Read Sanskrit प्रकाशनाग्रन्‍थः 5 Bible Online

प्रकाशनाग्रन्‍थः 5 - Sanskrit bible

प्रकाशनाग्रन्‍थः 5

¹तत्‍पश्‍चात्‌ मया दृष्‍टम्‌ यत्‌ सिंहासने विराजमानस्‍य दक्षिणहस्‍ते एकं संलिष्‍टं लेख्‍यपत्रम्‌ अस्‍ति, यस्‍मिन्‌ उभयतः लिखितमस्‍ति, यत्‌ सप्‍तमुद्राभिः पिहितम्‌ आसीत्‌।

²मया एकः शक्‍तिशाली दूतः दृष्‍टः, यः उच्‍चैः स्‍वरैः आह्‌वयति स्‍म, “लेख्‍यपत्रम्‌ उन्‍मुद्राय, तस्‍य मुद्रिकाः त्रोटयितुं च कः समर्थः?

³परन्‍तु स्‍वर्गे भुवाम्‌, भुवः अधः कोऽपि ईदृशः नरः न प्राप्‍तः, यः लेख्‍यपत्रम्‌ उन्‍मुद्राय पठनाय वा समर्थः भवेत्‌।

⁴मया कारुणिकं क्रन्‍दनं कृतम्‌, यत्‌ पुस्‍तकं उन्‍मुद्राय, पठनाय वा कोऽपि न प्राप्‍तः।

⁵तदा वयोवृद्धेषु एकेन अहम्‌ उक्‍तम्‌, “मा क्रन्‍द! पश्‍य, यूदावंशीसिहः, दाऊदस्‍य सन्‍ततिः विजयम्‌ अलभत। सः लेख्‍यपत्रम्‌ मुद्रिकाश्‍च उन्‍मुद्राय अर्हः अस्‍ति।

⁶तदा मया सिंहासनस्‍य समीपवर्तिनः चतुः प्राणीणाम्‌, वयोवृद्धाणाम्‌ च मध्‍ये स्‍थितः एकः मेषः दृष्‍टः। सः वधितः इव आसीत्‌। तस्‍य सप्‍तशृंगाः सप्‍तनेत्राणि आसन्‌, एते परमेश्‍वरस्‍य सप्‍त आत्‍मनः सन्‍ति, ये परमेश्‍वरेण भुवाम्‌ प्रेषिताः सन्‍ति।

⁷तत्‌ पश्‍चात्‌ मेषः समीपम्‌ आगत्‍य सिंहासने स्‍थितस्‍य दक्षिणहस्‍तात्‌ लेख्‍यपत्रम्‌ नीतवान्‌।

⁸मेषे लेख्‍यपत्रे गृहीते सति, चतुप्राणिनः चतुविंशतिं वयोवृद्धाश्‍च मेषस्‍य पुरतः अपतन्‌। प्रत्‍येकस्‍य वयोवृद्धस्‍य हस्‍ते वीणावाद्यम्‌ आसीत्‌, धूपेन पूर्णानि स्‍वर्णपात्राणि अपि - इमाः सिद्धपुरुषानाम्‌ प्रार्थनाः सन्‍ति।

⁹एते एवं कथयन्‍तः एकं नूतनं गीतं गायन्‍ति स्‍म, “त्‍वं लेख्‍यपत्रं गृहाण, तस्‍य मुद्रिकाः उद्‌घाटनस्‍य अर्हः असि, यतः तव वधः कृतः आसीत्‌। त्‍वया स्‍व रक्‍तेण परमेश्‍वराय, प्रत्‍येकवंशात्‌, भाषायाः प्रजात्‍याः राष्‍ट्रात्‌ च मनुष्‍याः क्रीताः सन्‍ति।

¹⁰त्‍वया ते अस्‍माकं परमेश्‍वरस्‍य पुरोहितानाम्‌ राजवंशः निर्मिताः, तेषां भुवि राज्‍यं भविष्‍यति।”

¹¹मम पुरतः सः दृश्‍यः चलायमानः अभवत्‌, मया सिंहासनं, प्राणिनः, वयोवृद्धान्‌ परितश्‍च स्‍थितानाम्‌ अनेकानाम्‌ स्‍वर्गदूतानाम्‌ स्‍वराः श्रुताः - तेषां संख्‍या लक्षा कोटिश्‍च आसीत्‌।

¹²ते उच्‍चस्‍वेरण वदन्‍ति स्‍म, “अर्पितः मेषः सामर्थ्‍यस्‍य, वैभवस्‍य, प्रज्ञायाः, शक्‍तेः सम्‍मानस्‍य, महिम्‍नः स्‍तुतेश्‍च अर्हः अधिकारी च अस्‍ति।

¹³तदा अहं समस्‍तसृष्‍टिं, नभसि भुवि च, भुवः अधः, समुद्रस्‍य अभ्‍यन्‍तरस्‍य प्रत्‍येकं जीवं, एवं कथयन्‌ अशृण्‍वम्‌, “सिंहासने विराजमानाय मेषाय च, युगानुयुगं यावत्‌ स्‍तुतिः, सम्‍मानं, महिमा सामर्थ्‍यश्‍च।

¹⁴चतुप्राणिनश्‍च अवदन्‌, “तथास्‍तु” वयोवृद्धैः च अधोमुखाः पतित्‍वा वन्‍दना कृता।