Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar Iob 21 Bible Online

Leabhar Iob 21 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar Iob 21

¹Ach fhreagair Iob, agus thubhairt e,

²Eisdibh gu furachair rim chainnt, agus biodh seo mar ur comhfhurtachd.

³Fuilingibh dhomh, agus labhraidh mi; agus an dèidh dhomh labhairt, cuiribh ri ur fanaid.

⁴Am thaobh-sa, an ann ri duine a tha mo ghearan? Agus nam b’ann, carson nach biodh mo spiorad fo bhuaireas?

⁵Amhaircibh orm, agus biodh ioghnadh oirbh, agus cuiribh ur làmh air ur beul.

⁶Oir nuair a chuimhnicheas mi, tha eagal orm; agus glacaidh geilt-chrith m’fheòil.

⁷Carson a tha na h‑aingidh beò, a dh’fhàsas iad sean, agus a bhios iad àrd ann an cumhachd?

⁸Tha an sliochd air a dhaingneachadh nam fianais maille riu, agus an gineal fa chomhair an sùl.

⁹Tha an taighean saor o eagal; agus chan eil slat Dhè orra.

¹⁰Ginidh an tarbh, agus chan fhàilnich e; beiridh am bò laogh, agus cha tilg i e.

¹¹Cuiridh iad a‑mach an clann bheag mar threud; agus dannsaidh an gineal.

¹²Togaidh iad an tiompan agus a’ chlàrsach; agus nì iad gàirdeachas ri fuaim an orgain.

¹³Caithidh iad an làithean ann an saoibhreas, agus ann an tiota thèid iad sìos don uaigh.

¹⁴Agus their iad ri Dia, Imich uainn; oir chan àill leinn eòlas do shlighean.

¹⁵Cò e an t‑Uile-chumhachdach, gun dèanamaid seirbhis dha? Agus ciod an tairbhe a bhios ann dhuinn, ma nì sinn ùrnaigh ris?

¹⁶Feuch, chan eil am math nan làimh: tha comhairle nan aingidh fada uamsa.

¹⁷Cia minig a chuirear coinneal nan aingidh as? Agus a thig an sgrios orra? Roinnidh Dia doilgheasan na fheirg.

¹⁸Bidh iad mar asbhuain ron ghaoith, agus mar mholl a bheir an iomaghaoth leatha.

¹⁹Taisgidh Dia suas a euceart-san da chloinn: dìolaidh e dha, agus bidh fhios aig air.

²⁰Chì a shùilean a sgrios, agus de fheirg an Uile-chumhachdaich òlaidh e.

²¹Oir ciod an tlachd a bhios aige na thaigh na dhèidh, nuair a ghearrar as àireamh a mhìos nam meadhon?

²²Do Dhia an teagaisg neach air bith eòlas, agus gur e fhèin a bheir breith orrasan a tha àrd?

²³Bàsaichidh e seo na làn neart, agus e uile aig fois agus an sìth.

²⁴Tha a innidh làn saill, agus a chnàmhan air an taiseachadh le smior.

²⁵Agus bàsaichidh e sin ann an seirbhe a anama, agus chan ith e idir le toil-inntinn.

²⁶Cuideachd anns an duslach laighidh iad, agus còmhdaichidh cnuimhean iad.

²⁷Feuch, is aithne dhomh ur smuaintean, agus na h‑innleachdan a tha sibh a’ dealbhadh gu h‑eucorach am aghaidh:

²⁸Oir their sibh, Càit a bheil taigh an duine mhòir, agus càit a bheil ionadan-còmhnaidh nan aingidh?

²⁹Nach d’fheòraich sibh dhiubhsan a ghabhas seachad air an t‑slighe? Agus nach aithne dhuibh an comharraidhean?

³⁰Gun gleidhear an t‑aingidh a‑chum là an sgrios; a‑chum là na feirge gun toirear a‑mach iad.

³¹Cò a chuireas an cèill a shlighe as an aodann: agus cò a dh’ìocas dha na rinn e?

³²Ach a‑chum na h‑uaighe bheirear e, agus anns an àit-adhlacaidh fanaidh e.

³³Bidh fòidean a’ ghlinne milis dha, agus tàirngidh gach duine na dhèidh, mar a tha iad do‑àireamh roimhe.

³⁴Cionnas, matà, a tha sibh a’ tabhairt comhfhurtachd dhomh gu dìomhain, nuair a tha cealg nur freagradh?