Read Sanskrit फिलिप्‍पीनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य पत्रम्‌ 2 Bible Online

फिलिप्‍पीनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य पत्रम्‌ 2 - Sanskrit bible

फिलिप्‍पीनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य पत्रम्‌ 2

¹यदि भवद्‌भ्‍यः मसीहस्‍य नाम्‍नि निवेदनस्‍य, प्रेमपूर्णानुरोधस्‍य कोऽपि महत्‍वश्‍च अस्‍ति, आत्‍मनि सहभागितायाः, हार्दिकानुरागस्‍य, सहानुभूतेश्‍च कश्‍चित्‌ अर्थः अस्‍ति,

²तदा भवन्‍तः एकचित्ताः, एकहृदयाः, एकमताश्‍च भूत्‍वा प्रेम्‍नः सूत्रे बध्‍नन्‍तु, इत्‍थम्‌ मम आनन्‍दं परिपूर्णम्‌ कुर्वन्‍तु।

³भवन्‍तः मतभेदात्‌ मिथ्‍याभिमानात्‌ च पृथकाः तिष्‍ठन्‍तु। प्रत्‍येकः जनः नम्रतापूर्वकम्‌ अन्‍यान्‌ श्रेष्‍ठतरान्‌ अवगच्‍छेत्‌।

⁴भवद्‌भिः न केवलं स्‍वहितानि अपितु अन्‍येषां हितानि अपि ध्‍यायितव्‍यानि।

⁵भवन्‍तः स्‍व मनोभावान्‌ येशोःमसीहस्‍य मनोभावानाम्‌ अनुरूपं कुर्वन्‍तु।

⁶सः यथार्थे परमेश्‍वरस्‍वरूपेः आसीत्‌, तं परमेश्‍वरस्‍य समतां कर्तुम्‌ पूर्णः अधिकारः आसीत्‌।

⁷तथापि सेवकस्‍य रूपं धृत्‍वा मनुष्‍यः भूत्‍वा च स्‍वम्‌ दीनं हीनं कृतवान्‌।

⁸मनुष्‍यस्‍य रूपं धारणस्‍य पश्‍चात्‌ अपि, मृत्‍युं यावत्‌, आम्‌ क्रूसकाष्‍ठे मृत्‍युं यावत्‌, आज्ञापालनेन स्‍वम्‌ अधिकाधिकं दीनम्‌ अकरोत्‌।

⁹अतएव परमेश्‍वरः तं महान्‌ अकरोत्‌, तस्‍मै तत्‌ नाम दत्तवान्‌, यत्‌ सर्वनामसु श्रेष्‍ठम्‌ अस्‍ति।

¹⁰येन येशोःमसीहस्‍य नाम श्रुत्‍वा आकाशस्‍य, संसारस्‍य, अधोलोकस्‍य च सर्वे निवासिनः पृथ्‍व्‍यां जानुनी स्‍थापित्‍वा आराधयन्‍तु।

¹¹पितुः महिम्‍ने सर्वे स्‍वीकुर्वन्‍तु यत्‌ येशुः मसीहः प्रभुः अस्‍ति।

¹²प्रियभ्रातरः! भवन्‍तः सर्वदा मम वचनम्‌ अशृण्‍वन्‌। इदानीम्‌ अहं भवद्‌भ्‍यः दूरे अस्‍मि, अतः यदा अहं भवतां मध्‍ये न आसम्‌, तस्‍मात्‌ न न्‍यूने परन्‍तु अधिकोत्‍साहेन भवन्‍तः बिभ्‍यन्‍तः वेपयन्‍तः अपि स्‍व मुक्‍तेः कार्ये संलग्‍नाः भवन्‍तु।

¹³परमेश्‍वरः स्‍व प्रेमपूर्णम्‌ उद्देश्‍यं पूर्णकर्तुम्‌ भवत्‍सु सदिच्‍छाम्‌ अपि उत्‍पादयति, तस्‍याः अनुसारं कार्यम्‌ कर्तुम्‌ सामर्थ्‍यम्‌ अपि ददाति।

¹⁴भवन्‍तः प्रसन्‍नचित्तेन स्‍वकर्तव्‍यानि कुर्वन्‍तु;

¹⁵येन भवन्‍तः निष्‍कपटाः निर्दोषाः च तिष्‍ठन्‍तु, अस्‍मिन्‌ कुटिले पथभ्रष्‍टवंशे परमेश्‍वरस्‍य निष्‍कलंकसन्‍तानाः भूत्‍वा नभसः नक्षत्राणाम्‌ इव काशेरन्‌।

¹⁶जीवनस्‍य वचने दृढ़ाः तिष्‍ठन्‍तु। इत्‍थम्‌ अहं मसीहस्‍य आगमनदिने अस्‍मिन्‌ विषये गौरवान्‍वितः भविष्‍यामि यत्‌ मम परिश्रमः व्‍यर्थः नाभवत्‌।

¹⁷विश्‍वासस्‍य यज्ञे, धर्मसेवायां स्‍वरक्‍तदानेन अपि आनन्‍दितः भविष्‍यामि। भवन्‍तः अपि अस्‍मात्‌ कारणात्‌ आनन्‍दिताः भूत्‍वा मया सह आनन्‍दिताः भवन्‍तु।

¹⁹मां प्रभौ येशौमसीहे आशा अस्‍ति यत्‌ शीघ्रमेव भविष्‍ये तिमोथीं भवतां मध्‍ये प्रेषयिष्‍यामि। भवतां समाचारं ज्ञात्‍वा मह्यम्‌ सान्‍त्‍वना लप्‍स्‍यते।

²⁰मम पार्श्‍वे कश्‍चित्‌ ईदृशः मनुष्‍यः नास्‍ति, यः तिमोथिनः इव निष्‍कपटहृदयेन भवतां कल्‍याणस्‍य ध्‍यानं करिष्‍यति।

²¹सर्वे येशोःमसीहस्‍य नहि अपितु स्‍व हितं इच्‍छन्‍ति।

²²परन्‍तु तिमोथिनः चरित्रं भवन्‍तः जानन्‍ति। यथा कोऽपि पुत्रः स्‍व पित्रा सह तिष्‍ठति तथैव सः शुभसमाचारस्‍य सेवायां मम साहाय्‍यं कृतवान्‌।

²³इयं मम आशा यदा इदं स्‍पष्‍टं भवेत्‌ यत्‌ मम ऊपरि का विपत्तिः आगमिष्‍यति, तिमोथी शीघ्रमेव भवतां मध्‍ये गमिष्‍यति।

²⁴तथापि मम प्रभौ आशा वर्तते, यत्‌ अहमपि शीघ्रमेव आगमिष्‍यमि।

²⁵अहं स्‍वभ्राता, सहयोगी, संघर्षस्‍य मित्रम्‌ इपफ्रोदितुसं भवतां मध्‍ये प्रेषितुम्‌ आवश्‍यकम्‌ अवगच्‍छम्‌। भवद्‌भिः सः मम आवश्‍यकतानां पूरयितुं स्‍व प्रतिनिधेः रूपे मम पार्श्‍वे प्रेषितः।

²⁶सः भवतः सर्वान्‌ द्रष्‍टुम्‌ उत्‍सुकः आसीत्‌, व्‍याकुलः अपि आसीत्‌, यतः भवन्‍तःतस्‍य रुजामपि जानीतवन्‍तः।

²⁷यथार्थे सः अति अस्‍वस्‍थः आसीत्‌, सः मृत्‍युशय्‍यायाम्‌ आसीत्‌, परन्‍तु परमेश्‍वरः अदयत, न केवलं तस्‍य ऊपरि परन्‍तु मम ऊपरि अपि, येन मह्‌यम्‌ एकस्‍य दुःखस्‍य पश्‍चात्‌ अन्‍यदुःखं न भवेत्‌।

²⁸तं प्रेषणे उत्‍सुकः अस्‍मि, येन भवन्‍तः तस्‍य दर्शनैः आनन्‍दिताः भवन्‍तु, मम चिन्‍ता अपि अल्‍पीयसी भवेत्‌।

²⁹भवन्‍तः प्रभौ आनन्‍देन सह तस्‍य स्‍वागतं कुर्वन्‍तु। भवद्‌भिः ईदृशः जनः सम्‍माननीयः।

³⁰सः मसीहस्‍य कार्याय, मृत्‍युम्‌ अगण्‍य स्‍वम्‌ जीवनं संकटे स्‍थापितवान्‌, येन सः मां प्रति तत्‌ सेवाकार्यम्‌ पूरयतु यत्‌ भवन्‍तः स्‍वयं कर्तुम्‌ असमर्थाः आसन्‌।