Read Sanskrit थिस्‍सलुनीकेनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमं पत्रम्‌ 2 Bible Online

थिस्‍सलुनीकेनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमं पत्रम्‌ 2 - Sanskrit bible

थिस्‍सलुनीकेनगरस्‍य कलीसियायाः नाम्‍नि साधोः पौलुसस्‍य प्रथमं पत्रम्‌ 2

¹भ्रातरः! स्‍वसारश्‍च ! भवन्‍तः स्‍वयं जानन्‍ति यत्‌ भवतां मध्‍ये मम आगमनं व्‍यर्थम्‌ न अभवत्‌।

²भवन्‍तः जानन्‍ति यत्‌ अस्‍य पूर्वम्‌ फिलिप्‍पीनगरे मया सह दुर्व्‍यवहारः अपमानः च अभवत्‌, तथापि परमेश्‍वरे दृढ़ाम्‌ आस्‍थां कृत्‍वा घोरविरोधे अपि निर्भीकतया भवतां मध्‍ये शुभसमाचारस्‍य प्रचारः मया कृतः।

³मम आग्रहः न तु भ्रमे आधारितः, न तु दूषिताभिप्रायेण प्रेरितः, सः तु निष्‍कपटः अस्‍ति।

⁴परमेश्‍वरः मां समर्थः ज्ञात्‍वा एव शुभसमाचारं समर्पितवान्‌। अतएव अहं मनुष्‍येभ्‍यः नहि परन्‍तु अस्‍माकं हृदयं द्रष्‍टारम्‌ परमेश्‍वरं प्रीणयितुम्‌ उपदिशामि।

⁵भवन्‍तः जानन्‍ति परमेश्‍वरः अपि अस्‍य साक्षी अस्‍ति यत्‌ मम मुखात्‌ चाटुवचनानि न निर्गतानि, न तु अहं लोभेन प्रेरितः भूत्‍वा किंचित्‌ अकरवम्‌।

⁶अहं जनानां सम्‍मानं प्राप्‍तुं न अयते - न भवतां, न अन्‍येषां,

⁷यद्यपि अहं मसीहस्‍य प्रेरितस्‍य कारणात्‌ स्‍वाधिकारं प्रकटयितुं समर्थः आसम्‌। अस्‍य विपरीतं स्‍व बालकानां धरन्‍ती मातुः इव मया भवद्‌भिः सह नम्रव्‍यवहारः कृतः।

⁸भवतां प्रति मम ममता, अस्‍माकं प्रेम ईदृशम्‌ अवर्धत यत्‌ शुभसमाचारेण सह स्‍वजीवनमपि अर्पितुम्‌ इच्‍छामि स्‍म।

⁹भ्रातरः ! स्‍वसारश्‍च ! मम कठोरपरिश्रमम्‌ स्‍मरत, भवतां मध्‍ये शुभसमाचारस्‍य घोषणां कुर्वन्‌ समये दुर्वहः न अभवम्‌।

¹⁰भवन्‍तः, परमेश्‍वरश्‍च अपि अस्‍य साक्षिणः सन्‍ति यत्‌ भवद्‌भिः विश्‍वासिभिः सह मम आचरणम्‌ कियत्‌ पवित्रम्‌, धार्मिकम्‌ निर्दोषम्‌ च आसीत्‌।

¹¹भवन्‍तः जानन्‍ति यत्‌ अहम्‌ पितुः इव भवत्‍सु प्रत्‍येकेभ्‍यः प्रत्‍येकजनाय

¹²उपदेशं सान्‍त्‍वनां च ददौ, अनुरोधम्‌ चक्रे यत्‌ भवन्‍तः तस्‍य परमेश्‍वरस्‍य योग्‍यम्‌ जीवनम्‌ यापयेयुः, यः भवतः स्‍व राज्‍यस्‍य महिम्‍ने आह्‌वयति।

¹³अहं निरन्‍तरम्‌ परमेश्‍वरं धन्‍यवादम्‌ ददामि, यत्‌ यदा भवन्‍तः तत्‌ मनुष्‍यानाम्‌ वचनम्‌ नहि, अपितु-यथा तत्‌ वास्‍तवे अस्‍ति-परमेश्‍वरस्‍य वचनं मत्‍वा स्‍वीकृतवन्‍तः, एतत्‌ वचनम्‌ च इदानीम्‌ भवत्‍सु विश्‍वासिषु क्रियाशीलम्‌ अस्‍ति।

¹⁴भ्रातरः! भवदभिः यहूदियायां स्‍थितस्‍य परमेश्‍वरस्‍य मसीहीकलीसियानाम्‌ अनुकरणं कृतम्‌, भवतः प्रति स्‍वदेशभातॄणां तथैव दुर्व्‍यहारः आसीत्‌, यथा तान्‌ प्रति व्‍यवहारः यहूदिनाम्‌ आसीत्‌।

¹⁵यहूदिभिः येशुः मसीहः, भविष्‍यवक्‍तारश्‍च वधाः कृताः, मयि अत्‍याचारं कृतवन्‍तः। ते परमेश्‍वरम्‌ अप्रसन्‍नं कुर्वन्‍ति, सर्वेषां मनुष्‍यानां विरोधिनः सन्‍ति;

¹⁶यतः ते भिन्नदेशीयेभ्‍यः मुक्‍तेः सन्‍देशं श्रावयितुं न इच्‍छन्‍ति। इत्‍थम्‌ स्‍व पापानां घटं निरन्‍तरं पूर्णयन्‍ति, इदानीं च परमेश्‍वरस्‍य कोपः तेषां मस्‍तके अपतत्‌।

¹⁷भ्रातरः! स्‍वसारश्‍च! यदा अहं किंचित्‌ कालं यावत्‌, भवतां प्रेम्‍ना नहि, वरन्‌ भवतां दर्शनेभ्‍यः वंचितः आसम्‌, तदा मां भवतां दर्शनस्‍य हार्दिका अभिलाषा अवर्द्धत।

¹⁸अतएव वयं विशेषरूपे अहं-पुनः पुनः भवताम्‌ मध्‍ये आगन्‍तुम्‌ ऐच्‍छम्‌, परन्‍तु दुष्‍टात्‍मा मम मार्गम्‌ अवरुद्धवान्‌।

¹⁹यदा प्रभोः येशोः मसीहस्‍य आगमने तस्‍य समक्षे भविष्‍यामि, तदा भवताम्‌ अतिरिक्‍तः मम आशा वा आनन्‍दः वा गौरवपूर्णमुकुटं, किं च अन्‍यत्‌ भवितुं शक्‍नोति?

²⁰यतः भवन्‍तः एव मम गौरवाः आनन्‍दाश्‍च सन्‍ति।