Read Sanskrit साधोः पतरसस्‍य द्वितीयम्‌ पत्रम्‌ 2 Bible Online

साधोः पतरसस्‍य द्वितीयम्‌ पत्रम्‌ 2 - Sanskrit bible

साधोः पतरसस्‍य द्वितीयम्‌ पत्रम्‌ 2

¹तथापि इस्राएलिषु असत्‍यभविष्‍यवक्‍तारः अपि अभवन्‌। तथैव भवत्‍सु वितथाः आचार्याः भविष्‍यन्‍ति, ये गुप्‍तरूपे अनर्थकारिणां भ्रामकधारणानां प्रचारं करिष्‍यन्‍ति। ते तं प्रभुम्‌ अपि अस्‍वीकारं करिष्‍यन्‍ति, यः तान्‌ अक्रीणीत। इत्‍थम्‌ ते शीघ्रमेव स्‍वविनाशस्‍य कारणं भविष्‍यन्‍ति।

²बहवः जनाः तेषां विलासितायाः अनुसरणं करिष्‍यन्‍ति, तेषां कारणात्‌ सत्‍यस्‍य मार्गस्‍य निन्‍दा भविष्‍यति।

³ते लोभस्‍य वशे भूत्‍वा स्‍व कल्‍पितैः वचनैः भवद्‌भ्‍यः अनुचितं लाभं ग्रहीष्‍यन्‍ति तेषां दण्‍डाज्ञायाः निर्णयः पूर्वमेव अभवत्‌, तेषां विनाशश्‍च निकटः अस्‍ति।

⁴स्‍मरणन्‍तु यतः परमेश्‍वरः पापीस्‍वर्गदूतान्‌ अपि न अक्षमत, वरन्‌ नरकस्‍य गर्ते पातयित्‍वा, न्‍यायदिवसाय शृंखलासु अबध्‍नात्‌।

⁵सः पुरातनं संसारम्‌ अपि न रक्षितवान्‌, परन्‍तु विधर्मिणां संसारं जलप्रलयेन नष्‍टवान्‌, तथापि सः सप्‍त अन्‍यैः जनैः सह धार्मिकतायाः प्रचारकं नूहं रक्षितवान्‌।

⁶परमेश्‍वरः तान्‌ प्रबोधनाय, ये भविष्‍ये अधर्मम्‌ कतुर्म्‌ एषिष्‍यन्‍ति, सोदोमं गोमोरं च नगरं भस्‍मं कृत्‍वा तेभ्‍यः विनाशस्‍य दडं दत्तवान्‌,

⁷परन्‍तु तेन धर्मीलोटः रक्षितः, यः तेषां दुष्‍टानाम्‌ जनानाम्‌ व्‍यभिचारपूर्णेन आचरणेन दुःखी आसीत्‌।

⁸अयं धर्मात्‍मा तेषां मध्‍ये स्‍थित्‍वा प्रतिदिनं तेषां कुकर्माणि अपश्‍यत्‌ तथैव शृणोति स्‍म, अतएव तस्‍य धर्मपरायात्‍मनि कष्‍टं भवति स्‍म।

⁹इत्‍थं वयं पश्‍यामः यत्‌ प्रभुः धर्मात्‍मनः संकटेभ्‍यः मोचयितुम्‌, विधर्मिणः दण्‍डयितुम्‌ तान्‌ न्‍यायस्‍य दिनं यावत्‌ रक्षितुम्‌ समर्थः अस्‍ति

¹⁰विशेषरूपे तान्‌, ये अशुद्धवासनानां वशीभूते भूत्‍वा भोगविलासे जीवनं यापयन्‍ति, प्रभुत्‍वं च तृणवत्‌ मन्‍यन्‍ते। ते उद्‌धताः अभिमानिनश्‍च सन्‍ति, स्‍वर्गीयसत्त्वानाम्‌ निन्‍दां कर्तुम्‌ न बिभ्‍यति,

¹¹स्‍वर्गदूताः तेभ्‍यः अधिकसर्मर्थाः शक्‍तिशालिनश्‍च सन्‍ति, प्रभोः समक्षे तेषां विरुद्धे निन्‍दात्‍मकम्‌ अभियोगं न कुर्वन्‍ति।

¹²परन्‍तु ते विवेकहीनानां पशुनाम्‌ इव सन्‍ति ये भक्ष्‍यं भवितुम्‌, वधाय उत्‍पदयन्‍ते। ते ईदृशानां वचनानां निन्‍दन्‍ति, यानि न अवगच्‍छन्‍ति। ते पशुनाम्‌ इव नशिष्‍यन्‍ति,

¹³इत्‍थम्‌ स्‍व अधर्मस्‍य दण्‍डम्‌ लप्‍स्‍यन्‍ति। तेषां दिनानि मध्‍याह्‌णं च भोगविलासस्‍य भवन्‍ति। ते कलंकिताः दूषिताश्‍च सन्‍ति, भवद्‌भिः सह भोजनसमये कपटपूर्णवचनं वक्‍तुं तेभ्‍यः रोचते।

¹⁴तेषां नेत्राणि व्‍यभिचारेण पूरिताणि सन्‍ति। ते दुर्बलेभ्‍यः आत्‍मभ्‍यः आकर्षणं ददति। तेषां मनांसि लोभे प्रशिक्षिताणि। सा अभिशप्‍तसन्‍ततिः सन्‍मार्गम्‌ त्‍यक्‍त्‍वा

¹⁵बोसोरस्‍य पुत्रस्‍य बिलआमस्‍य मार्गे प्रथभ्रष्‍टा अभवत्‌। बिलआमः अधर्मस्‍य वेतनं वात्र्छति स्‍म,

¹⁶किन्‍तु तेन स्‍वापराधस्‍य तर्जना श्रुता। एकः मूकः गर्दभः, मनुष्‍यस्‍य इव अवदत्‌ इत्‍थम्‌ च भविष्‍यवक्‍तुः उन्‍मादः नियन्‍त्रितः अभवत्‌।

¹⁷ते शुष्‍कजलस्रोतेण, बवंडरेण च उड्‌डयिताः मेघाः सन्‍ति। घोरतिमिरः एव तेभ्‍यः रक्षितः।

¹⁸ये तत्‍कालमेव भ्रान्‍तेः जीवनं यापयितृभ्‍यः पृथकाः भूताः, ते तान्‌ व्‍यर्थेण शब्‍दाडम्‍बरेण, शरीरस्‍य घृणितवासनाभिश्‍च प्रलोभयन्‍ति।

¹⁹ते तेभ्‍यः स्‍वतंत्रतायाः प्रलोभनं ददति, सत्‍यम्‌ इदम्‌ ते स्‍वयं भ्रष्‍टतायाः दासाः सन्‍ति, यतः यः यस्‍य अधीने अस्‍ति, सः तस्‍य एव दासः अस्‍ति।

²⁰ये जनाः अस्‍माकं प्रभोः मुक्‍तिदातुश्‍च ज्ञानं प्राप्‍त्‍वा संसारस्‍य दूषणात्‌ रक्षिताः, ते यदि पुनः तस्‍मिन्‌ एव मध्‍ये पतित्‍वा तस्‍य अधीने भवन्‍ति, तदा तेषाम्‌ इयं उत्तरदशा, पूर्वायाः अपि कष्‍टतमदशा भवति।

²¹इदृशाः जनाः स्‍वं प्रदत्तानां पवित्रादेशानां ज्ञानं प्राप्‍त्‍वा तेभ्‍यः विमुखाः भवन्‍ति। तेभ्‍यः अयम्‌ उत्तमः अभविष्‍यत्‌ यत्‌ तेभ्‍यः कदापि धर्ममार्गस्‍य ज्ञानम्‌ एव न अलप्‍स्‍यत।

²²तेषु इयं जनोक्‍तिः चरितार्था भवति “कुक्‍कुरः स्‍व वमनस्‍य पार्श्‍वे प्रत्‍यागच्‍छति,” “स्‍नाता शूकरी पुनः पड्‌.के विलोडयति।”