Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar Iob 41 Bible Online

Leabhar Iob 41 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar Iob 41

¹An tarraing thu a‑mach Lebhiatan le dubhan, no a theanga le còrd a leigeas tu sìos?

²An cuir thu cromag na shròin, agus le deilg an toll thu a ghial?

³An dèan e mòran aslachaidh ort? An labhair e briathran mìne riut?

⁴An dèan e coicheangal riut? An gabh thu e mar sheirbhiseach gu bràth?

⁵An dèan thu cluich ris mar ri eun? No an ceangail thu e dod ghruagaichean?

⁶An dèan na companaich cuirm dheth? An roinn iad e am measg nan ceannaichean?

⁷An lìon thu le gathan a chroiceann, no le morghathan èisg a cheann?

⁸Cuir do làmh air, cuimhnich an cath, na dèan tuilleadh.

⁹Feuch, is dìomhain a dhòchas-san: eadhon aig a shealladh nach tilgear duine sìos?

¹⁰Nach borb e nuair a dhùisgeas neach e? Agus cò esan a sheasas na làthair?

¹¹Cò a ghabh romham, agus gun dìolainn? Gach nì a tha fo na nèamhan uile is leamsa e.

¹²Cha cheil mi a bhuill, no a neart, no a dhealbh sgiamhach.

¹³Cò a dh’fhoillsicheas aghaidh a aodaich? Cò a thig da ionnsaigh le a shrian dùbailte?

¹⁴Cò a dh’fhosglas dorsan a aghaidh? Tha a fhiaclan uamhasach mun cuairt.

¹⁵Is iad a lannan a uaill, dùinte suas le chèile mar le seula daingeann;

¹⁶Aon air a cur ri aon eile, air chor is nach tig deò eatorra.

¹⁷Tha iad air an tàthadh ri chèile, tha iad a’ dlùth-leantainn ri chèile, agus cha ghabh iad dealachadh.

¹⁸Le a shitrich soillsichidh solas; agus tha a shùilean cosmhail ri rosgan na maidne.

¹⁹As a bheul thèid leusan; leumaidh sradan teine a‑mach.

²⁰A cuinneinean a shròine thig deatach a‑mach, mar à poit air ghoil, no coire.

²¹Lasaidh a anail gual, agus thèid lasair a‑mach as a bheul.

²²Na mhuineal còmhnaichidh neart, agus roimhe ruithidh bròn.

²³Tha fillidhean a fheòla a’ leantainn ri chèile: tha iad daingeann annta fhèin, cha ghabh iad gluasad.

²⁴Tha a chridhe cruaidh mar chloich, cruaidh eadhon mar chloich-mhuilinn ìochdaraich.

²⁵Nuair a thogas e e fhèin suas, bidh na cumhachdaich fo gheilt: air eagal brisidh glanaidh iad iad fhèin.

²⁶Cha seas claidheamh an tì a bheanas ris; an t‑sleagh, an gath, no lùireach.

²⁷Measaidh e mar chonnlaich an t‑iarann, mar fhiodh grod an t‑umha.

²⁸Cha toir an t‑saighead air teicheadh; nan connlaich tionndaidhear leis clachan a’ chroinn-tabhaill.

²⁹Mar chonnlaich measar gathan; agus nì e gàire ri crathadh sleagha.

³⁰Foidhe tha clachan geura: sgaoilidh e nithean geura air an làthaich.

³¹Bheir e air an doimhne a bhith air ghoil mar choire: an fhairge nì e mar phoit ola-ungaidh.

³²Na dhèidh bheir e air a shlighe soillseachadh: saoilidh neach an t‑aigean a bhith liath.

³³Air thalamh chan eil a shamhail, a rinneadh as eugmhais eagail.

³⁴Chì e gach nì àrd: tha e na rìgh os cionn uile chlann an uabhair.