Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Ciad Leabhar Mhaois Don Ainm Genesis 37 Bible Online

Ciad Leabhar Mhaois Don Ainm Genesis 37 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Ciad Leabhar Mhaois Don Ainm Genesis 37

¹Agus ghabh Iàcob còmhnaidh anns an tìr anns an robh a athair na choigreach, ann an tìr Chanàain.

²Is iad seo ginealaichean Iàcoib: nuair a bha Iòseph seachd-bliadhna-deug a dh’aois, bha e a’ buachailleachd an treuda maille ra bhràithrean, agus bha an t‑òganach maille ri mic Bhilhah, agus maille ri mic Shilpah, mnathan a athar; agus thug Iòseph an droch thuairisgeul-san a dh’ionnsaigh a athar.

³Agus bu docha le Israel Iòseph na a mhic uile, a chionn gum b’e mac a sheann aois e: agus rinn e dha còta de iomadh dath.

⁴Agus nuair a chunnaic a bhràithrean gum bu docha le a athair e na a bhràithrean uile, dh’fhuathaich iad e, agus cha b’urrainn iad labhairt ris gu sìochail.

⁵Agus chunnaic Iòseph aisling, agus dh’innis e da bhràithrean i, agus dh’fhuathaich iad e fhathast nas mò.

⁶Agus thubhairt e riu, Eisdibh, guidheam oirbh, ris an aisling seo a chunnaic mi:

⁷Oir, feuch, bha sinn a’ ceangal sguab anns an achadh, agus, feuch, dh’èirich mo sguab-sa suas, agus sheas i gu dìreach; agus, feuch, sheas ur sguaban-se mun cuairt oirre, agus rinn iad ùmhlachd dom sguaib-sa.

⁸Agus thubhairt a bhràithrean ris, Am bi thusa gun amharas ad rìgh oirnne? Am bi agad da‑rìribh tighearnas oirnne? Agus dh’fhuathaich iad e fhathast nas mò airson a aislingean, agus airson a bhriathran.

⁹Agus chunnaic e fhathast aisling eile, agus dh’innis e da bhràithrean i, agus thubhairt e, Feuch, chunnaic mi aisling eile; agus, feuch, rinn a’ ghrian agus a’ ghealach, agus an aon-reul-deug, ùmhlachd dhomh.

¹⁰Agus dh’innis e da athair i, agus da bhràithrean: agus thug a athair achmhasan dha, agus thubhairt e ris, Ciod i an aisling seo a chunnaic thu? An e gun tig da‑rìribh mise, agus do mhàthair, agus do bhràithrean, a‑chum sinn fhèin a chromadh sìos dhutsa gu làr?

¹¹Agus bha farmad aig a bhràithrean ris; ach thug a athair fa‑near a’ chainnt.

¹²Agus chaidh a bhràithrean a dh’ionaltradh treud an athar do Shechem.

¹³Agus thubhairt Israel ri Iòseph. Nach eil do bhràithrean ag ionaltradh an treud ann an Sechem? Thig, agus cuiridh mi thu dan ionnsaigh. Agus thubhairt e ris, Tha mise an seo.

¹⁴Agus thubhairt e ris, Imich, guidheam ort, faic a bheil do bhràithrean gu math, agus a bheil an treud gu math; agus thoir fios am ionnsaigh a‑rìs. Mar sin chuir e a‑mach e à gleann Hebroin, agus thàinig e gu Sechem.

¹⁵Agus fhuair duine àraidh e, agus, feuch, bha e air seachran anns a’ mhachair: agus dh’fheòraich an duine dheth ag ràdh, Ciod a tha thu ag iarraidh?

¹⁶Agus thubhairt e, Tha mi ag iarraidh mo bhràithrean: innis dhomh, guidheam ort, càit a bheil iad ag ionaltradh an treud.

¹⁷Agus thubhairt an duine, Dh’fhalbh iad à seo: oir chuala mi iad ag ràdh, Rachamaid gu Dòtan. Agus chaidh Iòseph an dèidh a bhràithrean, agus fhuair e iad ann an Dòtan.

¹⁸Agus nuair a chunnaic iad e fada uapa, eadhon mun tàinig e am fagas dhaibh, chuir iad an comhairle ri chèile na aghaidh gus a mharbhadh.

¹⁹Agus thubhairt iad ri chèile, Feuch, tha an t‑aislingiche seo a’ teachd.

²⁰Thigibh a‑nis matà, agus marbhamaid e, agus tilgeamaid e ann an sloc-eigin; agus their sinn, Chuir droch bhèist-eigin as dha: agus chì sinn ciod gus an tig a aislingean.

²¹Agus chuala Reuben seo, agus shaor e as an làimh e, agus thubhairt e, Na cuireamaid gu bàs e.

²²Agus thubhairt Reuben riu, Na dòirtibh fuil; tilgibh e anns an t‑sloc seo a tha anns an fhàsach, agus làmh na cuiribh air; a‑chum is gun saoradh e as an làimh e, agus gun aisigeadh e a‑rìs da athair e.

²³Agus nuair a thàinig Iòseph a dh’ionnsaigh a bhràithrean, an sin bhuin iad de Iòseph a chòta, còta nan iomadh dath, a bha air.

²⁴Agus ghabh iad e, agus thilg iad e ann an sloc; agus bha an sloc falamh, gun uisge ann.

²⁵Agus shuidh iad sìos a dh’ithe arain; agus thog iad suas an sùilean agus dh’amhairc iad, agus, feuch, bha cuideachd de chloinn Ismaeil a’ teachd o Ghilead, len càmhail a’ giùlan spìosraidh, agus ìocshlaint, agus mirr, a’ dol gus an toirt sìos don Eiphit.

²⁶Agus thubhairt Iùdah ra bhràithrean, Ciod an tairbhe a bhios ann dhuinne, ma mharbhas sinn ar bràthair, agus ma cheileas sinn a fhuil?

²⁷Thigibh, agus reiceamaid e ris na h‑Ismaelich, agus na cuireamaid làmh air: oir is e ar bràthair e, agus ar feòil: agus dh’èisd a bhràithrean ris.

²⁸An sin chaidh Midianaich seachad, ceannaichean; agus tharraing iad agus thog iad suas Iòseph as an t‑sloc, agus reic iad Iòseph ris na h‑Ismaelich air fichead bonn airgid. Agus thug iadsan Iòseph don Eiphit.

²⁹Agus thill Reuben a dh’ionnsaigh an t‑sluic; agus, feuch, cha robh Iòseph anns an t‑sloc: agus reub e a aodach.

³⁰Agus thill e a dh’ionnsaigh a bhràithrean, agus thubhairt e, Chan eil an leanabh ann, agus, mise, càit an tèid mi?

³¹Agus ghabh iad còta Iòseiph, agus mharbh iad meann de na gobhair, agus thum iad an còta anns an fhuil.

³²Agus chuir iad uapa còta nan iomadh dath, agus thug iad e a dh’ionnsaigh an athar; agus thubhairt iad, Fhuair sinne seo: aithnich a‑nis an e seo còta do mhic, no nach e.

³³Agus dh’aithnich e e, agus thubhairt e, Còta mo mhic; chuir droch bhèist as dha: tha Iòseph gun teagamh air a reubadh as a chèile.

³⁴Agus reub Iàcob a aodach, agus chuir e aodach-saic air a leasraidh, agus rinn e bròn airson a mhic rè mòran làithean.

³⁵Agus dh’èirich a mhic uile agus a nigheanan uile suas, a thoirt sòlais dha; ach dhiùlt esan sòlas a ghabhail; agus thubhairt e, Oir thèid mi sìos don uaigh a‑chum mo mhic ri bròn. Mar seo rinn a athair caoidh air a shon.

³⁶Agus reic na Midianaich e anns an Eiphit ri Potiphar, oifigeach le Phàraoh, ceannard an fhreiceadain.