Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar Iob 24 Bible Online

Leabhar Iob 24 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar Iob 24

¹Carson, o nach d’fhalaicheadh aimsirean on Uile-chumhachdach, nach faic iadsan don aithne e a làithean?

²Atharraichidh iad na comharraidhean-talmhainn; bheir iad treudan leo le fòirneart, agus biadhaidh iad iad.

³Iomainidh iad air falbh asal nan dìlleachdan; mar gheall glacaidh iad damh na bantraich.

⁴Tionndaidhidh iad na feumaich as an t‑slighe: le chèile falaichidh bochdan na talmhainn iad fhèin.

⁵Feuch, mar asalan fiadhaich anns an fhàsach thèid iad a‑mach a‑chum an obrach, ag èirigh gu moch a‑chum creiche: bheir am fàsach biadh dhaibh dan òigridh.

⁶Anns an fhearann buainidh iad arbhar; agus cruinnichidh iad fìon-fhogharadh an aingidh.

⁷Bheir iad air an lomnochd laighe gun aodach, agus gun chòmhdachadh anns an fhuachd.

⁸Le frasan nam beann bidh iad fliuch, agus a dhìth fasgaidh gabhaidh iad nan glacan a’ charraig.

⁹Spìonaidh iad an dìlleachdan on chìch, agus on bhochd gabhaidh iad geall.

¹⁰Bheir iad air imeachd lomnochd, gun aodach; agus o na h‑acraich bheir iad leo an sguab.

¹¹An taobh a‑staigh dem ballachan fàisgidh iad ola; bruthaidh iad am fìon-amair, agus fuilingidh iad tart.

¹²As a’ bhaile tha daoine ag osnaich, agus èighidh anam nan daoine leònte; gidheadh cha chuir Dia amaideachd as an leth.

¹³Tha iad dhiubhsan a dh’èireas suas an aghaidh an t‑solais; chan aithne dhaibh a shlighean, agus cha ghluais iad na cheuman.

¹⁴Leis an t‑solas èiridh am mortair, agus marbhaidh e am bochd agus am feumach; agus anns an oidhche bidh e mar ghadaiche.

¹⁵Mar an ceudna feithidh sùil an adhaltranaich ris an dùbhra, ag ràdh, Chan fhaic sùil mi; agus cuiridh e falach air a aghaidh.

¹⁶Cladhaichidh iad anns an dorchadas tro thaighean a chomharraich iad dhaibh fhèin anns an là; chan aithne dhaibh an solas:

¹⁷Oir tha a’ mhadainn dhaibhsan mar sgàil a’ bhàis: ma dh’aithnicheas neach iad, bidh iad ann an uamhasan sgàil a’ bhàis.

¹⁸Luath tha e mar na h‑uisgeachan; mallaichear an cuibhreann air an talamh: chan fhaic e slighe nam fìonlios.

¹⁹Bheir tiormachd agus teas leo uisgeachan an t‑sneachda; an uaigh iadsan a pheacaich.

²⁰Dìochuimhnichidh a’ bhrù e; biadhaidh a’ chnuimh gu milis air; nas mò cha chuimhnichear e; agus brisear aingidheachd mar chrann.

²¹Bidh e olc ris a’ mhnaoi neo-thorraich, nach beir clann; agus don bhantraich cha dèan e math.

²²Agus tàirngidh e na daoine treuna le a neart: èiridh e suas, agus chan eil neach air bith cinnteach de a bheatha.

²³Bheir e dha a bhith ann an tèarainteachd, agus as a sin earbaidh e; ach tha a shùilean air an slighean.

²⁴Ardaichear iad rè tamaill, ach cha bhi iad ann; ìslichear iad, agus mar na h‑uile bheirear air falbh iad, agus mar cheann dèise gearrar as iad.

²⁵Agus mura eil e mar sin a‑nis, cò a nì breugaire dhìom, agus a bheir gu neoni mo chainnt?