Read Sanskrit प्रकाशनाग्रन्‍थः 9 Bible Online

प्रकाशनाग्रन्‍थः 9 - Sanskrit bible

प्रकाशनाग्रन्‍थः 9

¹पंचमः स्‍वर्गदूतः तूर्यस्‍य ध्‍वनिं कृतवान्‌। मया एकं नक्षत्रं दृष्‍टम्‌। तत्‌ नभसः भुवि पतितम्‌ आसीत्‌। तस्‍मै अगाधगर्तस्‍य विवरस्‍य कुंचिका दत्ता आसीत्‌।

²तत्‌ अगाधगर्तस्‍य विवरम्‌ उद्‌घाटितवान्‌। विवरात्‌ धूमः निर्गच्‍छत्‌, यः महाभ्राष्‍ट्रस्‍य धूमस्‍य इव आसीत्‌। विवरस्‍य धूमेन सूर्यः, वायुमंडलं च अन्‍धकारमयम्‌ अभवत्‌।

³तस्‍मात्‌ धूमात्‌ शलभाः भुवि अवतरन्‌। तेभ्‍यः भुवः वृश्‍चिकानाम्‌ इव शक्‍तिः प्रदत्ता।

⁴तेभ्‍यः आदेशः प्राप्‍तः यत्‌ ते तृणं, बालपादपं, वृक्षं वा हानिं न दद्‌युः, परन्‍तु केवलं तान्‌ मनुष्‍यान्‌, येषां ललाटे परमेश्‍वरस्‍य मुद्रिका न आसीत्‌।

⁵तेभ्‍यः नराणाम्‌ वधस्‍य नहि, परन्‍तु पंचमासं यावत्‌ तान्‌ पीडयितुम्‌ अनुमतिः प्राप्‍ता। तेषां यन्‍त्रणा वृश्‍चिकानाम्‌ दंशस्‍य इव आसीत्‌।

⁶तेषु दिवसेषु मनुष्‍यः मृत्‍युम्‌ कांक्षिष्‍यति, परन्‍तु सा तेभ्‍यः न मिलिष्‍यति।

⁷तेषां शलभानाम्‌ आकृतिः युद्धाय सुसज्‍जितानाम्‌ अश्‍वानाम्‌ इव आसीत्‌। इदं प्रतीयते स्‍म तेषां मस्‍तकेषु स्‍वर्णमुकुटानि सन्‍ति। तेषां मुखानि नराणाम्‌ इव आसन्‌।

⁸तेषां केशाः नारीणाम्‌ केशानाम्‌ इव आसन्‌, तेषां दन्‍ताः सिंहानाम्‌ दन्‍तानाम्‌ इव आसन्‌।

⁹इदं प्रतीयते स्‍म यत्‌ तेषां कवचानि अयस्‍य आसन्‌। तेषां पक्षानाम्‌ ध्‍वनिः युद्धाय तेजधावकानाम्‌ बहुसंख्‍यानाम्‌ स्‍थानाम्, अश्‍वानाम्‌ च ध्‍वनेः इव आसीत्‌।

¹⁰तेषां पुच्‍छाः, येषु दंशाः आसन्‌, वृश्‍चिकानाम्‌ पुच्‍छानाम्‌ इव आसन्‌।

¹¹तेषाम्‌ एकः नृपः आसीत्‌, अर्थात्‌ अगाधगर्तस्‍य दूतः, यस्‍य नाम इब्रानीभाषायाम्‌ अबद्‌दोनः अस्‍ति, यूनानीभाषायाम्‌ अपोल्‍लुओनः।

¹²प्रथमा महाविपत्तिः समाप्‍ता। अस्‍याः पश्‍चात्‌ द्वे विपत्ती आगम्‍यमाने स्‍तः।

¹³षष्‍ठस्‍वर्गदूतः तूर्यस्‍य निनादं कृतवान्‌। ध्‍वनिना परमेश्‍वरस्‍य सम्‍मुखे अवस्‍थितायाः स्‍वर्णवेदिकायाः कोणेषु एका वाणी अश्रूयत।

¹⁴अहं तां वाणीं तूर्यधारिणा षष्‍ठस्‍वर्गदूतेन एवं कथयन्‍ती श्रुता; “महानद्याः फरातस्‍य समीपे बद्धाः चतुःदूतान्‌ बन्‍धन्‍मुक्‍तं कुरु।”

¹⁵ते चत्‍वारः दूताः बन्‍धनमुक्‍ताः कृताः। ये तस्‍मिन्‌ एकक्षणस्‍य, दिनस्‍य, मासस्‍य, वर्षस्‍य कृते च प्रस्‍तुताः आसन्‌। तैः सम्‍पूर्णमनुष्‍येषु त्रिपादः मनुष्‍याः हताः। अश्‍वारोहिणाम्‌ सैनिकानाम्‌ संख्‍या विंशतिः कोटिः आसीत्‌। मया तेषां संख्‍यायाः घोषणा श्रुता।

¹⁷तस्‍मिन्‌ दृश्‍ये ते अश्‍वाः, अश्‍वारोहिणः मह्‌यम्‌ अदृश्‍यन्‍त; सैनिकाः अग्‍नेः इव लोहिताः, धूम्रकान्‍तस्‍य इव श्‍यामाः, गन्‍धकस्‍य इव पीतानि वर्माणि अधारयन्‌। अश्‍वानाम्‌ उत्तमांगाः सिंहानाम्‌ इव आसन्‌, तेषां मुखेभ्‍यः अग्‍निः, धूमः, गन्‍धकश्‍च निर्गच्‍छन्‍ति स्‍म।

¹⁸एताभिः तिसृभिः विपत्तिभिः, अर्थात्‌ अग्‍निना, धूमेन, गन्‍धकेन च, ये अश्‍वानाम्‌ मुखेभ्‍यः निर्गच्‍छन्‍ति स्‍म, मनुष्‍यसमूहस्‍य त्रिपादः वधः कृतः।

¹⁹यतः तेषाम्‌ अश्‍वानाम्‌ सामर्थ्‍यः तेषां मुखैः सह तेषां पुच्‍छेषु अपि आसीत्‌। तेषां पुच्‍छाः सर्पाणाम्‌ इव आसन्‌ - तेषां स्‍वकीयमस्‍तकाः अपि आसन्‌, ते तैः अपि क्षतिं कुर्वन्‍ति स्‍म।

²⁰शेषाः मनुष्‍याः ये एताभिः विपत्तिभिः न हताः, ते स्‍वहस्‍तानाम्‌ कार्येभ्‍यः पश्‍चात्तापं न कृतवन्‍तः। ते अपदूतानाम्‌ अपूजयन्‌, स्‍वर्णस्‍य, रजतस्‍य, पित्तलस्‍य, प्रस्‍तरस्‍य, काष्‍ठस्‍य तेषां देवमूर्तीनाम्‌, याः न तु पश्‍यन्‍ति, न तु शृण्‍वन्‍ति, न तु चलितुं समर्थाः सन्‍ति। ते स्‍वकीय हत्‍याकाण्‍डेभ्‍यः, तन्‍त्रमन्‍त्रेभ्‍यः, व्‍यभिचारेभ्‍यः, चौरकार्येभ्‍यश्‍च अपि पश्‍चात्तापं न कृतवन्‍तः।