Read Sanskrit साधोः यूदसस्‍य पत्रम्‌ 1 Bible Online

साधोः यूदसस्‍य पत्रम्‌ 1 - Sanskrit bible

साधोः यूदसस्‍य पत्रम्‌ 1

¹इदं पत्रं येशोः मसीहस्‍य सेवकः, याकूबस्‍य भ्राता यूदसस्‍य तेषां कृपापात्रेभ्‍यः नाम्‍नि अस्‍ति, ये पिता परमेश्‍वरस्‍य प्रेम्‍णि, येशोः मसीहस्‍य संरक्षणे जीवनं यापयन्‍ति।

²भवदभ्‍यः प्रचुरमात्रायां दया, शान्‍तिः प्रेम च लभेत।

³प्रियभ्रात्ररः! स्‍वसारः च! वयं यस्‍य मुक्‍तेः सहभागिनः स्‍मः, अहं तस्‍य विषये भवद्‌भ्‍यः लिखितुम्‌ ऐच्‍छम्‌, किन्‍तु इदानीम्‌ अहम्‌ आवश्‍यकम्‌ अनुभवम्‌ यत्‌ अनेन पत्रेण युष्‍मान्‌ अनुरोधम्‌ करवाणि, यत्‌ भवदभिः तस्‍य विश्‍वासस्‍य रक्षायै संघर्षः कर्तव्‍यः, यः अनन्‍तकालाय सन्‍तेभ्‍यः समर्पितः अस्‍ति,

⁴यतः केचित्‌ जनाः भवतां मध्‍ये गुप्‍तरूपेण प्रविष्‍टाः सन्‍ति। एतेषां विधर्मिणां दण्‍डाज्ञा प्राचीनकालात्‌ धर्मग्रन्‍थे लिखिता अस्‍ति। ते अस्‍माकम्‌ परमेश्‍वरस्‍य कृपां, कामुकत्‍वे परिवर्तयन्‍ति, अस्‍माकम्‌ एकमात्रं स्‍वामिनं प्रभुं येशुमसीहम्‌ न स्‍वीकुर्वन्‍ति।

⁵यद्यपि भवन्‍तः इमान्‌ सर्वान्‌ सुष्‍ठु जानन्‍ति, तथापि अहं भवतः स्‍मरणं दापयितुम्‌ इच्‍छामि यत्‌ प्रभुना मिश्रदेशात्‌ इस्राएलिनां प्रजानाम्‌ उद्‌धारस्‍य पश्‍चात्‌ तेषां विनाशः कृतः, ये विश्‍वासं न अकुर्वन्‌।

⁶यैः स्‍वर्गदूतैः स्‍वमर्यादायाः उल्‍लघंनं कृतम्‌, स्‍वकीयं निवासस्‍थानं त्‍यक्‍तम्‌, परमेश्‍वरः तान्‌ न्‍यायस्‍य महादिनाय अधोलोकस्‍य अन्‍धकारे अकाट्‌यपाशैः बध्‍नाति।

⁷सदोमस्‍य, गमोरायाः तयोः समीपवर्तिनः पुराः तेषां स्‍वर्गदूतानाम्‌ इव व्‍यभिचारं कृतवन्‍तः, ते च अप्राकृतिकस्‍य वासनानाम्‌ दासाः अभवन्‌। ते अस्‍मान्‌ प्रबोधनाय अग्‍नेः अनन्‍तदण्‍डं सहन्‍ते।

⁸तथापि ते स्‍वोन्‍मादे शरीरम्‌ अपवित्रं कुर्वन्‍ति, प्रभुत्‍वस्‍य अवहेलनां कुर्वन्‍ति, स्‍वर्गीयसत्त्वनाम्‌ निन्‍दन्‍ति च।

⁹परन्‍तु यदा महादूतः मीखाएलः दुष्‍टात्‍मना सह वाद-विवादं करोति स्‍म, मूसामहाशयस्‍य शवं गृहीत्‍वा तेन सह संघर्षम्‌ करोति स्‍म, तेभ्‍यः दुष्‍टात्‍मानं निन्‍दात्‍मकशब्‍दैः कुत्‍साय साहसः न अभवत्‌। तैः केवलम्‌ इदं कथितम्‌ - “प्रभुः तव भर्त्‍सनाम्‌ कुर्यात्‌।”

¹⁰सत्‍यम्‌ इदम्‌ ते जनाः तेषां वचनानां निन्‍दन्‍ति, यानि ते न अवगच्‍छन्‍ति, ते विवेकहीनानां पशुनाम्‌ इव यानि वचनानि सरलानि अवगच्‍छन्‍ति, तानि तेषां विनाशस्‍य कारणं भवन्‍ति।

¹¹धिक्‌ तान्‌। ते काइनस्‍य मार्गे चलन्‍ति। रुप्‍यकेभ्‍यः बिलआमस्‍य इव मार्गभ्रष्‍टाः अभवन्‌। कोरहस्‍य इव विद्रोहस्‍य कारणात्‌ विनष्‍टाः अभवन्‌।

¹²ते भवतां प्रीतिभोजेभ्‍यः कलंकाः इव सन्‍ति यत्र ते श्रद्‌धया बिना खादन्‍ति, पिबन्‍ति च। ते पवनेन हरिताः जलहीनाः मेघाः सन्‍ति। ते ईदृशाः वृक्षाः सन्‍ति, ये स्‍वसमये फलं न ददति, द्वौ वारं मृताः सन्‍ति, मूलेभ्‍यः उत्‍खादिताः सन्‍ति।

¹³ते समुद्रस्‍य उद्‌दामाः तरंगाः सन्‍ति, ये स्‍वकीय लज्‍जाजनकवासनानां फेनं ऊपरि क्षिपन्‍ति। ते उल्‍कानाम्‌ सदृशाः सन्‍ति। तेभ्‍यः घोरान्‍धकारः अनन्‍तकालं यावत्‌ सुरक्षितः अस्‍ति।

¹⁴आदमस्‍य पश्‍चात्‌ सप्‍तमे वंशे कुलपतिना हनोखेन तेषां विषये इयं भविष्‍यवाणी कृता - “पश्‍य, प्रभुः स्‍वकीय सहस्रसिद्धपुरुषैः सह आगत्‍य

¹⁵सर्वेषाम्‌ जनानाम्‌ न्‍यायं करिष्‍यन्‍ति।” विधर्मिभिः यानि कुकर्माणि कृतानि, देशद्रोहिभिः प्रभोः विरुद्धे यानि दुर्वचनानि कथितानि, तेभ्‍यः वचनेभ्‍यः ते प्रभुना दोषिनः भविष्‍यन्‍ति।

¹⁶इमे ते जनाः सन्‍ति, ये परिदेवन्‍ते, स्‍वभाग्‍यं निन्‍दन्‍ति, स्‍व दुर्वासनानाम्‌ अनुसारम्‌ आचरन्‍ति स्‍व प्रशसां कुर्वन्‍ति, लाभाय च चाटुकाराः भवन्‍ति।

¹⁷प्रियभ्रातरः! भवन्‍तः अस्‍माकं प्रभोः येशोमसीहस्‍य प्रेरितानां भविष्‍यवाणीनाम्‌ स्‍मरन्‍तु।

¹⁸ताः भवतः एवम्‌ ऊदुः - “अन्‍तिम समये उपहासकर्तारः नास्‍तिकाः प्रकटाः भविष्‍यन्‍ति, ये स्‍व दुर्वासनानाम्‌ अनुरूपम्‌ आचरिष्‍यन्‍ति।”

¹⁹ये जनाः भवतां मध्‍ये मतभेदं कुर्वन्‍ति, ते सांसारिकाः सन्‍ति, आत्‍मनः च वंचिताः सन्‍ति।

²⁰परन्‍तु प्रियभ्रातरः! भवन्‍तः स्‍व परमपावनस्‍य विश्‍वासस्‍य आधारे स्‍व जीवनस्‍य निर्माणं कुर्युः। पवित्रात्‍मानं प्रार्थयेयुः।

²¹परमेश्‍वरस्‍य प्रेम्‍णि दृढ़ाः स्‍थित्‍वा, तस्‍य दिनस्‍य प्रतीक्षां कुर्युः, यदा अस्‍माकं प्रभोः येशोः मसीहस्‍य दया भवद्‌भ्‍यः अनन्‍तजीवनं दास्‍यति।

²²केषांचित्‌ जनानाम्‌ विश्‍वासः दृढ़ः न वर्तते। तेषु ऊपरि दयेरन्‌,

²³अग्‍नेः निःसार्य तेषां रक्षयेयुः। भवन्‍तः दयां कुर्वन्‍तः सतर्काः भूत्‍वा विषयवासनाभिः दूषितैः तेषां वस्‍त्रैः अपि घृणां कुर्युः।

²⁴यः भवतः पापात्‌ रक्षितुम्‌, दोषारहिताः आनन्‍दिताश्‍च कृत्‍वा स्‍व महिम्‍नि प्रस्‍तुतकर्तुम्‌ समर्थः अस्‍ति,

²⁵यः अस्‍मभ्‍यम्‌ अस्‍माकं प्रभुणा येशुमसीहेन मुक्‍तिं ददाति, तस्‍मै एकमात्राय परमेश्‍वराय अनादिकालात्‌ इदानीम्‌ अनन्‍तकालं यावत्‌ महिमा, प्रतापः सामर्थ्‍यः अधिकारश्‍च। तथास्‍तु।