Read Sanskrit इब्राणिनाम्‌ नाम्‍नि पत्रम्‌ 7 Bible Online

इब्राणिनाम्‌ नाम्‍नि पत्रम्‌ 7 - Sanskrit bible

इब्राणिनाम्‌ नाम्‍नि पत्रम्‌ 7

¹यदा इब्राहीमः नृपान्‌ पराजित्‍य प्रत्‍यागच्‍छत्‌, तदा शालेमस्‍य नृपः सर्वोच्‍चस्‍य परमेश्‍वरस्‍य पुरोहितः, सः एव मेलकीसेदेकः तेन सह मेलनाय आगच्‍छत्‌, तत्‍पश्‍चात्‌ इब्राहीमाय आशिषं दत्तवान्‌।

²इब्राहीमः तस्‍मै सर्वेषां वस्‍तूनां दशमांशम्‌ अददात्‌। “मेलकीसेदेकस्‍य” अर्थः अस्‍ति - धार्मिकतायाः नृपः। सः शालेमस्‍य अपि नृपः अस्‍ति-यस्‍य अर्थः विद्‌यते-शान्‍तेः नृपः।

³तस्‍य न तु पिता, न माता, न काचित्‌ वंशावली। तस्‍य जीवनस्‍य न तु आरंभ विद्‌यते न अन्‍तः। सः परमेश्‍वरस्‍य पुत्रसदृशः वर्तते, सश्‍च सर्वदा पुरोहितः वर्तते।

⁴भवन्‍तः अस्‍मिन्‌ वचने विचारयन्‍तु यत्‌ मेलकीसेदेकः कति महान्‌ विद्‌यते ! कुलपतिः इब्राहीमः अपि पराजितनृपेभ्‍यः प्राप्‍तधनस्‍य दशमांशं दत्तवान्‌।

⁵पुरोहितपदधारिणः लेवीवंशिनः, संहितायाः आदेशानुसारं जनेभ्‍यः, अर्थात्‌ स्‍वान्‍यवंशिनः जात्‍याः भातृभ्‍यः अपि दशमांशं गृह्‌णन्‍ति, यद्यपि ते अन्‍यवंशिनः अपि इब्राहीमस्‍य वंशजाः सन्‍ति।

⁶परन्‍तु मेलकीसेदेकः लेवीवंशीयः न आसीत्‌, तथापि तेन इब्राहीमात्‌ अपि दशमांशं गृहीतम्‌, प्रतिज्ञानाम्‌ अधिकारिणे आशिषम्‌ अददात्‌। इदानीम्‌

⁷अयं निर्विवादः अस्‍ति, यत्‌ यः अनुजः, सः अग्रजस्‍य आशिषं प्राप्‍नोति।

⁸अस्‍य अतिरिक्‍तः दशमांशस्‍य अधिकारिणः लेवीवंशिनः मरणाशीलाः मनुष्‍याः सन्‍ति, मेलकीसेदेकस्‍य विषये धर्मग्रन्‍थः कथयति-सः जीवितः तिष्‍ठति।

⁹इदम्‌ अपि वक्‍तुं शक्‍यते, यत्‌ दशमांशस्‍य अधिकारी लेवी, इब्राहीमस्‍य माध्‍यमेन दशमांशं दत्तवान्‌।

¹⁰यतः यदा इब्राहीमेन सह मेलकीसेदेकस्‍य मेलनम्‌ अभवत्‌, लेवी एकविध्‍या स्‍वपूर्वजस्‍य इब्राहीमस्‍य शरीरे विद्‌यमानः आसीत्‌।

¹¹इस्राएलिभ्‍यः प्रजाभ्‍यः लेविनाम्‌ पौरोहित्‍यस्‍य आधारे प्राप्‍ता आसीत्‌। यदि अस्‍य पौरोहितस्‍य माध्‍यमेन पूर्णता संभवा आसीत्‌, तदा एकस्‍य अन्‍यस्‍य पुरोहितस्‍य चर्चायाः का आवश्‍यकता आसीत्‌, यः हारूनस्‍य नहि, परन्‍तु मेलकीसेदेकस्‍य श्रेण्‍याम्‌ आगमिष्‍यति?

¹²पौरोहित्‍ये परिवर्तने भविते सति संहितायामपि परिवर्तनम्‌ आवश्‍यकमासीत्‌।

¹³यस्‍य पुरोहितस्‍य विषये इदं वचनं कथितम्‌, सः एकस्‍य अन्‍यवंशस्‍य विद्‌यते, तस्‍य वंशस्‍य कोऽपि व्‍यक्‍तिः वेद्‌याः सेवकः न अभवत्‌,

¹⁴यतः अयं तु प्रत्‍यक्षः, यत्‌ अस्‍माकं प्रभुः यूदः वंशे उत्‍पन्‍नः अस्‍ति, मूसाः पुरोहितानां विषये लेखनसमये अस्‍यवंशस्‍य उल्‍लेखं न कृतवान्‌।

¹⁵अयम्‌ अधिकः स्‍पष्‍टतरः भवति, यदि वयम्‌ अस्‍मिन्‌ विषये विचारयाम यत्‌ एकः अन्‍यपुरोहितः प्रकटः अभवत्‌, यः मेलकीसेदेकस्‍य सदृशः अस्‍ति,

¹⁶यः वंशपरम्‍परायाम्‌ आधारितः कस्‍यचित्‌ अपि नियमस्‍य अनुसारं नहि, वरन्‌ अविनाशिनः जीवनस्‍य सामर्थ्‍येण पुरोहितः अभवत्‌।

¹⁷तस्‍य विषये धर्मग्रन्‍थः इमं साक्ष्‍यं ददाति- “त्‍वं मेलकीसेदेकस्‍य इव सर्वदा पुरोहितः स्‍थास्‍यसि।”

¹⁸प्राचीनं विधानं शक्‍तिहीनं निष्‍फलं च अस्‍ति, अतः समाप्‍तं कृतमस्‍ति,

¹⁹यतः संहितया पूर्णतां यावत्‌ किंचित्‌ अपि न उपागच्‍छत्‌। अस्‍मभ्‍यम्‌ अस्‍याः अपि श्रेष्‍ठतरा आशा दत्ता अस्‍ति, वयं च अनया माध्‍यमेन परमेश्‍वरस्‍य समीपे आगच्‍छामः।

²⁰शपथेन सहैव मसीहस्‍य नियुक्‍तिः अभवत्‌, परन्‍तु सत्‍यम्‌ इदमासीत्‌ यत्‌ शपथेन विना तस्‍य नियुक्‍तिः पुरोहितरूपे अभवत्‌;

²¹यतः मसीहस्‍य नियुक्‍तेः समये परमेश्‍वरः शपथं गृहीतवान्‌। यथा धर्मग्रन्‍थः कथयति, मया शपथः गृहीतः। परमेश्‍वरस्‍य अयं शपथः अपरिवर्तनीयः अस्‍ति-“त्‍वं मेलकीसेदेकस्‍य इव सर्वदा पुरोहितः स्‍थास्‍यसि।”

²²इत्‍थं वयं पश्‍यामः यत्‌ येशुः यस्‍य विधानस्‍य उत्तरदायित्‍वं गृह्‌णाति, तत्‌ विधानं श्रेष्‍ठतरम्‌ अस्‍ति।

²³अस्‍य अतिरिक्‍तः पुरोहितानाम्‌ अधिकसंख्‍यायाम्‌ नियुक्‍तिः भवति, यतः मृत्‍योः कारणात्‌ चिरकालं यावत्‌ पदे स्‍थातुं तेभ्‍यः संभवः न।

²⁴येशुः सर्वदा तिष्‍ठति, अतएव तस्‍य पौरोहित्‍वः चिरस्‍थायी अस्‍ति।

²⁵इदमेव कारणम्‌ अस्‍ति यत्‌ ये जनाः तेन परमेश्‍वरस्‍य शरणं गच्‍छन्‍ति, सः तेभ्‍यः परिपूर्णंमुक्‍तिं दापयितुं समर्थः अस्‍ति; यतः सः तेभ्‍यः निवेदनं कर्तुम्‌ सर्वदा जीवितः अस्‍ति।

²⁶अयं उचितः एव आसीत्‌ यत्‌ अस्‍मभ्‍यम्‌ ईदृशः महापुरोहितः प्राप्‍तः - यः पवित्रः, निर्दोषः, निष्‍कलंकः, पापिभ्‍यः सर्वथा भिन्‍नः, स्‍वर्गात्‌ अपि उच्‍चतरश्‍च।

²⁷अन्‍यः महापुरोहितः प्रथमं स्‍व दुष्‍कर्मभ्‍यः तत्‍पश्‍चात्‌ प्रजायाः दुष्‍कर्मभ्‍यः प्रतिदिनं बलिम्‌ अर्पयन्‍ति। मसीहाय अस्‍य आवश्‍यकता न भवति, यतः तेन इदं कार्यंम्‌ सकृतम्‌ एव तस्‍मिन्‌ अवसरे एव पूरितम्‌, यदा सः निजबलिम्‌ अर्पितवान्‌।

²⁸संहितया तु दुर्बलां मनुष्‍यानां महापुरोहितरूपे नियुक्‍तिः भवति, परन्‍तु संहितायां समाप्‍ते सति परमेश्‍वरस्‍य शपथस्‍य अनुसारं सः पुत्रः पुरोहितः भवति - यः सर्वदायै परिपूर्णः निर्मीयते।