Read Sanskrit प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 4 Bible Online

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 4 - Sanskrit bible

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 4

¹पतरसः योहनश्‍च जनान्‌ वदन्‍तौ एव आस्‍ताम्‌, तस्‍मिन्‌ एव क्षणे एव याजकाः, मंदिरारक्षिणः नायकः, सदूकिनः च तयोः समीपे आगच्‍छन्‌।

²ते क्रुद्धा आसन्‌, यतः प्रेरितौ, जनतां शिक्षयतः स्‍म। येशोश्‍च उदाहरणं दत्‍वा मृतकानां पुनरुत्‍थानस्‍य प्रचारम्‌ अकुरुताम्‌।

³सन्‍ध्‍या अभवत्‌, अतः ते तौ बन्‍धनं कृत्‍वा रात्रिपर्यन्‍तं कारागारे निक्षिप्‍तवन्‍तः।

⁴तथापि ये तयोः प्रवचनं शृण्‍वन्‍तः आसन्‌, तेषु बहवः विश्‍वासम्‌ अकुर्वन्‌। पुरुषाणां संख्‍या अधुना पन्न्‍चः सहस्रः अभवत्‌।

⁵अन्‍यस्‍मिन्‌ दिवसे येरुसलेम नगरे शासकानां, नेतॄणां, शास्‍त्रिणां धर्मवृद्धानां च सभा अभवत्‌।

⁶प्रधानमहापुरोहितः अन्‍नसः, कैफसः, योहनः सिकन्‍दरः च महायाजकवर्गस्‍य सर्वे सदस्‍याः तत्र उपस्‍थिताः आसन्‌।

⁷ते पतरसयोहनौ मध्‍ये आनयित्‍वा अपृच्‍छन्‌ - “युवाम्‌ केन सामर्थ्‍येन अथवा कस्‍य नाम्‍नि इदं कार्यम्‌ अकुरुताम्‌?”

⁸पतरसः पवित्रात्‍मना परिपूर्णः भूत्‍वा तान्‌ अवदत्‌ - “जनतानां शासकाः, अग्रजाः, वृद्धाश्‍च!

⁹आवाभ्‍यां एकः खन्न्‍जः उपकृतः च, अद्यः भवन्‍तः आवाम्‌ पृच्‍छन्‍ति, यत्‌ सः खन्न्‍जः कथं स्‍वस्‍थोऽभवत्‌।

¹⁰भवन्‍तः इस्राएलस्‍य समस्‍ताः प्रजाः च जानीयुः यत्‌ नासरतनिवासिनः येशोः मसीहस्‍य नाम्‍नः सामर्थ्‍येण एव अयं जनः नीरोगः भूत्‍वा भवतां समक्षे स्‍थितः अस्‍ति। भवद्‌भिः सः येशुः क्रूसकाष्‍ठे आरोहितः, किन्‍तु परमेश्‍वरेण सः मृतकानां पुनजीर्वितः कृतः अस्‍ति।

¹¹अयं सः पाषाणः, यं भवन्‍तः, कर्मकाराः बहिः नीतवन्‍तः, सैव कोणस्‍य आधारस्‍य प्रस्‍तरः अभवत्‌।

¹²अन्‍यकेनापि जनेन मुक्‍तिः न मिलिष्‍यति, यतः समस्‍तसंसारे येशोः नाम्‍नः अतिरिक्‍तः मनुष्‍येभ्‍यः किम्‌ अन्‍यत्‌ नाम न प्रदत्तमस्‍ति, येन वयं मुक्‍तिम्‌ आप्‌स्‍यामः।”

¹³पतरसयोहनयोः आत्‍मविश्‍वासं दृष्‍ट्‌वा तौ अशिक्षितौ मूर्खौ इति अवगत्‍य धर्ममहासभायाः सदस्‍याः विस्‍मिताः जाताः। ते जानीतवन्‍तः यत्‌ तौ येशोः सहचरौ स्‍तः।

¹⁴परन्‍तु स्‍वस्‍थकृतं मनुष्‍यं ताभ्‍यां सह दृष्‍ट्‌वा प्रत्‍युत्तरं दातुं न अशक्‍नुवन्‌।

¹⁵ते पतरसयोहनौ सभायाः बहिः गन्‍तुम्‌ आदिष्‍टवन्‍तः, इदं कथयन्‍तश्‍च परस्‍परं परामर्शं कृतवन्‍तः -

¹⁶“अस्‍माभिः ताभ्‍यां सह कीदृशः व्‍यवहारः भवितव्‍यः? येरुसलेमस्‍य समस्‍ताः निवासिनः ज्ञातवन्‍तः यत्‌ ताभ्‍याम्‌ अपूर्वः चमत्‍कारः कृतः अस्‍ति। वयं चमत्‍कारं स्‍वीकारं कर्तुम्‌ वाध्‍याः स्‍मः।

¹⁷तथापि जनतासु अस्‍य अधिकप्रचारं वारयितुम्‌, अस्‍माभिः गंभीरं प्रबोधनं दातव्‍यं, यत्‌ अद्यप्रभृति ईसामसीहस्‍य नाम्‍ना शिक्षा न भवेत्‌।”

¹⁹ते पतरसयोहनौ अशब्‍दायन्‌, आदिष्‍टवन्‍तः, तौ येशोः नाम गृहीत्‍वा जनताः सम्‍बोधयित्‍वा शिक्षां न दद्‌याताम्‌। तौ प्रत्‍युतरवतौ - “यूयं स्‍वयं निर्णयन्‍तु - किम्‌ परमेश्‍वरस्‍य दृष्‍टौ इदम्‌ उचितं भवेत्‌ यत्‌ आवाम्‌ परमेश्‍वरस्‍य नहि, प्रत्‍युत भवतां वचनानि शृणुयाव?

²⁰यत्‌ आवाभ्‍यां यत्‌ दृष्‍टं श्रुतं च तस्‍मिन्‌ विषये न कथनमसंभवः।”

²¹इदं श्रुत्‍वा ते पेत्रुसयोहनौ पुनः भाययित्‍वा गन्‍तुम्‌ अनुमतिम्‌ अददुः। ते न जानन्‍ति स्‍म ताभ्‍यां कीदृशः दंडः भवितव्‍यः, यतः तस्‍याः घटनायाः कारणात्‌ सर्वा जनता परमेश्‍वरस्‍य स्‍तुतिं करोति स्‍म।

²²चमत्‍कारेण यस्‍मै स्‍वास्‍थ्‍यलाभः अभवत्‌, तस्‍य अवस्‍था चत्‍वारिंशतवर्षात्‌ अधिका आसीत्‌।

²³कारागारात्‌ बहिः आगमनस्‍य पश्‍चात्‌ तौ स्‍वजनान्‌ समीपे पुनः प्रत्‍यागच्‍छताम्‌। महापुरोहिताः धर्मवृद्धाश्‍च यत्‌ कथितवन्‍तः तत्‌ सर्वम्‌ अश्रावयाताम्‌।

²⁴तत्‌ सर्वम्‌ श्रुत्‍वा सर्वे एकस्‍वरेण परमेश्‍वरस्‍य वन्‍दनां कृतवन्‍तः - “हे प्रभो! भवता स्‍वर्गः पृथ्‍वी, समुद्रः अपि, तेषु निहिताः सर्वे सृष्‍टाः। हे स्‍वामिन्‌!

²⁵त्‍वया पवित्रात्‍मना अस्‍माकं पूर्वजस्‍य स्‍व सेवकदाऊदस्‍य मुखेन कथितम्‌ ः- अन्‍यधर्मिनः जातयः किमर्थम्‌ क्रोधिताः अभवन्‌; राष्‍टै्रः किमर्थम्‌ कपटप्रबन्‍धः कृतः?

²⁶प्रभोः विरुद्धे तथा तस्‍य मसीहस्‍य विरुद्धे पृथिव्‍याः नृपाः विद्रोहं कुर्वन्‍ति, शासकगणाः परस्‍पराः मिलितवन्‍तः।

²⁷यथार्थे हेरोदेसः अधिपतिः पोंतियुसः पिलातुसः च अन्‍यजातिभिः तथा इस्राएलस्‍य जनताभिः सह मिलित्‍वा अस्‍मिन्‌ नगरे तव परमपावनसेवकस्‍य येशोः विरुद्धे यं भवान्‌ अभिषिक्‍तवान्‌, तस्‍य विरोधे उपजापं कृतवन्‍तः।

²⁸ते इत्‍थं तत्‌ सर्वम्‌ पूरितवन्‍तः, यत्‌ भवता पूर्वमेव निर्धारितम्‌।

²⁹हे प्रभो! तेषां तर्जनेषु ध्‍यानं ददातु, स्‍व सेवकेभ्‍यः इमां कृपां प्रददातु, यया ते निर्भीकतया भवतः वचनानि श्रावयन्‍तु।

³⁰भवान्‌ स्‍व हस्‍तं प्रसारयित्‍वा स्‍व परमपावनसेवकस्‍य येशोः नाम्‍नि स्‍वास्‍थ्‍यलाभान्‌, चिन्‍हानि, अद्‌भुतकार्याणि च प्रकटयतु।”

³¹तेषां प्रार्थनायाः पश्‍चात्‌ तत्‌ भवनं, यस्‍मिन्‌ ते एकत्राः आसन्‌, अकम्‍पत। सर्वे पवित्रात्‍मना पूर्णाः भूत्‍वा निर्भीकतया परमेश्‍वरस्‍य वचनानि श्रावयन्‍ति स्‍म।

³²विश्‍वासिनां समुदायः, एकप्राणः एकहृदयः च आसीत्‌। कश्‍चित्‌ अपि स्‍व सम्‍पत्तिं व्‍यक्‍तिगतसम्‍पत्तिः न मन्‍यते स्‍म। यत्‌ किन्न्‍चित्‌ तेषां पार्श्‍वे आसीत्‌, तस्‍यां सर्वेषां स्‍वामित्‍वं आसीत्‌।

³³शिष्‍याः अति सामर्थ्‍येण प्रभोः येशोः साक्षीं ददति स्‍म। जनतया ते बहुमन्‍यन्‍ते स्‍म।

³⁴तेषु कोऽपि निर्धनः नासीत्‌। अस्‍य कारणम्‌ आसीत्‌, यत्‌ येषां पार्श्‍वे यानि क्षेत्राणि अथवा गृहाणि आसन्‌, ते तानि विक्रीय रुप्‍यकाणि

³⁵शिष्‍येभ्‍यः ददति स्‍म। प्रति मनुष्‍याय आवश्‍यकतानुसारेण एव दीयते स्‍म।

³⁶उदाहरणार्थम्‌ यूसुफः नाम लेवीवंशस्‍य जन्‍म कुप्रुसद्वीपे अभवत्‌। शिष्‍याः तस्‍य उपनाम बरनबासः अर्थात्‌ सान्‍त्‍वनापुत्रः अददुः।

³⁷तस्‍य एकः भूप्रदेशः आसीत्‌। सः तं विक्रीय तस्‍य मूल्‍यं शिष्‍यानां चरणेषु अर्पितवान्‌।