्‍य उपासनां कुर्वन्‍ति। हे राजन्‌! तस्‍याः आशायाः विषये यहूदिनः मयि अभियोगं कुर्वन्‍ति।

⁸अहं यहूदिनः प्रष्‍टुम्‌ इच्‍छामि यत्‌ भवतः इदं वचनं किमर्थम्‌ अविश्‍वसनीयम्‌ प्रतीयते यत्‌ परमेश्‍वरः मृतकेभ्‍यः जीवनदानं यच्‍छति?”

⁹“अहमपि सर्वप्रकारेण येशोः नाम्‍नः विरोधः स्‍व कर्तव्‍यम्‌ अमन्‍ये।

¹⁰मया येरुसलेमनगरे ईदृशः एव कृतः। मया महापुरोहितेभ्‍यः अधिकारं प्राप्‍त्‍वा बहवः सिद्धजनाः बन्‍दीगृहे स्‍थापिताः, तेभ्‍यः प्राणदंडाय मया सहमतिः दत्ता च।

¹¹अहं सर्वेषु सभागृहेषु बारं-बारं दंडं दापयित्‍वा, येशोः निन्‍दायै तान्‌ बाध्‍यकर्तुम्‌ अयते। मम प्रकोपः एतावत्‌ अवर्धत यत्‌ वाह्यनगरेषु अपि गत्‍वा तेषाम्‌ उपरि अत्‍याचारम्‌ अकरवम्‌।”

¹²“अस्‍मात्‌ कारणात्‌ अहं कस्‍मिंश्‍चित्‌ समये महापुरोहितानाम्‌ अधिकारेण अनुमत्‍या च दमिश्‍कस्‍य यात्रां कुर्वन्‌ आसम्‌। हे सम्राट्‌! मया दिनस्‍य मध्‍याह्‌नसमये मार्गे दृष्‍टः यत्‌ सूर्यात्‌ अपि अधिकदेदीप्‍यमाना एका ज्‍योतिः माम्‌, अनुयायिनश्‍च सर्वतः प्रज्‍वलिता।

¹⁴वयं सर्वे भूमौ अपताम, मह्‌यम्‌ इब्रानीभाषायाम्‌ एका वाणी इदृशी कथयती श्रूयते स्‍म, “साऊल! साऊल! त्‍वं मयि किमर्थम्‌ अत्‍याचारं करोषि? अंकुशे प्रहारकर्तुम्‌ तव कृते काठिन्‍यम्‌।”

¹⁵मया कथितम्‌, “प्रभो! कः त्‍वम्‌? प्रभुः प्रत्‍युतरत्‌, “अहं येशुः अस्‍मि, यस्‍मिन्‌ उपरि त्‍वम्‌ अत्‍याचारं करोषि?

¹⁶स्‍व पादाभ्‍यां उत्तिष्‍ठ। मम दर्शनस्‍य कारणमस्‍ति, त्‍वं ममसेवकः साक्षी च भव। त्‍वया मम विषये यत्‌ दृष्‍टम्‌ पश्‍चाते अपि यत्‌ द्रक्ष्‍यसि, तस्‍य संबंधे साक्ष्‍यं दास्‍यसि।

¹⁷अहं स्‍वजनेभ्‍यः अन्‍यजातिभ्‍यः तव रक्षिष्‍यामि येषां समीपे त्‍वां प्रेषयामि।

¹⁸अहं तेषां नेत्राणि उन्‍मीलयितुं, तान्‌ ज्‍योर्तिमुखाः कर्तुम्‌, दुष्‍टात्‍मनः शक्‍त्‍याः विमुखाः भूत्‍वा परमेश्‍वरं प्रति उन्‍मुखयितुं, त्‍वां तेषां समीपे प्रेषयिष्‍यामि, येन ते मयि विश्‍वासं कृत्‍वां स्‍व कुकर्मणां क्षमा, सिद्धजनानां मध्‍ये च स्‍थानं लभेरन्‌।”

¹⁹“अतएव हे राजन्‌ अग्रिप्‍पाः! अहं तस्‍य दिव्‍यदर्शनस्‍य आज्ञाम्‌ उल्‍लघनं कर्तुम्‌ न अशक्‍नुवम्‌।

²⁰मया इदं सर्वम्‌ सर्वप्रथमं दमिश्‍कस्‍य तथा येरुसलेमस्‍य जनानां मध्‍ये, अस्‍य पश्‍चात्‌ यहूदाप्रदेशे तथा, अयहूदिनां च मध्‍ये प्रचारितम्‌। मया जनाः पश्‍चात्तापं कर्तुम्‌, परमेश्‍वरस्‍य अभिमुखम्‌ आगमनाय, पश्‍चात्तापस्‍य अनुरूपम्‌ आचरणं कर्तुम्‌ अनुरोधः कृतः।

²¹इदमेव कारणमस्‍ति यत्‌ यहूदिनः मां मन्‍दिरे निरुध्‍य हन्‍तुम्‌ ऐच्‍छन्‌।

²²अहम्‌ परमेश्‍वरस्‍य सहायतया अद्यावधिं दृढ़ः अस्‍मि, अग्रजावरजनानां सर्वेषां समक्षे साक्ष्‍यम्‌ अददम्‌। येषां वचनानां विषये भविष्‍यवक्‍तारः मूसाः आदयः भविष्‍यवाणीम्‌ अकुर्वन्‌, तेभ्‍यः अधिकः किन्न्‍चिताधिकम्‌ न कथयामि।

²³मूलवचनमस्‍ति, मसीहः दुखस्‍य भागी भूत्‍वा, मृतकेषु सर्वप्रथमः पुनर्जीवितः भूत्‍वा अस्‍माकं जनतायै, अन्‍यजातिभ्‍यः च ज्‍योत्‍याः संदेशं दास्‍यति।”

²⁴पौलुसः इत्‍थं स्‍वपक्षं स्‍थापयन्‌ एव आसीत्‌, तत्‍क्षणमेव फ़ेस्‍तुस उच्‍चस्‍वरेण अवदत्‌, “पौलुस! त्‍वं प्रलापं करोषि। स्‍व पाण्‍डित्‍येन उन्‍मतः असि।”

²⁵पौलुसः प्रत्‍युत्तरे अवदत्‌, “माननीय फेस्‍तुस! अहं प्रलापं न, वरन्‌ सत्‍यं, विवेकपूर्णवचनं कथयामि।

²⁶नृपम्‌ एतेषां वचनानां पूर्णज्ञानमस्‍ति अतएव अहम्‌ अस्‍य समक्षे निस्‍संकोचेन सह वदामि। मम विश्‍वासः अस्‍ति, यत्‌ एतेषु वचनेषु एकमपि गुह्यं नास्‍ति, यत्‌ सम्राट्‌ न जानाति च।

²⁷सम्राट्‌ अग्रिप्‍पाः! कि भवान्‌ नबिषु विश्‍वसिति? अहं जानामि भवता विश्‍वासः क्रियते।”

²⁸अग्रिप्‍पाः पौलुसम्‌ अवदत्‌, “त्‍वं स्‍वतर्कैः मां सरलतया मसीहीं कर्तुम्‌ इच्‍छसि?”

²⁹पौलुसेन कथितम्‌, “सरलतया काठिन्‍येन वा अहं परमेश्‍वरं प्रार्थयाभि, न केवलं भवान्‌, वरन्‌ अद्यस्‍य मम वचनस्‍य श्रोतारः, सर्वे इमानि बन्‍धनानि त्‍यक्‍त्‍वा, मम सदृशः भवन्‍तु।”

³⁰तदा नृपः अग्रिप्‍पाः, प्रान्‍तपतिः फ़ेस्‍तुसः, बेरनिसः तैः सह उपविष्‍टाः सर्वे जनाः उत्तिष्‍ठवन्‍तः।

³¹गमनस्‍य समये परस्‍परं वदन्‍ति स्‍म, “अनेन जनेन प्राणदंडस्‍य, बन्‍धनस्‍य वा योग्‍यः कोऽपि अपराधः न कृतः।”

³²अग्रिप्‍पाः फेस्‍तुसम्‌ अवदत्‌, “यदि अयं जनः सम्राजं विचारार्थम्‌ निवेदनं न अकरिष्‍यत्‌, तदा अस्‍य मुक्‍तेः संभावना आसीत्‌।”