Read Sanskrit प्रकाशनाग्रन्‍थः 11 Bible Online

प्रकाशनाग्रन्‍थः 11 - Sanskrit bible

प्रकाशनाग्रन्‍थः 11

¹तत्‌पश्‍चात्‌ केनचित्‌ अहं मापकदण्‍डस्‍य रूपे एकः वेतसः दत्तः, अहं कथितम्‌ च- “उत्तिष्‍ठ’’। परमेश्‍वरस्‍य मन्‍दिरं, वेदिकां, तत्रस्‍य आराधकान्‌ च मापय।

²परन्‍तु मन्‍दिरस्‍य वाह्य प्रागंणं मुत्र्च, तत्‌ मा मापय, यतः तत्‌ अन्‍यधर्मिभ्‍यः दत्तमस्‍ति, ते पवित्रं नगरं द्वाचत्‍वारिंशत्‌ मासान्‌ यावत्‌ परिमर्दिष्‍यन्‍ति।

³अहं स्‍वकीयौ साक्षिणौ आदेशं दास्‍यामि, यत्‌ ताभ्‍याम्‌ द्वादशशतषष्‍टिदिनानि यावत्‌ टाटैः लिप्‍तशरीरैः भविष्‍यवाणी करणीया अस्‍ति।”

⁴इमौ साक्षिणौ जैतूनस्‍य द्वौ पादपौ द्वौ दीपाधारौ स्‍तः, यौ भुवः प्रभोः समक्षे स्‍थितौ स्‍तः।

⁵यदि कोऽपि एतौ क्षतिं कर्तुम्‌ इच्‍छति, तदा एनयोः मुखाभ्‍याम्‌ अग्‍निः निर्गच्‍छति, सश्‍च एतयोः शत्रून्‌ ध्‍वंसति। यः एतान्‌ क्षतिं कर्तुम्‌ एषिष्‍यन्‍ति, ते मरिष्‍यन्‍ति।

⁶एताभ्‍याम्‌ नभसः द्वारम्‌ पिहितुम्‌ अधिकारः वर्तते, अतः एतयोः भविष्‍यवाण्‍याः समये वृष्‍टिः न भविष्‍यति। एतौ जलं रक्‍ते परिणतं कर्तुम्‌, यदा-यदा इच्‍छतः, तदा-तदा भुवि सर्वप्रकारस्‍य रोगाः भवन्‍ति।

⁷एतयोः साक्ष्‍यस्‍य पश्‍चात्‌, तदा अगाधगर्तात्‌ ऊपरि आगम्‍यमानः पशुः एताभ्‍याम्‌ सह युधिष्‍यति, एतौ पराजित्‍वा एतयोः वधं करिष्‍यति।

⁸एतयोः शवे तस्‍य महानगरस्‍य चतुष्‍पथे स्‍थापिष्‍यतः यः लाक्षणिकभाषायां सदोमः, मिस्रः वा कथ्‍यते, यत्र एतयोः प्रभुः क्रूसकाष्‍ठे आरोपितः आसीत्‌।

⁹अर्धत्रयदिनानि यावत्‌ प्रत्‍येकस्‍य प्रजातेः, कुलस्‍य भाषायाः, राष्‍ट्रस्‍य च जनाः एतयोः शवानि द्रष्‍टुम्‌ आगमिष्‍यन्‍ति, एतेभ्‍यः समाधिस्‍थले स्‍थापितुम्‌ अनुमतिं न दास्‍यन्‍ति।

¹⁰भुवः निवासिनः एतयोः कारणात्‌ हर्षिताः भविष्‍यन्‍ति, परस्‍पराय उपहारं दास्‍यन्‍ति, यतः द्वौ भविष्‍यवक्‍तारौ भुवः निवासिनः अपीडयताम्‌।

¹¹परन्‍तु अर्धत्रयदिनानां पश्‍चात्‌ परमेश्‍वरात्‌ एतयोः प्राणेषु आगते सति, तौ उत्तिष्‍ठवन्‍तौ। सर्वे दर्शकाः आतकिंताः अभवन्‌।

¹²स्‍वर्गात्‌ एका उच्‍चवाणी एतौ कथयन्‍ती अश्रूयत, “अत्र ऊपरि आगच्‍छतम्‌,” एतौ च स्‍व शत्रूणाम्‌ पश्‍यन्‍तः एव नभसि स्‍वर्गम्‌ अगच्‍छताम्‌।

¹³तस्‍मिन्‌ एव क्षणे भयंकरः भूकम्‍पः अभवत्‌, नगरस्‍य दशमभागः मृत्तिकायां विलीनः अभवत्‌। सप्‍तसहस्रः जनाः भूकम्‍पे अम्रियन्‍त, ये अवशिष्‍टाश्‍च आसन्‌, ते भयभीताः भूत्‍वा स्‍वर्गस्‍य परमेश्‍वरस्‍य स्‍तुतिं कृतवन्‍तः।

¹⁴इदानीं द्वितीया महाविपत्तिः समाप्‍ता। पश्‍यन्‍तु तृतीया विपत्तिः आगम्‍यमाना अस्‍ति।

¹⁵सप्‍तमः स्‍वर्गदूतः तूर्यस्‍य निनादं कृतवान्‌। अस्‍य निनादेन स्‍वर्गे वाण्‍यः अश्रूयन्‍त। याः उच्‍चस्‍वरैः कथयन्‍ति स्‍म, “अस्‍य संसारस्‍य राज्‍यम्‌ अस्‍माकं प्रभोः तथा तस्‍य मसीहस्‍य राज्‍यम्‌ अभवत्‌, सः युगयुगान्‍तम्‌ यावत्‌ राज्‍यं करिष्‍यति।”

¹⁶चतुः विंशतिः धर्मवृद्धाः ये परमेश्‍वरस्‍य समक्षे स्‍व आसनेषु विराजमानाः सन्‍ति, अधोमुखं भूत्‍वा अपतन्‌, ईदृशः कथयन्‍तः परमेश्‍वरस्‍य वन्‍दनां चक्रुः,

¹⁷“सर्वशक्‍तिमान्‌ - प्रभुः परमेश्‍वरः, यः अस्‍ति, यश्‍च आसीत्‌। वयं त्‍वां धन्‍यवादं दास्‍यामः, यतः त्‍वया स्‍व सामर्थ्‍यस्‍य प्रर्दशनं कृत्‍वा राज्‍याधिकारः गृहीतः।”

¹⁸“राष्‍ट्राः क्रुद्धाः बभूवुः, किन्‍तु भवतः क्रोधः आगच्‍छत्‌, सः समयः अपि, यदा मृतकानां न्‍यायः करिष्‍यते, यदा तव सेवकेभ्‍यः तव भविष्‍यवक्‍तृभ्‍यः, तव सिद्धपुरुषेभ्‍यः पुरस्‍कारः दास्‍यते, तेभ्‍यः सर्वेभ्‍यः अपि, व्‍यस्‍काः अल्‍पव्‍यस्‍काः वा, ये तव नाम्‍नि श्रद्धयन्‍ति, सश्‍च समयः, यदा तेषां विनाशः करिष्‍यते, ये भुवः विनश्‍यन्‍ति।”

¹⁹तदा स्‍वर्गे परमेश्‍वरस्‍य मंदिरम्‌ उदघाटितम्‌, मन्‍दिरे परमेश्‍वरस्‍य विधानस्‍य मंजूषा अदृश्‍यत। सौदामिन्‍यः, वाण्‍यः मेघगर्जनानि उत्‍पन्‍नानि, भूकम्‍पः अभवत्‌, अत्‍यधिका करकवृष्‍टिः च अभवत्‌।