Read Sanskrit प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 5 Bible Online

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 5 - Sanskrit bible

प्रेरिताणाम्‌ कार्यकलापः 5

¹परन्‍तु अनन्‍याहः नाम एकः जनः स्‍व पत्‍न्‍या सह परामर्शम्‌ कृत्‍वा एकं क्षेत्रं विक्रीय

²तस्‍य मूल्‍यस्‍य एकम्‌ अशं स्‍वपार्श्‍वे अस्‍थापयत्‌, इदं तस्‍य पत्‍नी जानाति स्‍म। द्वितीयाशंम्‌ आनयित्‍वा शिष्‍यानां चरणेषु अर्पितवान्‌।

³पतरसः सर्वम्‌ ज्ञात्‍वा अवदत्‌ - “अनन्‍याह! किमर्थम्‌ दुष्‍टात्‍मा तव हृदयस्‍य स्‍वामी अभवत्‌, यत्‌ त्‍वं पवित्रात्‍मानम्‌ असत्‍यं वक्‍त्‍वा क्षेत्रस्‍य मूल्‍यस्‍य अर्धम्‌ न ददासि?

⁴विक्रयपूर्वम्‌ किं इदं क्षेत्रं तव स्‍वामीत्‍वे न आसीत्‌? पश्‍चादपि किं तस्‍य मूल्‍यं, तव नासीत्‌? ईदृशं निन्‍दनीयं कार्यम्‌ कर्तुम्‌ बुद्धिः तव हृदये कथम्‌ अभवत? त्‍वं जनान्‌ प्रति नहि, अपितु परमेश्‍वरं प्रति असत्‍यं अकथयः।”

⁵अनन्‍याहः इदं कथनं श्रुत्‍वा अपतत्‌ अभ्रियत च। श्रोतारः भयभीताः संजाताः।

⁶केचित्‌ नवयुवकाः उत्‍थाय, मृतकवस्‍त्रेण आच्‍छाद्‌य, बहिः नीत्‍वा च श्‍मशानभूमौ अस्‍थापयन्‌।

⁷प्रायः तिसॄणाम्‌ घंटिकायाः पश्‍चात्‌ तस्‍य पत्‍नी अपि अभ्‍यन्‍तरम्‌ आगता! इमां घटनां सा न जानाति स्‍म।

⁸सा पतरसेन पृष्‍टा - “माम्‌ कथय क्षेत्रस्‍य मूल्‍यं किमासीत्‌? किम्‌ मूल्‍यम्‌ ईयतम्‌ एव आसीत्‌?” सा प्रत्‍युत्तरवती - “आम्‌ ईयतमेव।”

⁹पेत्रुसः ताम्‌ पृष्‍टवान्‌ “युवां पवित्रात्‍मनः परीक्षां किमर्थम्‌ कुरुथः? ये जनाः तव पतिं श्‍मशानभूमौ नीत्‍वा अस्‍थापयन्‌, ते द्वारे आगच्‍छन्‍ति, त्‍वामपि च नेष्‍यन्‍ति।”

¹⁰सा तत्‌ क्षणमेव तस्‍य चरणयोः अपतत्‌, तस्‍याः प्राणान्‌ बहिः गताः च। नवयुवकाः अभ्‍यन्‍तरम्‌ आगत्‍य तां नीत्‍वा तस्‍याः पत्‍युः पार्श्‍वे श्‍मशानभूमौ अस्‍थापयन्‌।

¹¹समस्‍तकलीसियायां ये तयोः चर्चाम्‌ अशृण्‍वन्‌ तेषु सर्वेषु हृदयेषु भयम्‌ अभवत्‌।

¹²शिष्‍यैः जनतायां मध्‍ये अनेकानि चिह्‌नानि तथा चमत्‍काराः भवन्‍ति स्‍म। सर्वे विश्‍वासिनः एकहृदयाः भूत्‍वा सुलेमानस्‍य मंडपे एकत्रिताः भवन्‍ति स्‍म।

¹³अन्‍यजनेषु कमपि तैः सह सम्‍मिलितुं भवितुं साहसः न भवति स्‍म, यद्यपि जनता तेषां प्रशंसां करोति स्‍म।

¹⁴विश्‍वासिनां संख्‍या वर्द्धते स्‍म। स्‍त्रीपुरुषानां एकः वृहत्‌ समुदायः प्रभोः कलीसियायाः सदस्‍याः अभवत्‌।

¹⁵जनाः रुग्‍णजनान्‌ मार्गेषु नीत्‍वा खट्‌वासु शाययन्‍ति स्‍म। तेषां विश्‍वासः आसीत्‌ यत्‌ पतरसस्‍य छायया रोगिणः स्‍वस्‍थाः भविष्‍यन्‍ति।

¹⁶येरुसलेमस्‍य समीपवर्तीनगरेभ्‍यः जनाः अधिकसंख्‍यायाम्‌ एकत्राः भवन्‍ति स्‍म। तैः सह रोगिणः अशुद्धात्‍मना पीड़िताश्‍च अपि आगतवन्‍तः। ते सर्वे स्‍वस्‍थाः अभवन्‌।

¹⁷इदं सर्वम्‌ दृष्‍ट्‌वा प्रधानमहापुरोहितः तस्‍य सर्वाणि मित्राणि, सदूकीसम्‍प्रदायस्‍य सदस्‍याः ईर्ष्‍यन्‍ति स्‍म।

¹⁸ते शिष्‍यौ बन्‍धनं कृत्‍वा राजकीये बन्‍दीगृहे निक्षिप्‍तवन्‍तः।

¹⁹परन्‍तु परमेश्‍वरस्‍य देवदूतः रात्रौ बन्‍दीगृहस्‍य द्वारं उद्‌घाटितवान्‌, शिष्‍यौ बहिः नीत्‍वा अवदत्‌ च,

²⁰“गच्‍छेतम्‌, निर्भीकौ भूत्‍वा मंदिरे जनताम्‌ अस्‍य नवजीवनस्‍य सम्‍पूर्णशिक्षां श्रावयेतम्‌।” तौ तस्‍य कथनं स्‍वीकृतवन्‍तौ, प्रातःकाले एव मंदिरं गत्‍वा शिक्षयतः स्‍म।

²¹प्रधानयाजके, तस्‍य मित्रेषु च आगते सति, तैः इस्राएलीनेतॄणां सर्वोच्‍चः परिषदः आहूतः। शिष्‍यौ आनेतुं वधिकान्‌ बन्‍दीगृहं प्रेषितवन्‍तः च।

²²यदा वधिकाः तत्र आगतवन्‍तः, तदा ते शिष्‍यौ कारागारे न प्राप्‍नुवन्‍तः। ते प्रत्‍यागत्‍य समाचारम्‌ अददुः -

²³“वयम्‌ अपश्‍याम यत्‌ कारागारः यत्‍नेन पिहितः आसीत्‌। रक्षकपुरुषाः द्वारेषु स्‍थितवन्‍तः, परन्‍तु द्वारे उद्‌घाटिते सति अभ्‍यन्‍तरे कोऽपि न प्राप्‍तः।”

²⁴इदं श्रुत्‍वा मन्‍दिरस्‍य आरक्षिणः, नायकाः महापुरोहिताः च ज्ञातुम्‌ असमर्थाः अभवन्‌ यत्‌ शिष्‍ययोः किम्‌ अभवत्‌।

²⁵तत्‌क्षणमेव कश्‍चित्‌ जनः आगत्‍य तान्‌ अश्रावयत्‌ “पश्‍यन्‍तु यौ जनौ त्‍वया कारागारे निक्षिप्‍तौ, तौ मंदिरे जनताः शिक्षयतः।”

²⁶इदं श्रुत्‍वा मंदिरस्‍य नायकः आरक्षिभिः सह गत्‍वा शिष्‍यौ आनीतवान्‌। ते शिष्‍यौ बलपूर्वकं न आनीतवन्‍तः, यतः ते जनेभ्‍यः भीताः आसन्‌। तान्‌ स्‍वोपरि प्रस्‍तरक्षेपणस्‍य भयम्‌ आसीत्‌।

²⁷ते शिष्‍यौ आनयित्‍वा धर्ममहासभायाः पुरतः उपस्‍थापितवन्‍तः। प्रधानमहापुरोहितः तौ अवदत्‌ - “वयं युवाम्‌ सख्‍तादेशं दद्‌मः यत्‌ येशोः नाम्‍नि शिक्षां मा दत्तम्‌, परन्‍तु युवाभ्‍यां येरुसलेमस्‍य प्रत्‍येककोणेषु स्‍व शिक्षा प्रचारिता। तस्‍य मनुष्‍यस्‍य हत्‍यायाः भारम्‌ अस्‍माकं मस्‍तकेषु निक्षिप्‍तुम्‌ इच्‍छतः च?”

²⁸

²⁹इदं श्रुत्‍वा पतरसेन सह अन्‍य शिष्‍याः प्रत्‍युत्तरम्‌ अददुः, “मनुष्‍यानाम्‌ आज्ञापालनात्‌, परमेश्‍वरस्‍य आज्ञापालनं वरमस्‍ति।

³⁰भवद्‌भिः येशुः क्रूसकाष्‍ठे अवलम्‍बयित्‍वा हतः, किन्‍तु सः अस्‍माकं पूर्वजानाम्‌ परमेश्‍वरेण पुनजीर्वितः।

³¹परमेश्‍वरः तस्‍मै शासकस्‍य उद्धारकस्‍य च उच्‍चपदं दत्‍वा स्‍व दक्षिणे उपस्‍थापयत्‌, येन सः तेन इस्राएलेभ्‍यः पश्‍तात्तापं पापक्षमां च प्रदातु।

³²एतेषां वचनानाम्‌ आवाम्‌ साक्षिणौ। पवित्रात्‍मा अपि साक्षी अस्‍ति, यं परमेश्‍वरः तेभ्‍यः अददात्‌, ये तस्‍य आज्ञायाः पालनं कुर्वन्‍ति।

³³इदं श्रुत्‍वा ते क्रुद्धाः भूत्‍वा तौ हन्‍तुं निश्‍चितवन्‍तः।

³⁴तस्‍मिन्‌ समये गमलीएलः नाम फरीसी, यः संहितायाः अध्‍यापकः आसीत्‌, जनताभिः बहुमन्‍यते स्‍म, सः धर्ममहासभायाम्‌ उत्‍थाय शिष्‍यान्‌ किंचित्‌ कालपर्यतं बहिः नेतुम्‌ आदिष्‍टवान्‌।

³⁵तेषु गते सति धर्ममहासभायाः सदस्‍यान्‌ इत्‍थम्‌ अकथयत्‌ - “इसरायलिनः भ्रातरः! भवन्‍तः अति प्रयत्‍नेन विचारयन्‍तु, यत्‌ ताभ्‍यां सह किं कर्तुम्‌ गच्‍छन्‍ति?

³⁶किन्न्‍चित्‌ समयपूर्वम्‌ थेउदासः प्रकटः अभवत्‌। सः आडम्‍बरेण सह वदति स्‍म यत्‌ अहम्‌ अपि महत्‍वपूर्णः व्‍यक्‍तिः अस्‍मि, प्रायशः चतुश्‍शत जनाः तस्‍य अनुगामिनः च अभवन्‌। सः हतः, तस्‍य सर्वे अनुयायिनः विकीर्णाः अभवन्‌। तस्‍य अस्‍तित्‍वम्‌ अपि समाप्‍तम्‌।

³⁷तत्‌ पश्‍चात्‌ जनगणनायाः समये, गलीलनिवासी यहूदाः प्रकटः अभवत्‌। सः अनेकजनान्‌ वन्न्‍चयित्‍वा स्‍व विद्रोहे सम्‍मिलितवान्‌। सः अपि नष्‍टः, तस्‍य सर्वे अनुयायिनः इतः ततः अभवन्‌।

³⁸अतएव अस्‍मिन्‌ विषये भवतः कथितुम्‌ इच्‍छामि यत्‌ भवद्‌भिः अनयोः कार्येषु हस्‍तक्षेपः न करणीयः। एतौ स्‍वमार्गे चलितुं स्‍वतंत्रौ, स्‍तः।

³⁹इयं योजना यदि परमेश्‍वरस्‍य अस्‍ति, तदा न नशिष्‍यति, यदि मनुष्‍यानाम्‌ अस्‍ति, तदा स्‍वयमेव नशिष्‍यति। परमेश्‍वरस्‍य योजनां नष्‍टुं भवन्‍तः समर्थाः न सन्‍ति, परमेश्‍वरस्‍य विरोधिनश्‍च भविष्‍यन्‍ति।”

⁴⁰सर्वे तत्र उपस्‍थिताः तस्‍य विचारेण सहमताः अभवन्‌। ते शिष्‍यौ आहूतवन्‍तः, तैः शिष्‍यौ कशैः ताडितौ। इमं सख्‍तादेशं दत्‍वा तौ्‌ अमुन्न्‍चन्‌ - “युवाभ्‍यां येशोः नाम्‍ना न उपदेष्‍टव्‍यम्‌।”

⁴¹शिष्‍यौ आनन्‍दिताः भूत्‍वा धर्ममहासभायाः भवनात्‌ बहिः आगच्‍छताम्‌। हर्षस्‍य कारणमासीत्‌ यत्‌ तौ येशोः कारणात्‌ अपमानितौ आस्‍ताम्‌। तौ प्रतिदिनं मन्‍दिरे, प्रत्‍येकस्‍य गृहं च गत्‍वा शिक्षयतः स्‍म। येशोः मसीहस्‍य शुभसमाचारं श्रावयतः स्‍म।