Read Sanskrit साधोः योहनस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 4 Bible Online

साधोः योहनस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 4 - Sanskrit bible

साधोः योहनस्‍य प्रथमपत्रम्‌ 4

¹प्रियभ्रातरः! प्रत्‍येकात्‍मनि विश्‍वासः न कर्तव्‍यः। आत्‍मानाम्‌ परीक्ष्‍य पश्‍य, ते परमेश्‍वरस्‍य सन्‍ति वा न; यतः बहवः असत्‍याः भविष्‍यवक्‍तारः संसारे आगताः सन्‍ति।

²परमेश्‍वरस्‍य आत्‍मनः अभिज्ञानम्‌ अस्‍मिन्‌ वर्तते, प्रत्‍येकः आत्‍मा, यः इमं स्‍वीकरोति यत्‌ येशुमसीहः वस्‍तुतः मनुष्‍यः अभवत्‌, परमेश्‍वरस्‍य अस्‍ति,

³प्रत्‍येकश्‍च आत्‍मा, यः इत्‍थम्‌ येशुम्‌ न प्रतिगृह्‌णाति परमेश्‍वरस्‍य नास्‍ति, सश्‍च परमेश्‍वरविरोधी अस्‍ति। युष्‍माभिः श्रुतम्‌ तस्‍य आगमनम्‌ भविष्‍यति, परन्‍तु इदानीं तु सः संसारे आगतः अस्‍ति।

⁴बालकाः! यूयम्‌ परमेश्‍वरस्‍य स्‍थ, युष्‍माभिः तेषाम्‌ ऊपरि विजयः प्राप्‍तः; यतः यः युष्‍मासु वर्तते, सः तस्‍मात्‌ महानतरः विद्‌यते, यः संसारे वर्तते।

⁵ते संसारस्‍य सन्‍ति, अतएव ते संसारस्‍य वचनानि कुर्वन्‍ति, संसारश्‍च तेषां शृणोति।

⁶परन्‍तु वयं परमेश्‍वरस्‍य स्‍मः, यश्‍च परमेश्‍वरम्‌ अभिजानाति, सः अस्‍माकं शृणोति। यः परमेश्‍वरस्‍य न वर्तते, सः अस्‍माकं वचनं श्रोतुं न काम्‍यते। वयम्‌ अनेन सत्‍यस्‍य आत्‍मनः, भ्रान्‍तेश्‍च आत्‍मनः अभिज्ञानं कर्तुम्‌ शक्‍नुमः।

⁷प्रियभ्रातरः! वयं परस्‍परं प्रेम कुर्याम, यतः प्रेम परमेश्‍वरात्‌ जायते। यः प्रेम करोति, सश्‍च परमेश्‍वरस्‍य सन्‍तानः अस्‍ति, परमेश्‍वरं च जानाति।

⁸यः प्रेम न करोति, सः परमेश्‍वरं न जानाति, यतः परमेश्‍वरः प्रेम अस्‍ति। परमेश्‍वरः अस्‍मान्‌ प्रेम करोति। अयम्‌ अनेन प्रकटः अभवत्‌ यत्‌ परमेश्‍वरः स्‍वकीयम्‌ एकमात्रपुत्रं संसारे प्रेषितवान्‌, येन वयम्‌ तेन जीवनं लभामहै। परमेश्‍वरस्‍य प्रेम्‍नः अभिज्ञानम्‌ अस्‍मिन्‌ वर्तते यत्‌ प्रथमं वयम्‌ परमेश्‍वरं न, वरन्‌ परमेश्‍वरः अस्‍मान्‌ प्रेम कृतवान्‌, अस्‍माकं पापानाम्‌ प्रायश्‍चित्ताय, स्‍व पुत्रम्‌ प्रेषितवान्‌।

¹¹प्रियभ्रातरः! यदि परमेश्‍वरः अस्‍मान्‌ इयत्‌ प्रेम कृतवान्‌, तदा अस्‍माभिः परस्‍परं प्रेम कर्तव्‍यम्‌।

¹²परमेश्‍वरं कोऽपि कदापि न दृष्‍टवान्‌। यदि वयं परस्‍परं प्रेम कुर्मः, तदा परमेश्‍वरः अस्‍मासु निवसति, परमेश्‍वरं प्रति अस्‍माकं प्रेम पूर्णतां प्राप्‍नोति।

¹³यदि सः अस्‍मभ्‍यम्‌ आत्‍मानम्‌ ददाति, तदा वयं जानीमः यत्‌ वयं तस्‍मिन्‌, सश्‍च अस्‍मासु निवसति।

¹⁴पित्रा स्‍व पुत्रः संसारस्‍य मुक्‍तिदातुः रूपे प्रेषितः। मया सः दृष्‍टः, अतः अस्‍य साक्ष्‍यम्‌ अपि ददामि।

¹⁵यः इदं स्‍वीकरोति यत्‌ येशुः परमेश्‍वरस्‍य पुत्रः अस्‍ति, परमेश्‍वरः तस्‍मिन्‌ निवसति, सश्‍च परमेश्‍वरे।

¹⁶इत्‍थं वयम्‌ अस्‍मान्‌ प्रति परमेश्‍वरस्‍य प्रेम अजानीम, अस्‍मिन्‌ च विश्‍वासं कुर्मः। परमेश्‍वरः प्रेम अस्‍ति, यश्‍च प्रेम्‍णि दृढः तिष्‍ठति, सः परमेश्‍वरे निवसति, परमेश्‍वरश्‍च तस्‍मिन्‌।

¹⁷यदि वयं पूर्णविश्‍वासेन सह न्‍यायदिवसस्‍य प्रतीक्षामहे, यतः वयम्‌ अस्‍मिन्‌ संसारे मसीहस्‍य अनुरूपम्‌ आचरणम्‌ कुर्मः, तदा अस्‍माकं प्रेम पूर्णतां प्राप्‍नोति।

¹⁸प्रेम्‍णि भयं न भवति। पूर्णप्रेम भयं दूरीकरोति, यतः भये दण्‍डस्‍य आशंका भवति, यश्‍च बिभेति तस्‍य प्रेम पूर्णतां न आगच्‍छत्‌।

¹⁹वयं प्रेम कुर्मः, यतः परमेश्‍वरः पूर्वंम्‌ एव प्रेम कृतवान्‌।

²⁰यदि कोऽपि एवं वदति अहम्‌ परमेश्‍वरं प्रेम करोमि, सश्‍च स्‍व भ्रात्रा स्‍वस्रा सह, सः द्वेषयतिः मिथ्‍यावादी अस्‍ति। यदि सः स्‍व भ्रातरम्‌, स्‍वसारम्‌ वा यं सः पश्‍यति, प्रेम न करोति, तदा सः परमेश्‍वरं, यं तेन कदापि न दृष्‍टः, प्रेम कर्तुम्‌ न शक्‍नोति।

²¹अतएव अस्‍मभ्‍यम्‌ मसीहेन अयम्‌ आदेशः प्राप्‍तः, यत्‌ यः परमेश्‍वरं प्रेम करोति, तेन स्‍वभ्राता, स्‍वसा अपि प्रेम कर्तव्‍यम्‌।