Read Sanskrit साधोः याकूबस्‍य पत्रम्‌ 2 Bible Online

साधोः याकूबस्‍य पत्रम्‌ 2 - Sanskrit bible

साधोः याकूबस्‍य पत्रम्‌ 2

¹मम भ्रातरः! स्‍वसारश्‍च ! भवन्‍तः अस्‍माकं महिमान्‍वितप्रभौ येशौ मसीहे विश्‍वासं कुर्वन्‍ति, अतएव पक्षपातात्, स्‍नेहभणितात्‌ च दूरे तिष्‍ठन्‍तु।

²कल्‍पयन्‍तु भवतां सभायां स्‍वर्णमयम्‌ अङ्‌गुलीयकं, बहुमूल्‍यं वस्‍त्रं च परिधाय कश्‍चितः जनः प्रवेशति तेन सह एव जीर्णं-शीर्णं वस्‍त्रं धारयित्‍वा कश्‍चित्‌ दरिद्रः।

³यदि भवान्‌ बहुमूल्‍यवस्‍त्रधारिणिम्‌ जनं कथयति - “भवान्‌ अत्र अस्‍मिन्‌ आसने विराजतु।” दरिद्रं कथयति - “त्‍वं तत्र तिष्‍ठ अथवा मम पादपीठिकायाः समीपे उपविश”, तदा किं भवता मनसि पक्षपातः भेदभावः न कृतः, न्‍यायविरुद्धविचारस्‍य अनुसारं निर्णयः न नीतः?

⁵प्रियभ्रातरः! स्‍वसारश्‍च शृण्‍वन्‍तु! किं परमेश्‍वरेण ते न चयनिताः, ये संसारस्‍य दृष्‍टौ दरिद्राः सन्‍ति, येन ते विश्‍वासस्‍य धनिनः भूत्‍वा तस्‍य राज्‍यस्‍य उत्तराधिकारिणः भवन्‍तु यं तेन स्‍व भक्‍तेभ्‍यः प्रदानकर्तुम्‌ प्रतिज्ञा कृता?

⁶तदा अपि भवता दरिद्रस्‍य तिरस्‍कारः कृतः। किं धनिनः भवतां शोषणं न कुर्वन्‍ति? भवतः न्‍यायालयेषु बलपूर्वकं न नयन्‍ति?

⁷किं ते तस्‍य नाम्‍नः न निन्‍दन्‍ति, येन भवन्‍तः शब्‍दायन्‍ते?

⁸धर्मग्रन्‍थः कथयति - “स्‍व प्रतिवेशिनं स्‍वसदृशः प्रेम कुरु।” यदि भवन्‍तः अस्‍य अनुसारं महत्तरीम्‌ आज्ञां पूरयन्‍ति तदा उत्तमकार्यम्‌ कुर्वन्‍ति।

⁹यदि पक्षपातं कुर्वन्‍ति, तदा पापं कुर्वन्‍ति, संहितायाः अनुसारं दोषिनः सन्‍ति।

¹⁰यदि कश्‍चित्‌ पूर्णसंहितायाः पालनं करोति, परन्‍तु तस्‍याः एकधारायाः एव उल्‍लंघनं करोति, तदा सः समस्‍तसंहितां प्रति अपराधं करोति;

¹¹यतः येन कथितम्‌ - “व्‍यभिचारं मा कुरु” तेन इदमपि कथितम्‌ - “हत्‍यां मा कुरु,” अतः यदि भवन्‍तः व्‍यभिचारं न कुर्वन्‍ति, परन्‍तु हत्‍यां कुर्वन्‍ति, तदा भवन्‍तः संहितायाः उल्‍लंघनं कुर्वन्‍ति।

¹²भवतां वार्तालापः आचरणं च तेषां सृदशः भवेत्‌, येषां न्‍यायः स्‍वतंत्रतां दातुः संहितायाः अनुसारं करिष्‍यते। येन दया न दर्शिता, तेन सह दया न करिष्‍यते, परन्‍तु दया न्‍याये विजयते।

¹⁴भ्रातरः! स्‍वसारश्‍च! यदि कश्‍चित्‌ वदति - अहं विश्‍वासिमि, किन्‍तु तस्‍य अनुसारं न आचरति, तदा अनेन कः लाभः। किं विश्‍वासेन तस्‍य उद्धारः संभवः?

¹⁵कल्‍पयन्‍तु कस्‍यचित्‌ भ्रातुः स्‍वसुः वा समीपे परिधातुम्‌ न तु वस्‍त्राणि सन्‍ति, न प्रतिदिनस्‍य भोजनस्‍य वस्‍तुनि।

¹⁶यदि भवत्‍सु कश्‍चित्‌ तौ कथयतु - प्रसन्‍नतया गच्‍छतम्‌, उष्‍णवस्‍त्राणि परिधायतम्‌, पूर्णं भोजनम्‌ कुरुतम्‌, परन्‍तु सः ताभ्‍यां शरीराय आवश्‍यकानि वस्‍तूनि न ददाति, तदा अनेन कः लाभः?

¹⁷तथैव कर्मणाम्‌ अभावे विश्‍वासः पूर्णरूपे निर्जीवः भवति।

¹⁸ईदृशं मनुष्‍यं कश्‍चित्‌ वक्‍तुं शक्‍नोति, “त्‍वं विश्‍वासं करोषि, परन्‍तु अहं तस्‍य अनुसारम्‌ आचरणं करोमि। मह्‌यम्‌ स्‍व विश्‍वासं दर्शय, यस्‍मिन्‌ त्‍वं न चलसि, अहं तु निजाचरणनेन तुभ्‍यम्‌ स्‍व विश्‍वासस्‍य प्रमाणं दास्‍यामि।”

¹⁹तव विश्‍वासः अस्‍ति यत्‌ केवलम्‌ एकः परमेश्‍वरः विद्यते। उत्तम्‌ तु इदं कार्यम्‌। दुष्‍टात्‍मनः अपि एवं कुर्वन्‍ति परन्‍तु निरन्‍तरं वेपन्‍ते।

²⁰मूर्ख! किं त्‍वम्‌ अस्‍य प्रमाणम्‌ इच्‍छसि यत्‌ कर्मणाम्‌ अभावे विश्‍वासः व्‍यर्थः अस्‍ति?

²¹किम्‌ अस्‍माकं पिता इब्राहीमः स्‍वकर्मभिः धार्मिकः न अमन्‍यत, यदा तेन स्‍वपुत्रः इसहाकः वेदिकायाम्‌ अर्पितः।

²²त्‍वं पश्‍यसि यत्‌ तस्‍य विश्‍वासः तस्‍य कार्यैः सह क्रियाशीलः आसीत्‌, तस्‍य कर्मभिः सह पूर्णताम्‌ प्राप्‍तवान्‌।

²³इत्‍थम्‌ धर्मग्रन्‍थस्‍य इदं कथनं पूर्णम्‌ अभवत्‌ “इब्राहीमः परमेश्‍वरे विश्‍वासम्‌ अकरोत्‌, अनेन सः धार्मिकः अमन्‍यत, परमेश्‍वरस्‍य मित्रम्‌ अभवत्‌ च।”

²⁴भवन्‍तः पश्‍यन्‍ति यत्‌ मनुष्‍यः विश्‍वासेन न हि, अपितु कर्मभिः धार्मिकः मन्‍यते।

²⁵वेश्‍याराहाबापि स्‍वकर्मभिः धार्मिका अमन्‍यत, यतः तया स्‍वगृहे दूताः स्‍वागताः कृताः, अन्‍यमार्गैः प्रेषिताः च।

²⁶यथा आत्‍मना विना शरीरं निर्जीवमस्‍ति, तथा कर्मणाम्‌ अभावे विश्‍वासः निर्जीवः विद्‌यते।