Read Sanskrit प्रकाशनाग्रन्‍थः 6 Bible Online

प्रकाशनाग्रन्‍थः 6 - Sanskrit bible

प्रकाशनाग्रन्‍थः 6

¹मम समक्षे सः दृश्‍यः चलायमानः आसीत्‌, यदा मेषेन सप्‍तमुद्रिकासु प्रथमा मुद्रिका उन्‍मुद्रिता, तदा मया सप्‍तप्राणिषु एकम्‌ मेघगर्जनस्‍य इव स्‍वरे वदन्‌ श्रुतम्‌ “आगच्‍छ।”

²मम नेत्रयोः समक्षे एकः श्‍वेतः अश्‍वः अदृश्‍यत, यः अश्‍वरोही आसीत्‌, तस्‍य हस्‍ते धनुः आसीत्‌। तस्‍मै एकः किरीटः दत्तः, सः विजयी इव विजययात्रायै निर्गच्‍छत्‌।

³यदा तेन द्वितीया मुद्रिका उन्‍मुद्रिता, तदा द्वितीयः प्राणी एवं वदति स्‍म; “आगच्‍छ!”

⁴मम नेत्रयोः समक्षे एकः लोहितः अश्‍वः अदृश्‍यत। अश्‍वारोहिने भुवाम्‌ शान्‍तिं समापनस्‍य अधिकारः आसीत्‌। येन मुनष्‍यः अन्‍योन्‍यस्‍य संहारं कुर्यात्‌, तस्‍मै च एका असिः प्रदत्ता।

⁵यदा तेन तृतीया मुद्रिका उन्‍मुद्रिता, तदा एका प्राणी ईदृशः वदति स्‍म; “आगच्‍छ।” मम नेत्रयोः समक्षे एकः कृष्‍णः अश्‍वः अदृश्‍यत। अश्‍वरोहिणः हस्‍ते तुला आसीत्‌।

⁶चतुःप्राणिषु मध्‍ये मया एका वाणी कथयन्‍ती श्रुता; रुप्‍यकेन एकेन कुडवः गोधूमः, रुप्‍यकेन एकेन त्रयकुडवः यवः, परन्‍तु जैतून तैलस्‍य, द्राक्षारसस्‍य मूल्‍यं मा वर्धय।”

⁷चतुर्थायां मुद्रिकायां उन्‍मुद्रितायां सति, चतुर्थः प्राणी एवं वदति स्‍म; “आगच्‍छ!”

⁸मम नेत्रयोः समक्षे एकः पीतः अश्‍वः अगच्‍छत्‌। अश्‍वरोहिणः नाम मृत्‍युः आसीत्‌, तस्‍याः पश्‍चात्‌ अधोलोकः आगच्‍छति स्‍म। तस्‍यै भुवः चतुर्थे भागे अधिकारः दत्तः, येन सा असिना, दुर्भिक्षेण असाध्‍यरोगेण, भुवः वन्‍यपशुभिः च संहारं कुर्यात्‌।

⁹यदा सः पंचममुद्रिकाम्‌ उन्‍मुद्रितवान्, तदा अहं वेदिकायाः अधः तेषाम्‌ आत्‍मनः अपश्‍यम्‌, ये परमेश्‍वरस्‍य वचनस्‍य विषये साक्ष्‍यम्‌ अददुः अतः हताः आसन्‌।

¹⁰ते क्रोशन्‍ति स्‍म; “परमपावन एवं सत्‍यप्रतिज्ञस्‍वामिन्‌! भवान्‌ न्‍यायकरणे, भुवः निवासिनः, अस्‍माकं रक्‍तस्‍य प्रतिशोधे किमर्थम्‌ चिरायति?”

¹¹तेभ्‍यः प्रत्‍येकेभ्‍यः धवलं वस्‍त्रं दत्तम्‌। ते किंचित्‌ समयम्‌ अधिकं यावत्‌, धर्यम्‌ धारयितुं कथिताः, यावत्‌ तेषां भ्रातॄणां संख्‍या पूर्णा न भवेत्‌, ये तेषाम्‌ इव हनिष्‍यन्‍ते।

¹²अहं पश्‍यन्‌ एव आसम्‌ तेन षष्‍ठमुद्रिका उन्‍मुद्रिता, तत्‌क्षणे एकः भयावहः भूकम्‍पः अभवत्‌। सूर्यः केशनिर्मितः शाणवस्‍त्रस्‍य इव कृष्‍णः अभवत्‌, पूर्णचन्‍द्रश्‍च रक्‍तस्‍य इव लोहितः।

¹³नभसः नक्षत्राणि भुवाम्‌ अपतन्‌, यथा वातेन कम्‍पितस्‍य अंजीरस्‍य वृक्षः अपक्‍वानि फलानि पातयति।

¹⁴नभः विलीनम्‌ अभवत्‌, इत्‍थं प्रतीयते स्‍म यत्‌ केन पत्राणां पुलिन्‍दः (राशिः) संश्‍लिष्‍टः। सर्वे पर्वताः, द्वीपाश्‍च स्‍व-स्‍व स्‍थानात्‌ अपाकृताः।

¹⁵संसारस्‍य नृपाः, सामन्‍ताः, सेनापतयः धनवन्‍तः, शक्‍तिशालिनः जनाः, दासाः, स्‍वतंत्रजनाः च सर्वे पर्वताणाम्‌ गह्‌वरेषु, स्‍थूलशिलासु प्रच्‍छन्‍नाः।

¹⁶ते पर्वतान्‌, स्‍थूलशिलाश्‍च अवदन्‌, अस्‍मासु पतेयुः, सिंहासने विराजमानस्‍य दृष्‍ट्‌याः मेषस्‍य क्रोधात्‌ अस्‍मान्‌ गुहयेयुः।

¹⁷यतः द्वयोः, क्रोधस्‍य महादिवसः आगतः अस्‍ति। इदानीं कः स्‍थातुम्‌ शक्ष्‍यति?