Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar Iob 32 Bible Online

Leabhar Iob 32 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar Iob 32

¹An sin sguir an triùir dhaoine seo de thoirt freagraidh air Iob, a chionn gu robh e ionraic na shùilean fhèin.

²Agus las fearg Elihu mhic Bharacheil am Busitheach, de chinneadh Ram; an aghaidh Iob las a fhearg, a chionn gun d’fhìreanaich e e fhèin nas mò na Dia.

³Mar an ceudna an aghaidh a thriùir chàirdean las a fhearg, a chionn nach d’fhuair iad freagradh, agus gun do dhìt iad Iob.

⁴A‑nis dh’fheith Elihu gus an do labhair Iob, a chionn gum bu shine iad na esan.

⁵Nuair a chunnaic Elihu nach robh freagradh air bith ann am beul an triùir dhaoine seo, an sin las a fhearg.

⁶Agus fhreagair Elihu mac Bharacheil am Busitheach, agus thubhairt e, Tha mise òg, agus sibhse aosmhor; uime sin bha eagal orm, agus bha mi sgàthach mum bharail a nochdadh dhuibh.

⁷Thubhairt mi, Labhradh làithean, agus teagaisgeadh lìonmhorachd bhliadhnachan gliocas.

⁸Ach tha spiorad anns an duine, agus bheir anail an Uile-chumhachdaich tuigse dha.

⁹Cha bhi daoine mòra a‑ghnàth glic; agus cha tuig na h‑aosmhoir breitheanas.

¹⁰Uime sin thubhairt mi, Eisdibh rium; nochdaidh mise mar an ceudna mo bharail.

¹¹Feuch, dh’fheith mi ri ur briathran; dh’èisd mi ri ur reusanan, gus an do rannsaich sibh ciod a theireadh sibh.

¹²Seadh, thug mi fa‑near sibh; agus, feuch, cha robh aon agaibh a dhearbh an aghaidh Iob, no a thug freagradh air a bhriathran;

¹³Air eagal gun abradh sibh, Fhuair sinn a‑mach gliocas: is e Dia a thilgeas sìos e, chan e duine.

¹⁴A‑nis cha do chuir e a bhriathran an òrdagh am aghaidh-sa; agus le ur faclan-se cha fhreagair mise e.

¹⁵Bha uamhas orra; cha do fhreagair iad na bu mhò; sguir iad de labhairt.

¹⁶Agus dh’fheith mi, ach cha do labhair iad; ach sheas iad, agus cha do fhreagair iad na bu mhò.

¹⁷Freagraidh mise mar an ceudna mo chuid fhèin; nochdaidh mise mar an ceudna mo bharail.

¹⁸Oir tha mi làn de bhriathran; tha spiorad mo chuim gam èigneachadh.

¹⁹Feuch, tha mo chom mar fhìon gun dol as aige; mar shearragan nuadha, tha e ullamh gu bhith air a reubadh.

²⁰Labhraidh mi, agus bidh lasachadh agam; fosglaidh mi mo bhilean, agus freagraidh mi.

²¹Na gabham-sa, guidheam ort, ri gnùis duine air bith; agus ri duine na labhram gu miodalach.

²²Oir chan aithne dhòmhsa cainnt mhiodalach: nam b’aithne, gu h‑aithghearr bheireadh mo Chruithear air falbh mi.