Read Sanskrit कुरिन्‍थुसनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 15 Bible Online

कुरिन्‍थुसनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 15 - Sanskrit bible

कुरिन्‍थुसनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 15

¹भ्रातरः! अहं भवतः तस्‍य शुभसमाचारस्‍य स्‍मरणं दापयितुम्‌ इच्‍छामि, यस्‍य प्रचारः मया भवतां मध्‍ये कृतः। यः भवद्‌भिः गृहीतः, यस्‍मिन्‌ भवन्‍तः दृढ़ाः सन्‍ति।

²यदि शुभसमाचारं तस्‍मिन्‌ एव रूपे ग्रहीष्‍यन्‍ति, तदा तस्‍य माध्‍यमेन भवद्‌भ्‍यः मुक्‍तिः मिलिष्‍यिति, अन्‍यथा भवतां विश्‍वासः व्‍यर्थः भविष्‍यति।

³अहं मुख्‍यरूपेण तमेव विश्‍वासः भवद्‌भ्‍यः समर्पितवान्‌, यः मह्‌यम्‌ प्राप्‍तः। मसीहः अस्‍माकं पापानां प्रायश्‍त्तिाय अम्रियत, यथा धर्मग्रन्‍थे लिखितमस्‍ति। सः समाधौ स्‍थापितः, तृतीये दिवसे पुनर्जीवितः अभवत्‌,

⁴

⁵यथा धर्मग्रन्‍थे लिखितमस्‍ति, सः कैफसं, पश्‍चाते द्वादशान्‌ अदृश्‍यत।

⁶पुनः एकस्‍मिन्‌ समये एव पंचशतात्‌ अधिकभ्रातॄन्‌ अदृश्‍यत तेषु अधिकांशजनाः अद्यापि जीविताः सन्‍ति, यद्यपि केचित्‌ अम्रियन्‍त।

⁷तत्‍पश्‍चात्‌ स याकूबं, पुनश्‍च सर्वप्रेरितान्‌ अदृश्‍यत।

⁸सर्वेषां पश्‍चात्‌ मामपि अदृश्‍यत।

⁹अहं प्रेरितेषु कनिष्‍ठतमः, वास्‍तविकता तु इयम्‌ अस्‍ति, अहं प्रेरितस्‍य नाम्‍नः अपि अर्हः नास्‍मि; यतः मया परमेश्‍वरस्‍य कलीसियायाः ऊपरि अत्‍याचारः कृतः।

¹⁰अहं यदपि अस्‍मि परमेश्‍वरस्‍य कृपया अस्‍मि, मह्‌यम्‌ या कृपा प्राप्‍ता, सा व्‍यर्था नाभवत्‌। मया तेभ्‍यः अधिकतमः परिश्रमः कृतः - नाहं, किन्‍तु परमेश्‍वरस्‍य कृपा, या मयि विद्यमाना अस्‍ति।

¹¹अहम्‌ अस्‍मि अथवा ते भवेयुः, अस्‍माभिः सा शिक्षा दीयते, तस्‍यां भवन्‍तः विश्‍वासम्‌ अकुर्वन्‌।

¹²चेत्‌ अयमेव संदेशः श्रावयते, यत्‌ मसीहः मृतकेषु पुनर्जीवितः तदा भवत्‍सु केचित्‌ इदं कथं वदन्‍ति यत्‌ मृतकानां पुनरुत्‍थानं न भवति?

¹³मृतकानां पुनरुत्‍थाने न भविते सति, मसीहस्‍य पुनरुत्‍थानमपि असंभवः आसीत्‌।

¹⁴मसीहस्‍य पुनरुत्‍थानेन विना अस्‍माकं धर्मप्रचारः अपि व्‍यर्थः अस्‍ति, भवतां विश्‍वासः अपि व्‍यर्थः अस्‍ति।

¹⁵अस्‍याम्‌ परिस्‍थितौ अहं परमेश्‍वरस्‍य विषये मिथ्‍यासाक्ष्‍यं ददौ, यतः मया परमेश्‍वरस्‍य विषये अयं साक्ष्‍यः दत्तः, यत्‌ सः मसीहं पुनर्जीवितं कृतवान्‌।

¹⁶यदि मृतकानां पुनरुत्‍थानं न अभविष्‍यत्‌ तदा मसीहः अपि पुनः न अजीविष्‍यत्‌ यदि मसीहः पुनः नाजीवत्‌, तदा भवतां विश्‍वासः व्‍यर्थः अस्‍ति, भवन्‍तः इदानीं यावत्‌ स्‍व पापेषु निमग्‍नाः सन्‍ति।

¹⁷

¹⁸न केवलम्‌ एतावत्‌, ये मसीहे विश्‍वासं कुर्वन्‍तः अभ्रियन्‍त, तेषामपि विनाशः अभवत्‌।

¹⁹यदि मसीहे अस्‍माकम्‌ आशाबंधः इहलौकिकं यावत्‌ सीमितः अस्‍ति, तदा वयं सर्वमनुष्‍येषु सर्वाधिकः दयनीयाः स्‍मः।

²⁰परन्‍तु मसीहः नूनम्‌ मृतकेषु पुनर्जीवितः अस्‍ति। ये मृत्‍यौ शिश्‍यिरे, तेषु सः सर्वप्रथमः पुनर्जीवितः बभूव।

²¹मृत्‍युः मनुष्‍येन आगतवती, अतएव मनुष्‍येन मृतकानां पुनरुत्‍थानमपि अभवत्‌।

²²यथा सर्वे जनाः आदमस्‍य संबंधकारणात्‌ म्रियन्‍ते, तथैव सर्वे मसीहस्‍य संबंधकारणात्‌ पुनजीर्विताः करिष्‍यन्‍ते।

²³सर्वे क्रमशः, सर्वप्रथमः मसीहः, तत्‍पश्‍चात्‌ तस्‍य पुनरागमनस्‍य समये, ते ये मसीहस्‍य सन्‍ति।

²⁴दुष्‍कार्यस्‍य सर्वाः शक्‍तीः यदा मसीहः नशिष्‍यति यदा स्‍व राज्‍यं पितापरमेश्‍वराय समर्पयिष्‍यति, तदा अन्‍तः आगमिष्‍यति,

²⁵यतः सः तावत्‌ राज्‍यं करिष्‍यति, यावत्‌ परमेश्‍वरः स्‍व शत्रून्‌ स्‍व पादयोः तले न करिष्‍यति।

²⁶सर्वेषु अन्‍ते नाशयोग्‍यः शत्रुः मृत्‍युः अस्‍ति।

²⁷धर्मग्रन्‍थः वदति, “तेन सर्वम्‌ तस्‍य अधीने कृतम्‌” किन्‍तु यदा सः वदति - “सर्वम्‌” तस्‍य अधीने अस्‍ति, इदं स्‍पष्‍टमस्‍ति यत्‌ परमेश्‍वरः, यः सर्वम्‌ मसीहस्‍य अधीने कृतवान्‌, अस्‍मिन्‌ “सर्वे” सम्‍मिलितः न अस्‍ति।

²⁸यदा सर्वम्‌ पुत्रस्‍य अधीने करिष्‍यते, तदा पुत्रः स्‍वयं तस्‍य परमेश्‍वरस्‍य अधीने भविष्‍यति, येन सर्वम्‌ तस्‍य अधीने कृतम्‌, इत्‍थम्‌ परमेश्‍वरः सर्वेषु शासनं करिष्‍यति।

²⁹यदि एवम्‌ नास्‍ति, तदा तेषां किम्‌ ये मृतकेभ्‍यः जलसंस्‍कारं गृह्‌णन्‍ति? यदि मृतकानां पुनरुत्‍थानं पूर्णरूपेण न भवति, तदा ते मृतकेभ्‍यः जलसंस्‍कारं किमर्थम्‌ गृहणन्‍ति?

³⁰वयं किमर्थम्‌ सर्वदा संकटानां संमुखे गच्‍छामः?

³¹भवन्‍तः मम प्रभौ येशुमसीहे मम गौरवाः सन्‍ति। अहं भवतां शप्‍त्‍वा वदामि, अहं प्रतिदिनं मृत्‍योः संमुखे गच्‍छामि।

³²यदि अहम्‌, लोकोक्‍तेः भाषायां वदामि इफिसुसनगरे हिंस्रैः पशुभिः सह अयुध्‍यम्‌, तदा अनेन मां कः लाभः? यदि मृतकानां पुनरुत्‍थानं न भवति, तदा वयं भक्षयाम, पिबेम च, यतः श्‍वः नूनमेव मरिष्‍यामः।

³³भ्रमे न स्‍थातव्‍यम्‌। दुष्‍टसंगत्‍या उत्तमचरित्रमपि नष्‍टं भवति।

³⁴अप्रमताः स्‍थातव्‍यम्‌, भवत्‍सु केचित्‌ परमेश्‍वरस्‍य संबंधे किमपि न जानन्‍ति - अहं भवतः लज्‍जितुम्‌ ईदृशं वदामि।

³⁵इदानीं कश्‍चित्‌ इमं प्रश्‍नं प्रष्‍टुं शक्‍नोति? मृतकाः कथं पुनजीर्विताः भवन्‍ति? ते किं शरीरम्‌ नीत्‍वा आगच्‍छन्‍ति?

³⁶अरे ! मूढ! त्‍वं यत्‌ वपसि, तत्‌ यावत्‌ न म्रियते, तावत्‌ तस्‍मिन्‌ जीवनं न आगच्‍छति।

³⁷त्‍वं यत्‌ वपसि, तत्‌ एव पश्‍चाते अंकुरितः लघुपादपः न भूत्‍वा मात्रं गोधूमस्‍य अन्‍यप्रकारस्‍य बीजमात्रमस्‍ति।

³⁸परमेश्‍वरः स्‍वेच्‍छानुसारं तस्‍मै शरीरम्‌ ददाति, प्रतिबीजाय स्‍व शरीरम्‌।

³⁹प्रत्‍येकः देहः एकसमानः न भवति। मनुष्‍यानां पशुनां, पक्षिणाम्‌, मत्‍स्‍याणां शरीरस्‍य निजः आकारः भवति।

⁴⁰स्‍वर्गिकः देहेन सह पार्थिवः देहः अपि। किन्‍तु स्‍वर्गिकदेहस्‍य तेजः एकप्रकारस्‍य अस्‍ति, पार्थिवदेहस्‍य तेजः अन्‍यप्रकारस्‍य भवति,

⁴¹यतः एकस्‍य नक्षत्रस्‍य तेजः अन्‍य नक्षत्रस्‍य तेजात्‌ भिन्नमस्‍ति।

⁴²मृतकानां पुनरुत्‍थानस्‍य विषये अपि एवमेवास्‍ति। यत्‌ वप्‍यते, तत्‌ नश्‍वरमस्‍ति। यत्‌ पुनर्जीवति, तत्‌ अनश्‍वरमस्‍ति।

⁴³यत्‌ वप्‍यते, तत्‌ दुर्बलमस्‍ति, यत्‌ पुनर्जीवति, तत्‌ महिमान्‍वितम्‌ अस्‍ति।

⁴⁴एकं प्राकृतशरीरम्‌ वप्‍यते, एकम्‌ आध्‍यात्‍मिकं शरीरम्‌ पुनर्जीवति च। प्राकृतं शरीरमपि भवति आध्‍यात्‍मिकं शरीरमपि भवति।

⁴⁵धर्मग्रन्‍थे लिखितमस्‍ति यत्‌ प्रथमः पुरुषः आदमः जीवन्‍तःप्राणी अभवत्‌, अन्‍तिमः आदमश्‍च जीवन्‍तदायकः आत्‍मा।

⁴⁶यः प्रथमः अस्‍ति, सः आध्‍यात्‍मिको न भूत्‍वा प्राकृतः अस्‍ति।

⁴⁷अथ आध्‍यात्‍मिकः आगच्‍छति। प्रथमः मनुष्‍यः मृत्तिकया निर्मितः, संसारस्‍य च, अपरः स्‍वर्गस्‍य अस्‍ति।

⁴⁸मृत्तिकया मनुष्‍यः यथा आसीत्‌, तथैव मृत्तिकया निर्मिताः मनुष्‍याः भविष्‍यन्‍ति, यथा वयं मृत्तिकया निर्मितमनुष्‍यस्‍य रूपम्‌ अधारयाम, तथैव स्‍वर्गस्‍य मुनष्‍यस्‍य अपि रूपं धारयिष्‍यामः।

⁴⁹

⁵⁰भ्रातरः! मम अभिप्रायः अयमस्‍ति यत्‌ मनुष्‍यमात्रः परमेश्‍वरस्‍य राज्‍यस्‍य अधिकारी भवितुं न शक्‍नोति; नश्‍वरता, अनश्‍वरतायाः अधिकारी न भवति। मया एकः रहस्‍यः कथ्‍यते -

⁵¹वयं न मरिष्‍यामः, वरन्‌ क्षणमात्रे रूपान्‍तरिताः भविष्‍यामः। तूर्यस्‍य नादे भविते सति, मृतकाः अनश्‍वराः भूत्‍वा पुनर्जीविताः भविष्‍यन्‍ति, वयं रूपान्‍तरिताश्‍च भविष्‍यामः,

⁵²

⁵³यतः अयम्‌ आवश्‍यकः अस्‍ति यत्‌ इदं नश्‍वरं शरीरम्‌ अनश्‍वरताम्‌, इदं मरणशीलं शरीरम्‌ च अमरतां धारयेत्‌।

⁵⁴यदा इदं नश्‍वरं शरीरम्‌ अनश्‍वरतां धारयिष्‍यति, यदा इदं मरणशीलशरीरम्‌ अमरतां धारयिष्‍यति, तदा धर्मग्रन्‍थस्‍य इदं कथनं पूरयिष्‍यति; “मृत्‍योः विनाशः अभवत्‌, विजयः प्राप्‍तः

⁵⁵मृत्‍यु! कुत्र तव विजयः? मृत्‍यु! कुत्र तव दंशः?”

⁵⁶मृत्‍योः दंशः तु पापम्‌ अस्‍ति, पापं संहितया बलं लभते।

⁵⁷परमेश्‍वरं धन्‍यवादः, यः अस्‍माकं प्रभुना येशुमसीहेन अस्‍मभ्‍यम्‌ विजयं ददाति।

⁵⁸भ्रातरः! भवन्‍तः दृढ़ाः भवन्‍तु, इदं ज्ञात्‍वा यत्‌ प्रभवे भवताम्‌ परिश्रमः वृथा नास्‍ति, भवन्‍तः निरन्‍तरं तस्‍य कार्यम्‌ कुर्वन्‍तु।