Read Sanskrit इब्राणिनाम्‌ नाम्‍नि पत्रम्‌ 9 Bible Online

इब्राणिनाम्‌ नाम्‍नि पत्रम्‌ 9 - Sanskrit bible

इब्राणिनाम्‌ नाम्‍नि पत्रम्‌ 9

¹प्रथमविधानस्‍य अपि स्‍व उपासनायाः संबंधिताः नियमाः आसन्‌ तस्‍य स्‍व पार्थिवमन्‍दिरम्‌ आसीत्‌।

²एकपटमंडपः स्‍थापितः। तस्‍य पूर्वकक्षायां दीपाधारः, फलकम्‌, अर्पणस्‍य रोटिकाः च आसन्‌। इदं गर्भगृहं कथ्‍यते स्‍म।

³अपरस्‍य पटस्‍य पृष्‍टस्‍य कक्षः परमपावनं-स्‍थलम्‌ कथ्‍यते स्‍म।

⁴तत्र स्‍वर्णमयं धूपपात्रं, स्‍वर्णमयी वेदी, विधानस्‍य स्‍वर्णेन संश्‍लिष्‍टा मंजूषा च आसीत्‌। मंजूषायां “मन्‍नाभिः” पूर्णंस्‍वर्णमयं पात्रम्‌ आसीत्, हारूनस्‍य पल्‍लवितम्‌ वेतसः, विधानस्‍य शिलापटि्‌टकाः अपि आसन्‌,

⁵मंजूषायाः ऊपरि प्रायश्‍चित्तस्‍य स्‍थानम्‌ आच्‍छादनकर्ता महिमामयः “केरूबीमः” विराजमानः आसीत्‌। एतेषां विस्‍तृतविवरणम्‌ अत्र अपेक्षितं न अस्‍ति।

⁶ईदृशः एव मन्‍दिरस्‍य प्रबन्‍धः आसीत्‌। उपासनायाः विधीः सम्‍पन्‍नकर्तुम्‌ पुरोहिताः सर्वदा अस्‍य शिविरस्‍य पूर्वकक्षे गच्‍छन्‍ति स्‍म,

⁷परन्‍तु केवलं महापुरोहितः एव वर्षे सकृत्‌ पृष्‍टकक्षे तत्‌ रक्‍तं नीत्‍वा अप्रवेशत्‌, यत्‌ सः, स्‍वेन सह प्रजायाः दोषेभ्‍यः प्रायश्‍चित्तरूपे अर्पयति स्‍म।

⁸इत्‍थं पवित्रात्‍मा दर्शितुम्‌ इच्‍छति यत्‌ यावत्‌ पटमंडपस्‍य प्रथमपटमंडपः तिष्‍ठति, तावत्‌ परमपावन- स्‍थलस्‍य मार्गः न उद्‌घाटितः।

⁹सः वर्तमानसमयस्‍य प्रतीकः वर्तते। तत्र यत्‌ अर्पणं, बलिदानं च अर्पितानि, तानि उपासकम्‌ आभ्‍यन्‍तरं पूर्णतां यावत्‌ न नयन्‍ति।

¹⁰ते वाह्‌याः नियमाः सन्‍ति, ये भोजनपानैः, विविधप्रकाराणां शुद्धीकरणविधिभिः सह संबंधिताः, पुनर्निमाणस्‍य युगस्‍य आगमनं यावत्‌ नियुजयन्‍ते।

¹¹परन्‍तु इदानीं मसीहः अस्‍माकं भावि कल्‍याणस्‍य महापुरोहितस्‍यरूपे आगच्‍छत्‌, सः ईदृशं सिद्धतरम्‌ पटमंडपम्‌ अलंघयत्‌, यः यहूदिनां पटमंडपात्‌ महानतरः श्रेष्‍ठतरश्‍च अस्‍ति, यः मनुष्‍यस्‍य हस्‍तेन न निर्मितः, अस्‍य संसारस्‍य अपि न अस्‍ति।

¹²सः अजानाम्‌ गोवत्‍सानां नहि, परन्‍तु स्‍वरक्‍तं नीत्‍वा सर्वदायै एकवारं एव परमपावनस्‍थाने अप्रवेशत्‌, इत्‍थम्‌ अस्‍मभ्‍यम्‌ सर्वदा स्‍थायी उद्धारं प्राप्‍तवान्‌।

¹³पुरोहितः अजानाम्‌ गवाम्‌ च रक्‍तं, कलोरस्‍य भस्‍मम्‌ अशुद्धजनेषु प्रोक्षणं करोति इत्‍थम्‌ तेषां शरीरं पुनः शुद्धं भवति। यदि तस्‍मिन्‌ पवित्रकर्तुम्‌ शक्‍तिः विद्‌यते,

¹⁴तदा पुनः मसीहस्‍य रक्‍तं, यत्‌ सः शाश्‍वतात्‍मना निर्दोषबलेः रूपे परमेश्‍वराय अर्पितवान्‌, अस्‍माकम्‌ अन्‍तःकरणं पापेभ्‍यः किं न शुद्धं करिष्‍यति, अस्‍मान्‌ च जीवन्‍तस्‍य ईश्‍वरस्‍य सेवायोग्‍याः किम्‌ न करिष्‍यति?

¹⁵मसीहः पूर्वविधानसमये कृताः अपराधानां क्षमायै अम्रियत, इत्‍थम्‌ सः एकनूतनविधानस्‍य मध्‍यस्‍थः अस्‍ति। परमेश्‍वरः यान्‌ आह्‌वयति, ते इदानीं तस्‍य प्रतिज्ञायाः अनुसारम्‌ अनन्‍तकालं यावत्‌ स्‍थायी उत्तराधिकारं प्राप्‍नुवन्‍ति।

¹⁶मृतपत्रस्‍य विषये, मृतलेखकर्तुः मृत्‍योः प्रमाणपत्रं दीयते,

¹⁷यतः मृत्‍योः पश्‍चात्‌ एव मृत्‍युपत्रं कार्यसाधकं भवति। यावत्‌ इच्‍छापत्रं दाता जीवितः, तावत्‌ मृत्‍युपत्रं फलवत्‌ न भवति।

¹⁸अतएव रक्‍तेन विना प्रथमविधानस्‍य प्रवर्तनं न अभवत्‌,

¹⁹यतः यदा मूसाः समस्‍तप्रजायाः समक्षे संहितायाः सर्वान्‌ नियमान्‌ पठित्‍वा अश्रावयत्‌, तदा सः जलेन, शोणया ऊर्णया, जूफेन (एकप्रकारस्‍य वृक्षः यस्‍य विटपाः यहूदिनाम्‌ ऊपरि प्रोक्षणाय प्रयुक्‍ताः) सह गोवत्‍सानां अजानां च रक्‍तं गृहीत्‍वा, तत्‌ संहितायाः ग्रन्‍थे, समस्‍तप्रजासु ऊपरि च प्रोक्षणं कुर्वन्‌

²⁰कथितवान्‌ - “इदं तस्‍य विधानस्‍य रक्‍तम्‌ वर्तते, यत्‌ परमेश्‍वरेण युष्‍मभ्‍यम्‌ निर्धारितम्‌।”

²¹सः पटमंडपे, धर्मसेवायाम्‌ प्रयुक्‍तेषु सर्वेषु पात्रेषु च तत्‌ रक्‍तम्‌ असिचत्‌।

²²संहितायाः अनुसारं प्रायः सर्वम्‌ रक्‍तेण शुद्धयते, रक्‍तेन विना क्षमा न लभते।

²³यानि वस्‍तूनि स्‍वर्गस्‍य वस्‍तूनां प्रतीकमात्राणि आसन्‌, यदि तेषां शुद्धीकरणम्‌ अस्‍याः प्रकारस्‍य विधिभिः आवश्‍यकम्‌ आसीत्‌, तदा स्‍वर्गिकवस्‍तुभ्‍यः एकश्रेष्‍ठतरबलेः आवश्‍यकता आसीत्‌।

²⁴यतः येशुः हस्‍तनिर्मिते तस्‍मिन्‌ “मन्‍दिरे” न अप्रवेशत्‌, यत्‌ वास्‍तविकस्‍य “मन्‍दिरस्‍य” प्रतीकमात्रम्‌ अस्‍ति। सः स्‍वर्गे एव अप्रवेशत्‌, येन सः अस्‍मत्‌ पक्षात्‌ परमेश्‍वरस्‍य समक्षे उपस्‍थितः भवेत्‌।

²⁵पार्थिवस्‍य पवित्रमन्‍दिरस्‍य महापुरोहितः कस्‍यचित्‌ अन्‍यस्‍य रक्‍तं गृहीत्‍वा प्रतिवर्षम्‌ मन्‍दिरे प्रवेशति, येशोः मसीहस्‍य कृते ईदृशः बारंबारम्‌ अर्पणस्‍य आवश्‍यकता नास्‍ति।

²⁶यदि इत्‍थम्‌ अभविष्‍यत्‌, तदा संसारस्‍य प्रारंभात्‌ एव तस्‍मै बारंबारं दुःखसहनम्‌ आवश्‍यकम्‌ अभविष्‍यत्‌। परन्‍तु इदानीं युगस्‍य अन्‍ते सः सकृत्‌ प्रकटः अभवत्‌, येन सः आत्‍मबल्‍या पापं समाप्‍तं कुर्यात्‌।

²⁷यथा मनुष्‍येभ्‍यः सकृत्‌ मरणम्‌, तत्‍पश्‍चात्‌ तेषां न्‍यायः निर्धारितः अस्‍ति,

²⁸तथैव मसीहः बहूनाम्‌ पापं हर्तुम्‌ सकृत्‌ अर्पितः अभवत्‌। सः द्वितीयवारं प्रकटः भविष्‍यति, पापस्‍य कारणात्‌ नहि, परन्‍तु तेभ्‍यः मुक्‍तिं दापयितुं, ये तस्‍य प्रतीक्षन्‍ते।