Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar Nehemiah 9 Bible Online

Leabhar Nehemiah 9 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar Nehemiah 9

¹Agus air a’ cheathramh-là‑fichead den mhìos seo chruinnicheadh clann Israeil ann an trasgadh, agus ann an sac-aodach, agus ùir orra.

²Agus dhealaich sìol Israeil iad fhèin o uile chloinn choigreach, agus sheas iad, agus dh’aidich iad am peacaidhean, agus euceartan an athraichean.

³Agus dh’èirich iad nan àite, agus leugh iad ann an leabhar lagh an Tighearna an Dia, an ceathramh cuid den là; agus rè ceathramh eile dh’aidich iad, agus rinn iad adhradh don Tighearna an Dia.

⁴An sin dh’èirich air cheuman nan Lèbhitheach, Iesua, agus Bani, Cadmiel, Sebaniah, Buni, Serebiah, Bani, agus Chenani, agus ghlaodh iad le guth àrd ris an Tighearna an Dia.

⁵Agus thubhairt na Lèbhithich, Iesua agus Cadmiel, Bani, Hasabniah, Serebiah, Hodiah, Sebaniah, agus Petahiah, Eiribh, beannaichibh an Tighearna ur Dia gu saoghal nan saoghal: agus beannaichte gu robh d’ainm glòrmhor-sa, a tha air àrdachadh os cionn gach beannachaidh agus cliù.

⁶Is tusa, is tusa ad aonar an Tighearna: rinn thu na nèamhan, nèamhan nan nèamh agus an slòigh uile, an talamh agus gach nì a tha air, na cuantan agus gach nì a tha annta, agus tha thu gan cumail suas uile; agus tha slòigh nan nèamh a’ dèanamh adhraidh dhut.

⁷Is tu fhèin an Tighearna, an Dia, a thagh Abram, agus a thug a‑mach e à Ur nan Caldèanach, agus a thug Abrahàm mar ainm air.

⁸Agus fhuair thu a chridhe fìrinneach ad fhianais, agus rinn thu coicheangal ris gun tugadh tu tìr nan Canàanach, nan Hiteach, nan Amorach, agus nam Peridseach, agus nan Iebusach, agus nan Girgasach, gun tugadh tu seo da shliochd; agus choilean thu do bhriathran, oir tha thu ceart:

⁹Agus chunnaic thu àmhghar ar n‑athraichean anns an Eiphit, agus chuala tu an glaodh aig a’ mhuir ruaidh:

¹⁰Agus nochd thu comharraidhean agus iongantasan air Phàraoh, agus air a sheirbhisich uile, agus air uile shluagh a thìre; oir bha fhios agad gun do rinn iad gu h‑uaibhreach nan aghaidh: agus fhuair thu dhut fhèin ainm, mar air an là‑an‑diugh.

¹¹Agus roinn thu a’ mhuir romhpa agus chaidh iad tro mheadhon na mara air talamh tioram; agus an luchd-tòrachd thilg thu anns an doimhne, mar chloich anns na h‑uisgeachan làidir.

¹²Agus le meall neòil threòraich thu iad anns an là; agus le meall teine anns an oidhche, a shoillseachadh dhaibh na slighe air an imicheadh iad.

¹³Agus thàinig thu a‑nuas air sliabh Shinài, agus labhair thu riu o nèamh, agus thug thu dhaibh breitheanais chearta, agus laghannan fìrinn, reachdan agus àitheantan matha.

¹⁴Agus do shàbaid naomh dh’fhoillsich thu dhaibh; agus àitheantan, agus reachdan, agus lagh, dh’àithn thu dhaibh le làimh Mhaois d’òglach:

¹⁵Agus aran o nèamh thug thu dhaibh nan acras, agus uisge as a’ charraig thug thu a‑mach dhaibh nan tart: agus thubhairt thu riu dol a‑steach a shealbhachadh an fhearainn a mhionnaich thu gun tugadh tu dhaibh.

¹⁶Ach rinn iad fhèin agus ar n‑athraichean gu h‑uaibhreach, agus chruadhaich iad am muineal, agus cha d’èisd iad rid àitheantan.

¹⁷Agus dhiùlt iad èisdeachd, agus cha do chuimhnich iad d’iongantasan a rinn thu nam measg; ach chruadhaich iad am muineal, agus dh’òrdaich iad ceannard, a‑chum tilleadh dan daorsa anns an Eiphit: ach is Dia thusa a tha ealamh gu maitheanas a thoirt seachad, gràsmhor agus tròcaireach, mall a‑chum feirge, agus pailt ann an truacantas, agus cha do thrèig thu iad.

¹⁸Eadhon nuair a rinn iad dhaibh fhèin laogh leaghte agus a thubhairt iad, Seo do dhia a thug a‑nìos thu as an Eiphit, agus a dh’obraich iad mòran brosnachaidh:

¹⁹Gidheadh ad thruacantas mòr cha do thrèig thu iad anns an fhàsach: cha do dhealaich am meall neòil riu anns an là, gu an treòrachadh air an t‑slighe; no am meall teine anns an oidhche, a shoillseachadh na slighe dhaibh air an imicheadh iad.

²⁰Agus do spiorad math thug thu seachad gu an teagasg, agus do mhana cha do chùm thu om beul, agus uisge thug thu dhaibh nan tart.

²¹Eadhon dà‑fhichead bliadhna bheathaich thu iad anns an fhàsach: cha robh dìth orra: cha d’fhàs an aodach sean, agus cha d’at an casan.

²²Agus thug thu dhaibh rìoghachdan agus slòigh, agus roinn thu iad ann an ceàrnan; agus shealbhaich iad tìr Shihoin, agus tìr rìgh Hesboin, agus tìr Og rìgh Bhasain.

²³Agus rinn thu an clann lìonmhor mar reultan nan nèamh, agus thug thu iad don tìr mun dubhairt thu ri an athraichean, gun rachadh iad a‑steach ga sealbhachadh.

²⁴Agus chaidh an clann a‑steach, agus shealbhaich iad an tìr, agus chìosnaich thu romhpa luchd-àiteachaidh na tìre, na Canàanaich, agus thug thu thairis nan làimh iad fhèin agus an rìghrean, agus sluagh na tìre, a dhèanamh riu mar a bu mhiann leo.

²⁵Agus ghlac iad bailtean daingnichte, agus talamh reamhar, agus shealbhaich iad taighean làn de gach nì math, tobraichean cladhaichte, fìonliosan agus liosan-ola, agus craobhan-meas ann am pailteas: agus dh’ith iad, agus shàsaicheadh iad, agus dh’fhàs iad reamhar, agus bha toil-inntinn aca ann ad mhòr-mhaitheas-sa.

²⁶Gidheadh, bha iad eas-umhail, agus rinn iad ceannairc ad aghaidh, agus thilg iad do lagh air an cùlaibh, agus mharbh iad d’fhàidhean a thug fianais nan aghaidh, a‑chum an tilleadh ad ionnsaigh; agus dh’obraich iad mòran brosnachaidh.

²⁷Air an adhbhar sin thug thu thairis iad do làimh an naimhdean, a shàraich iad: agus ann an àm an airce ghlaodh iad riut, agus o na nèamhan chuala tu, agus ad mhòr-thròcair thug thu dhaibh luchd-saoraidh, a shaor iad à làimh an naimhdean.

²⁸Ach nuair a bha fois aca, rinn iad olc a‑rìs ad fhianais; uime sin dh’fhàg thu iad ann an làimh an naimhdean, agus bha uachdaranachd aca orra. Gidheadh, nuair a thill iad agus a ghlaodh iad riut, chuala tu o na nèamhan, agus shaor thu iad ad mhòr-thròcair iomadh uair:

²⁹Agus thug thu fianais nan aghaidh, a‑chum an toirt air an ais a dh’ionnsaigh do lagha; gidheadh, rinn iadsan gu h‑uaibhreach, agus cha d’èisd iad rid àitheantan, ach pheacaich iad an aghaidh do bhreitheanas, nithean ma nì duine, bidh e beò annta; agus tharraing iad air falbh an gualann, agus chruadhaich iad am muineal, agus chan èisdeadh iad.

³⁰Agus ghiùlain thu leo rè iomadh bliadhna, agus rinn thu fianais nan aghaidh led spiorad le làimh d’fhàidhean: ach chan èisdeadh iad, agus thug thu thairis iad do làimh sluaigh nan tìrean.

³¹Gidheadh ann ad mhòr-thròcair cha do chuir thu as dhaibh gu tur, agus cha do thrèig thu iad; oir is Dia gràsmhor agus tròcaireach thusa.

³²A‑nis, matà, O ar Dia-ne, a Dhè mhòir, chumhachdaich, agus uamhasaich, a chumas coicheangal agus tròcair, na measar beag ad fhianais an sàrachadh seo uile a thàinig oirnne, air ar rìghrean, air ar n‑uachdarain, agus air ar sagartan, agus air ar fàidhean, agus air ar n‑athraichean, agus air do shluagh uile, o làithean rìghrean Asiria gu ruig an là‑an‑diugh.

³³Ach tha thusa cothromach anns gach nì a thàinig oirnn; oir rinn thusa gu fìrinneach, ach rinn sinne gu h‑aingidh.

³⁴Cha do ghlèidh ar rìghrean, ar n‑uachdarain, ar sagartan, no ar n‑athraichean do lagh-sa, agus cha d’èisd iad rid àitheantan, agus rid theisteas leis an tug thu teisteas nan aghaidh:

³⁵Oir cha do rinn iad seirbhis dhut nan rìoghachd, agus anns a’ mhòr-mhath a thug thu dhaibh, agus anns an fhearann fharsaing agus reamhar a chuir thu fan comhair; agus cha do thill iad on droch obraichean.

³⁶Feuch, is seirbhisich sinn an‑diugh, agus am fearann a thug thu dar n‑athraichean a dh’ithe a thoraidh agus a mhaith, feuch, is seirbhisich sinn ann.

³⁷Agus is mòr a thoradh do na rìghrean a chuir thu os ar cionn airson ar peacaidhean; agus tha uachdaranachd aca os cionn ar corp, agus os cionn ar sprèidhe, a rèir an toile, agus tha sinn ann an teinn mhòir.

³⁸Agus airson seo uile nì sinn coicheangal cinnteach, agus sgrìobhaidh sinn e; agus cuiridh ar n‑uachdarain, ar Lèbhithich, agus ar sagartan an seula ris.