Read Sanskrit कुरिन्‍थुसनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 4 Bible Online

कुरिन्‍थुसनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 4 - Sanskrit bible

कुरिन्‍थुसनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 4

¹जनाः मां मसीहस्‍य सेवकरूपे अवगच्‍छन्‍तु।

²मह्‌यम्‌ अस्‍य वचनस्‍य कोऽपि महत्‍वः नास्‍ति, यत्‌ भवन्‍तः, मनुष्‍यायां कश्‍चित्‌, न्‍यायालयः वा माम्‌ अर्हः अवगच्‍छेत्‌! मया स्‍वनिर्णयः न क्रियते।

⁴आत्‍मनि कोऽपि दोषम्‌ अहं न पश्‍यामि, परन्‍तु अस्‍य अर्थः नास्‍ति यत्‌ अहं निर्दोषः अस्‍मि। प्रभुः एव मम न्‍यायकर्ता वर्तते।

⁵अतएव प्रभोः आगमनं यावत्‌ कश्‍चित्‌ कस्‍यापि न्‍यायं न कुर्यात्‌। सः अन्‍धकारस्‍य रहस्‍यं प्रकाशे आनयिष्‍यति, हृदयानां गुप्‍तम्‌ अभिप्रायं प्रकटीकरिष्‍यति। तस्‍मिन्‌ अवसरे प्रत्‍येकजनाय परमेश्‍वरेण यथायोग्‍यः श्रेयः दास्‍यते।

⁶भ्रातरः! मया भवद्‌भ्‍यः स्‍वस्‍य, अपुल्‍लोसस्‍य विषये इदं स्‍पष्‍टीकरणं दत्तम्‌, येन भवान्‌ मम उदाहरणेन इमां शिक्षां गृह्‌णातु यत्‌ “केनापि धर्मग्रन्‍थस्‍य मर्यादा न उल्‍लंघनीया।” भवान्‌ एकस्‍य पक्षं स्‍थापयन्‌ अपरस्‍य तिरस्‍कारं कुर्वन्‌ अभिमानी न भवतु।

⁷कः भवन्‍तम्‌ अन्‍यात्‌ अधिकमहत्‍वं ददाति? भवतः समक्षे किमस्‍ति, यत्‌ भवते न प्रदत्तमस्‍ति? यदि भवते सर्वम्‌ दानं प्राप्‍तमस्‍ति, तदा अस्‍मिन्‌ किमर्थम्‌ दर्पं करोति?

⁸इदानीं भवन्‍तः तृप्‍ताः सन्‍ति। भवन्‍तः धनिकाः सन्‍ति। मया विना एव भवते राज्‍यं प्राप्‍तम्‌। कति शोभनम्‌ अभविष्‍यत्‌ यदि भवते वास्‍तविकं राज्‍यम्‌ आप्‍स्‍यत्‌ तदानीं अहमपि कदाचित्‌ भवतः राज्‍यस्‍य सहभागी अभविष्‍यम्‌।

⁹इदं प्रतीयते वयं, प्रेरिताः परमेश्‍वरेण मनुष्‍येषु नीचतराः स्‍थापिताः। वयं रंगभूमौ प्राणदंडस्‍य योग्‍याः मनुष्‍यनाम्‌ इव स्‍मः। वयं विश्‍वस्‍य कृते-स्‍वर्गदूतस्‍य मनुष्‍यस्‍य च कृते अपि मनोरंजनस्‍य साधनम्‌ इव स्‍मः।

¹⁰वयं मसीहस्‍य कारणात्‌ मूर्खाः स्‍मः, किन्‍तु भवान्‌ मसीहस्‍य योग्‍यः अनुयायी अस्‍ति। वयं दुर्बलाः, भवान्‌ बलवान्‌ च अस्‍ति। भवद्‌भ्‍यः सम्‍मानं प्राप्‍यते, अस्‍मभ्‍यम्‌ तिरस्‍कारः।

¹¹वयम्‌ इदानीमपि बुभुक्षिताः पिपासिताश्‍च स्‍मः, जीर्णशीर्णम्‌ वस्‍त्रं धारयामः, ताडिताः, इतस्‍ततः भ्रमामः, स्‍व हस्‍तैः परिश्रमं कुर्वन्‍तः परिक्‍लान्‍ताः भवामः।

¹²वयम्‌ अपमानिताः तथापि आर्शीवादं दद्‌मः। ते अस्‍मासु अत्‍याचारं कुर्वन्‍ति, वयं सहामहे।

¹³ते निन्‍दन्‍ति, वयं नम्रतापूर्वकम्‌ अनुनय-विनयं कुर्मः। जनाः इदानीमपि अस्‍माभिः सह ईदृशं व्‍यवहारं कुर्वन्‍ति, यथा वयं संसारस्‍य निकृष्‍टाः पदार्थाः स्‍मः।

¹⁴अहं भवतः लज्‍जितुम्‌ न, परन्‍तु प्रियाः पुत्राः सन्‍ति इति मत्‍वा, बोधयामि,

¹⁵यत्‌ अयं संभवः मसीहे भवतः सहसाः शिक्षकाः भवन्‍तु, परन्‍तु भवताम्‌ अनेकाः पितरः न सन्‍ति। मया शुभसमाचारेण, येशौमसीहे भवन्‍तः उत्‍पन्‍नाः।

¹⁶अतः भवतः अनुरोधयामि यत्‌ भवद्‌भिः मम अनुसरणं कर्तव्‍यम्‌।

¹⁷मया प्रभौ स्‍वपुत्रः तिमोथी भवतां समक्षे प्रेषितः। सः मसीहस्‍य विषये मम शिक्षायाः स्‍मरणं दापयिष्‍यति, यस्‍याः अहं सर्वत्र कलीसियायां प्रचारयामि।

¹⁸केचित्‌ जनाः इदं मत्‍वा अभिमानिनः अभवन्‌, यत्‌ अहं भवतां समक्षे न गमिष्‍यामि।

¹⁹यदि परमेश्‍वरस्‍य इच्‍छा भवेत्‌, तदा शीघ्रमेव अहं भवतां समक्षे आगमिष्‍यामि। तान्‌ वचनैः न, वरन्‌ कार्यैः परीक्षष्‍ये;

²⁰यतः परमेश्‍वरस्‍य राज्‍यं वचनेषु न भूत्‍वा कार्येषु भवति।

²¹भवन्‍तः किम्‌ इच्‍छन्‍ति? किम्‌ अहं वेतसेन सह भवतां समक्षे आगच्‍छेयम्‌ अथवा प्रेम्‍नः भावेन सह।