Read Sanskrit साधोः याकूबस्‍य पत्रम्‌ 4 Bible Online

साधोः याकूबस्‍य पत्रम्‌ 4 - Sanskrit bible

साधोः याकूबस्‍य पत्रम्‌ 4

¹भवत्‍सु द्वेषः कलहश्‍च किमर्थम्‌ भवति? किम्‌ अस्‍य कारणम्‌ इदं न अस्‍ति यत्‌ भवतां वासनाः भवत्‍सु युध्‍यन्‍ते?

²भवन्‍तः स्‍वलालसायाम्‌ न पूर्णे भविते सति हत्‍यां कुर्वन्‍ति। भवन्‍तः यस्‍मै वस्‍तुने ईर्ष्‍यां कुर्वन्‍ति, तत्‌ न लब्‍ध्‍वा कलहं कुर्वन्‍ति। प्रार्थनायाः अभावात्‌ भवतां पार्श्‍वे किमपि न भवति।

³याचनाम्‌ अपि कुर्वन्‍ति, तदापि फलं न प्राप्‍नुवन्‍ति, अस्‍य कारणमस्‍ति यत्‌ सम्‍यक्‌ रूपेण न प्रार्थयन्‍ते। भवन्‍तः स्‍ववासनानाम्‌ तृप्‍तये प्रार्थयन्‍ते।

⁴हे कपटिजनाः! किं भवन्‍तः इदं न जानन्‍ति यत्‌ संसारेण सह मित्रतायाः अर्थः परमेश्‍वरेण सह शत्रुता अस्‍ति? यः संसारस्‍य मित्रं भवितुम्‌ इच्‍छति, सः परमेश्‍वरस्‍य शत्रुः भवति।

⁵किं भवन्‍तः अवगच्‍छन्‍ति यत्‌ धर्मग्रन्‍थः अकारणमेव वदति यतः परमेश्‍वरेण यः आत्‍मा अस्‍मासु समावेशः कृतः, सः तम्‌ अति ममतया इच्‍छति?

⁶अतः सः अस्‍मभ्‍यम्‌ प्रचुरमात्रायाम्‌ अनुग्रहाण्‌ ददाति, यथा धर्मग्रन्‍थे लिखितम्‌ अस्‍ति - “परमेश्‍वरः अभिमानिनाम्‌ विरोधं करोति, किन्‍तु नम्रेभ्‍यः अनुग्रहं यच्‍छति।”

⁷भवन्‍तः परमेश्‍वरस्‍य अधीने तिष्‍ठन्‍तु। दुष्‍टात्‍मना सह युध्‍यन्‍तु, सः भवताम्‌ समीपात्‌ अतिदूरं गमिष्‍यति।

⁸परमेश्‍वरस्‍य समीपे गच्‍छन्‍तु, सः भवताम्‌ समीपे आगमिष्‍यति। पापिनः! स्‍वहस्‍तानि शुध्‍यन्‍तु। कपटिनः स्‍वहृदयानि पवित्रं कुर्वन्‍तु।

⁹स्‍वदुर्गतिं ज्ञात्‍वा शोकार्ताः भूत्‍वा रुदन्‍तु। भवताम्‌ हसनम्‌ शोके, आनन्‍दः विषादे परिवर्तनं भवेत्‌।

¹⁰प्रभोः समक्षे दीनाः हीनाश्‍च भवन्‍तु, सः भवतः ऊपरि नेष्‍यति।

¹¹भ्रातरः! स्‍वसारश्‍च भवद्‌भिः अन्‍येषां निन्‍दा न करणीया। यः स्‍वः भ्रातुः निन्‍दति, स्‍व भ्रातुः स्‍वसुः च न्‍यायं करोति वा, सः संहितायाः निन्‍दति, न्‍यायं करोति वा। यदि भवन्‍तः संहितायाः न्‍यायं कुर्वन्‍ति, तदा संहितायाः पालकाः न भूत्‍वा न्‍यायकर्तारः भवन्‍ति।

¹²केवलम्‌ एकमेव विधायकः, एकः एव न्‍यायकर्ता विद्‌यते, यः रक्षितुम्‌ नष्‍टुम्‌ च समर्थः विद्‌यते। स्‍व प्रतिवेशिनाम्‌ न्‍यायकर्तारः भवन्‍तः के सन्‍ति?

¹³भवन्‍तः एवं यत्‌ वदन्‍ति, “वयम्‌ अद्‌यः, श्‍वः वा अमुकनगरं गमिष्‍यामः, वर्षम्‌ यावत्‌ तत्र स्‍थित्‍वा व्‍यापारं करिष्‍यामः।” मम वचनं शृण्‍वन्‍तु-

¹⁴भवन्‍तः न जानन्‍ति यत्‌ श्‍वः भवताम्‌ किम्‌ भविष्‍यति। भवताम्‌ जीवनं वाष्‍पमात्रम्‌ अस्‍ति, यत्‌ क्षणं दृष्‍टिपथे आगत्‍य लुप्‍तम्‌ भवति।

¹⁵भवद्‌भिः इदं कथितव्‍यम्‌ - “यदि परमेश्‍वरस्‍य इच्‍छा भविष्‍यति, तदा वयं जीविष्‍यामः, इदं, तत्‌ वा कार्यं करिष्‍यामः।”

¹⁶किन्‍तु भवन्‍तः स्‍वधृष्‍टतायाम्‌ अभिमानं कुर्वन्‍ति। अस्‍य प्रकारस्‍य अभिमानः उचितः न अस्‍ति।

¹⁷यः मनुष्‍यः इदं जानाति यत्‌ तेन किं कर्तव्‍यम्‌, परन्‍तु न करोति, सः दुष्‍कर्म करोति।