Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar Iob 36 Bible Online

Leabhar Iob 36 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar Iob 36

¹Agus chaidh Elihu air aghaidh, agus thubhairt e,

²Leig dhomh beagan, agus nochdaidh mi dhut gu bheil fhathast nì agam ri labhairt airson Dhè.

³Tàirngidh mi m’eòlas o chèin, agus dom Chruithear bheir mi ceartas.

⁴Oir gu cinnteach cha bhi mo bhriathran breugach: tha esan a tha iomlan ann an eòlas maille riut.

⁵Feuch, tha Dia cumhachdach, agus cha dèan e tàir; cumhachdach ann an neart le gliocas.

⁶Cha ghlèidh e beò an t‑aingidh; ach bheir e ceartas do na bochdan.

⁷Cha tarraing e a shùilean on ionracan; ach tha iad le rìghrean air an rìgh-chathair, agus daingnichidh e iad gu bràth, agus àrdaichear iad.

⁸Agus ma bhios iad ceangailte an geimhlean ma ghlacar iad ann an cùird àmhghair;

⁹An sin nochdaidh e dhaibh an obair agus an easaontais, gu robh iad anabarrach.

¹⁰Agus fosglaidh e an cluas a‑chum fòghlaim, agus àithnidh e dhaibh tilleadh o euceart.

¹¹Ma dh’èisdeas iad ris agus ma nì iad seirbhis dha, caithidh iad an làithean ann an saoibhreas, agus am bliadhnachan ann an subhachas.

¹²Ach mura èisd iad, cuirear as dhaibh leis a’ chlaidheamh, agus gheibh iad bàs gun eòlas.

¹³Ach càrnaidh na cealgairean anns a’ chridhe suas fearg; chan èigh iad nuair a cheanglas e iad.

¹⁴Gheibh iad bàs nan òige, agus tha am beatha am measg nan neòghlan.

¹⁵Saoraidh e am bochd na àmhghar; agus fosglaidh e an cluasan nan sàrachadh.

¹⁶Eadhon mar sin dh’atharraicheadh e thusa à meadhon teanntachd gu àite farsaing, far nach eil teanntachd air bith; agus bhiodh na chuirte air do bhòrd làn de shaill.

¹⁷Ach choilean thu breitheanas an aingidh: gabhaidh breitheanas agus ceartas greim dhìot.

¹⁸A chionn gu bheil fearg riut, thoir an aire nach toir e air falbh thu le a bhuille: an sin cha saor èirig mhòr thu.

¹⁹Am meas e do shaoibhreas? Cha mheas, no òr, no uile neart cumhachd.

²⁰Na miannaich an oidhche nuair a ghearrar as sluagh nan àite.

²¹Tabhair an aire nach claon thu gu euceart; oir seo roghnaich thu thar àmhghar.

²²Feuch, àrdaichidh Dia le a chumhachd; cò a theagaisgeas cosmhail ris-san?

²³Cò a dh’fhiosraich a shlighe? Agus cò a dh’fhaodas a ràdh, Rinn thu euceart?

²⁴Cuimhnich gun àrdaich thu a obair-san, a chì daoine.

²⁵Chì na h‑uile dhaoine i: chì duine i o chèin.

²⁶Feuch, tha Dia mòr, agus chan aithne dhuinne e; agus cha rannsaichear a‑mach àireamh a bhliadhnachan.

²⁷Oir nì e meanbh na braoin uisge: taomaidh iad a‑nuas uisge a rèir a cheò,

²⁸A shileas na neòil; frasaidh iad air an duine gu pailt.

²⁹A bhàrr air seo, an urrainn neach air bith sgaoileadh nan neul a thuigsinn, no fuaim a phàillein?

³⁰Feuch, sgaoilidh e a sholas air, agus còmhdaichidh e ìochdar na fairge.

³¹Oir leo sin bheir e breith air an t‑sluagh; bheir e biadh seachad ann am pailteas.

³²Le a làmhan còmhdaichidh e an solas, agus àithnidh e dha teachd a‑rìs.

³³Nochdaidh an fhuaim aige a‑thaobh sin, an sprèidh mar an ceudna a‑thaobh na thèid suas.