Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar nan Salm 119 Bible Online

Leabhar nan Salm 119 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar nan Salm 119

¹Is beannaichte iadsan a tha neo-lochdach anns an t‑slighe, a dh’imicheas ann an lagh an Tighearna.

²Is beannaichte iadsan a ghleidheas a theisteis, a dh’iarras e len uile chridhe.

³Mar an ceudna cha dèan iad aingidheachd; na shlighean imichidh iad.

⁴Dh’àithn thu d’òrdaighean a bhith air an coimhead gu dìcheallach.

⁵O nach robh mo cheuman air an stiùradh a‑chum do reachdan a choimhead!

⁶An sin cha ghabh mi nàire, nuair a bheir mi spèis dod àitheantan gu lèir.

⁷Molaidh mi thu le treibhdhireas cridhe, nuair a dh’fhòghlamas mi breitheanais do cheartais,

⁸Coimheadaidh mi do reachdan. O na trèig mi gu tur!

⁹Ciod leis an glan an t‑òganach a shlighe? Trìd faicill, a rèir d’fhacail.

¹⁰Lem uile chridhe dh’iarr mi thu; na leig dhomh dol air seachran o d’àitheantan.

¹¹Am chridhe dh’fhalaich mi d’fhacal, a‑chum nach peacaichinn ad aghaidh.

¹²Is beannaichte thusa, a Thighearna; teagaisg dhomh do reachdan.

¹³Lem bhilean chuir mi an cèill uile bhreitheanais do bheòil.

¹⁴Ann an slighe do theisteis rinn mi gàirdeachas, mar os cionn gach uile shaoibhreis.

¹⁵Air d’àitheantan beachd-smaoinichidh mi, agus dearcaidh mi air do cheuman.

¹⁶Ann ad reachdan gabhaidh mi tlachd; cha dìochuimhnich mi do bhriathran.

¹⁷Buin gu fial rid òglach, a‑chum gum bi mi beò, agus gun coimhead mi do bhriathran.

¹⁸Fosgail mo shùilean, a‑chum gum faic mi nithean iongantach od lagh.

¹⁹Is coigreach air thalamh mi; na ceil orm d’àitheantan.

²⁰Tha m’anam brùite, le dèidh air do bhreitheanais gach tràth.

²¹Smachdaich thu na h‑uaibhrich; is mallaichte iadsan a thèid air seachran od àitheantan.

²²Tionndaidh uam masladh agus tàir, oir ghlèidh mi do theisteis.

²³Shuidh eadhon uachdarain, agus labhair iad am aghaidh; ach bheachd-smaoinich d’òglach air do reachdan.

²⁴Mar an ceudna is iad do theisteis mo thlachd, mo chomhairlichean.

²⁵Tha m’anam a’ leantainn ris an ùir; beòthaich mi a rèir d’fhacail.

²⁶Chuir mi an cèill do shlighean, agus dh’èisd thu rium; teagaisg dhomh do reachdan.

²⁷Thoir orm slighe d’àitheantan a thuigsinn, agus labhraidh mi air d’obraichean iongantach.

²⁸Tha m’anam a’ leaghadh as le tùrsa; neartaich mi a rèir d’fhacail.

²⁹Cuir uam slighe nam breug, agus gu gràsmhor deònaich dhomh do lagh.

³⁰Roghnaich mi slighe na fìrinn; chuir mi do bhreitheanais fam chomhair.

³¹Dhlùth-lean mi rid theisteis; a Thighearna, na cuir gu nàire mi.

³²Ann an slighe d’àitheantan ruithidh mi, nuair a chuireas tu mo chridhe ann am farsaingeachd.

³³Teagaisg dhomh, a Thighearna, slighe do reachdan, agus gleidhidh mi i gu ruig a’ chrìoch.

³⁴Thoir tuigse dhomh, agus gleidhidh mi do lagh; seadh, coimheadaidh mi e lem uile chridhe.

³⁵Thoir orm triall ann an ceum d’àitheantan, oir annsan tha mo thlachd.

³⁶Lùb mo ghlùin gud theisteis, agus chan ann gu sannt.

³⁷Tionndaidh mo shùilean o amharc air dìomhanas; ann ad shlighean beòthaich mi.

³⁸Daingnich d’fhacal dod òglach, air a bheil d’eagal-sa.

³⁹Cuir uam mo mhasladh as eagal leam, oir tha do bhreitheanais math.

⁴⁰Feuch, is miannach leam do reachdan; ad cheartas beòthaich mi.

⁴¹Agus thigeadh do thròcair am ionnsaigh, a Thighearna, do shlàinte a rèir d’fhacail;

⁴²An sin bidh freagradh agam dhàsan a bheir masladh dhomh, gu bheil m’earbsa as d’fhacal-sa.

⁴³Agus na buin facal na fìrinn gu h‑iomlan as mo bheul, oir ann ad bhreitheanais chuir mi mo dhòchas.

⁴⁴Agus coimheadaidh mi do lagh a‑ghnàth, gu suthainn is gu sìor.

⁴⁵Agus gluaisidh mi ann am farsaingeachd, a chionn gun iarr mi do reachdan.

⁴⁶Agus labhraidh mi air do theisteis an làthair rìghrean, agus cha bhi nàire orm.

⁴⁷Agus gabhaidh mi tlachd ded àitheantan, don tug mi gràdh.

⁴⁸Agus togaidh mi mo làmhan rid àitheantan, don tug mi gràdh; agus beachd-smaoinichidh mi air do reachdan.

⁴⁹Cuimhnich am facal dod òglach, as an tug thu orm earbsa.

⁵⁰Is e seo mo chomhfhurtachd ann am àmhghar, oir bheòthaich d’fhacal mi.

⁵¹Rinn na h‑uaibhrich fanaid orm gu mòr; gidheadh od lagh cha do chlaon mi.

⁵²Chuimhnich mi do bhreitheanais o chian, a Thighearna, agus fhuair mi comhfhurtachd.

⁵³Ghlac uamhann mi a‑thaobh nan daoine aingidh, a thrèigeas do lagh.

⁵⁴B’iad do reachdan mo cheòl ann an taigh mo chuairt.

⁵⁵Chuimhnich mi d’ainm, a Thighearna, anns an oidhche, agus ghlèidh mi do lagh.

⁵⁶Mar seo thachair e dhòmhsa, a chionn gun do ghlèidh mi do reachdan.

⁵⁷Is tusa mo chuibhreann, a Thighearna; thubhairt mi gun coimheadainn d’fhacail.

⁵⁸Dh’aslaich mi do dheagh-ghean lem uile chridhe; dèan tròcair orm a rèir d’fhacail.

⁵⁹Chnuasaich mi do shlighean, agus thill mi mo chasan rid theisteis.

⁶⁰Rinn mi deifir, agus cha robh mi màirnealach a‑chum d’àitheantan a choimhead.

⁶¹Chreach buidhnean dhroch dhaoine mi, ach cha do dhìochuimhnich mi do lagh.

⁶²Mu mheadhon-oidhche èiridh mi a‑chum buidheachas a thoirt dhut airson breitheanas do cheartais.

⁶³Is fear-comainn mi dhaibhsan uile air am bi d’eagal, agus dhaibhsan a ghleidheas do reachdan.

⁶⁴Ded thròcair, a Thighearna, tha an talamh làn; teagaisg dhomh do reachdan.

⁶⁵Rinn thu gu math rid òglach, a Thighearna, a rèir d’fhacail.

⁶⁶Teagaisg dhomh deagh thuigse agus eòlas, oir chreid mi d’àitheantan.

⁶⁷Mun robh mi ann an àmhghar, chaidh mi air seachran; ach a‑nis tha mi a’gleidheadh d’fhacail.

⁶⁸Is math thusa, agus nì thu math; teagaisg dhomh do reachdan.

⁶⁹Dhealbh na h‑uaibhrich breug am aghaidh, ach gleidhidh mise d’àitheantan lem uile chridhe.

⁷⁰Cho reamhar ri saill tha an cridhe-san; ach ann ad lagh tha mo thlachd-sa.

⁷¹Is math dhòmhsa gu robh mi ann an àmhghar, a‑chum gum fòghlamainn do reachdan.

⁷²Is fheàrr dhòmhsa lagh do bheòil na mìltean de òr agus de airgead.

⁷³Rinn agus dhealbh do làmhan mi; thoir tuigse dhomh, a‑chum gum fòghlaim mi d’àitheantan.

⁷⁴Chì iadsan air am bi d’eagal mi, agus bidh iad ait, a chionn gun d’earb mi à d’fhacal.

⁷⁵Tha fhios agam, a Thighearna, gu bheil do bhreitheanais ceart, agus gur ann am fìrinn a chlaoidh thu mi.

⁷⁶Bidh a‑nis do thròcair chaomh a‑chum comhfhurtachd dhomh, a rèir d’fhacail rid òglach.

⁷⁷Thigeadh do chaomh-thròcairean am ionnsaigh, a‑chum gum bi mi beò, oir is e do lagh mo thlachd.

⁷⁸Biodh nàire air luchd an àrdain, oir gun adhbhar bhuin iad gu fiar rium; ach beachd-smaoinichidh mise air d’àitheantan.

⁷⁹Tilleadh iadsan air a bheil d’eagal rium, agus iadsan a tha eòlach air do theisteis.

⁸⁰Biodh mo chridhe treibhdhireach ann ad reachdan, a‑chum nach nàraichear mi.

⁸¹Tha m’anam air a chlaoidh le dèidh air do shlàinte; ann ad fhacal chuir mi mo dhòchas.

⁸²Tha mo shùilean air an caitheamh le feitheamh rid fhacal, nuair a tha mi ag ràdh, Cuin a nì thu furtachd orm?

⁸³Oir tha mi mar shearraig ann an deataich; gidheadh cha do dhìochuimhnich mi do reachdan.

⁸⁴Cia lìon iad làithean d’òglaich? Cuin a chuireas tu breitheanas an gnìomh orrasan a tha an tòir orm?

⁸⁵Chladhaich na h‑uaibhrich sluic dhomh, nach eil a rèir do lagha.

⁸⁶Is fìrinn d’àitheantan-sa gu lèir; gu fealltach tha iad an tòir orm; cuidich thusa leam.

⁸⁷Is beag nach do chuir iad as dhomh air thalamh; ach cha do thrèig mise do reachdan.

⁸⁸A rèir do chaomh-thròcair beòthaich thusa mi, agus gleidhidh mi teisteas do bheòil.

⁸⁹Gu bràth, a Thighearna, tha d’fhacal seasmhach anns na nèamhan.

⁹⁰O linn gu linn tha d’fhìrinn; dhaingnich thu an talamh, agus seasaidh e.

⁹¹A rèir d’òrdaighean tha iad buan gus an‑diugh, oir is iad na h‑uile do sheirbhisich.

⁹²Mura biodh gum b’e do lagh mo thlachd, an sin gheibhinn bàs ann am àmhghar.

⁹³Gu bràth cha dìochuimhnich mi do reachdan, oir leòsan bheòthaich thu mi.

⁹⁴Is leat mise; saor mi; oir dh’iarr mi do reachdan.

⁹⁵Dh’fheith na h‑aingidh orm a‑chum mo sgrios; ach beachd-smaoinichidh mi air do theisteis.

⁹⁶Chunnaic mi crìoch gach iomlanachd; ach tha d’àithne-sa ro‑fharsaing.

⁹⁷O cia ionmhainn leam do lagh-sa! Gach là is e mo chùis-smaoineachaidh.

⁹⁸Led àithne rinn thu mi nas glice na m’eascairdean, oir tha i a‑ghnàth maille rium.

⁹⁹Os cionn mo luchd-teagaisg uile tha mi a’ tuigsinn, oir is iad do theisteis mo chùis-smaoineachaidh.

¹⁰⁰Os cionn nan seanairean tha mi crìonna, a chionn gu bheil mi a’ gleidheadh do reachdan.

¹⁰¹O gach droch shlighe chùm mi mo chasan, a‑chum gun coimheadainn d’fhacal.

¹⁰²Od bhreitheanais cha do chlaon mi, oir theagaisg thusa mi.

¹⁰³Cia milis lem bhlas do bhriathran! Nas mìlse tha iad na mil dom bheul.

¹⁰⁴Trìd do reachdan fhuair mi tuigse; uime sin is fuathach leam gach slighe bhreugach.

¹⁰⁵Is lòchran d’fhacal dom chois agus solas dom cheum.

¹⁰⁶Mhionnaich mi, agus coileanaidh mi e, gun coimhead mi breitheanais do cheartais.

¹⁰⁷Tha mi ann an àmhghar ro‑mhòr; ath-bheothaich mi, a Thighearna, a rèir d’fhacail.

¹⁰⁸Gabh uam gu taitneach, guidheam ort, a Thighearna, saor-thabhartasan mo bheòil, agus teagaisg dhomh do bhreitheanais.

¹⁰⁹Tha m’anam a‑ghnàth am làimh; gidheadh cha do dhìochuimhnich mi do lagh.

¹¹⁰Chuir droch dhaoine ribe romham, ach od reachdan cha deachaidh mise air seachran.

¹¹¹Ghabh mi do theisteis mar oighreachd gu bràth, oir is iad aoibhneas mo chridhe.

¹¹²Dh’aom mi mo chridhe a‑chum do reachdan a chur an gnìomh a‑ghnàth, gu ruig a’ chrìoch.

¹¹³Is fuath leam smuaintean faoine, ach is toigh leam do lagh.

¹¹⁴Is tusa m’ionad-falaich agus mo sgiath; as d’fhacal-sa tha m’earbsa.

¹¹⁵Imichibh uam, a luchd-dèanaimh an uilc, oir gleidhidh mise àitheantan mo Dhè.

¹¹⁶Cùm suas mi a rèir d’fhacail, agus mairidh mi beò; agus na leig fo nàire mi a‑thaobh mo dhòchais.

¹¹⁷Daingnich mi, agus bidh mi tèarainte, agus bidh tlachd agam ann ad reachdan a‑ghnàth.

¹¹⁸Shaltair thu orrasan uile a chaidh air seachran od reachdan, oir is breug an cealg.

¹¹⁹Mar shal tilgidh tu uat uile dhroch dhaoine na talmhainn; uime sin is toigh leam do theisteis.

¹²⁰Chriothnaich m’fheòil le uamhann romhad, agus bha eagal orm rod bhreitheanais.

¹²¹Rinn mi breitheanas agus ceartas; na fàg mi dom luchd-fòirneart.

¹²²Bi‑sa an urras air d’òglach a‑chum maith; na dèanadh na h‑uaibhrich fòirneart orm.

¹²³Tha mo shùilean air an caitheamh le bhith a’ sealltainn airson do shlàinte agus airson facal d’fhìreantachd.

¹²⁴Buin rid òglach a rèir do thròcair, agus teagaisg dhomh do reachdan.

¹²⁵Is mi d’òglach; thoir tuigse dhomh, a‑chum gum bi eòlas agam air do theisteis.

¹²⁶Is mithich dhut, a Thighearna, a bhith a’ dèanamh; bhris iad do lagh.

¹²⁷Uime sin is annsa leamsa d’àitheantan na an t‑òr, seadh na an t‑òr fìorghlan.

¹²⁸Uime sin measaidh mi do reachdan uile a‑thaobh gach nì a bhith ceart; is fuathach leam gach slighe bhreugach.

¹²⁹Is iongantach do theisteis; air an adhbhar sin gleidhidh m’anam iad.

¹³⁰Bheir fosgladh do bhriathran solas, a’ teagasg nan daoine aon-fhillte.

¹³¹Dh’fhosgail mi mo bheul, a’ plosgartaich, oir bha mi an geall air d’àitheantan.

¹³²Amhairc orm, agus dèan tròcair orm, mar as gnàth leat a dhèanamh dhaibhsan len ionmhainn d’ainm.

¹³³Stiùir mo cheuman a rèir d’fhacail, agus na biodh aig euceart sam bith uachdaranachd orm.

¹³⁴Teasairg mi o fhòirneart dhaoine, agus coimheadaidh mi d’òrdaighean.

¹³⁵Thoir air do ghnùis dealrachadh air d’òglach, agus teagaisg dhomh do reachdan.

¹³⁶Ruith sruthan dheur sìos om shùilean, a chionn nach do choimhead iad do lagh.

¹³⁷Is cothromach thusa, a Thighearna, agus is ceart do bhreitheanas.

¹³⁸Dh’àithn thu do theisteis mar cheartas agus mar fhìrinn mhòir.

¹³⁹Chlaoidh m’eud mi, a chionn gun do dhìochuimhnich mo naimhdean do bhriathran.

¹⁴⁰Ro‑ghlan tha d’fhacal-sa, agus is ionmhainn led òglach e.

¹⁴¹Tha mi beag agus suarach; gidheadh cha dìochuimhnich mi do reachdan.

¹⁴²Is ceartas sìorraidh do cheartas-sa, agus is fìrinn do lagh.

¹⁴³Ghlac teinn agus àmhghar mi, ach is iad d’àitheantan mo thlachd.

¹⁴⁴Mairidh ceartas do theisteis gu bràth; thoir-sa tuigse dhomh, agus bidh mi beò.

¹⁴⁵Ghlaodh mi lem uile chridhe; èisd rium, a Thighearna; gleidhidh mi do reachdan.

¹⁴⁶Ghlaodh mi riut; saor mi, agus coimheadaidh mi do theisteis.

¹⁴⁷Thàinig mi ron sgarthanaich, agus dh’èigh mi; as d’fhacal dh’earb mi.

¹⁴⁸Ghabh mo shùilean ro fhairean na h‑oidhche, a‑chum gum beachd-smaoinichinn air d’fhacal.

¹⁴⁹Eisd rim ghuth a rèir do choibhneis gràidh; a Thighearna, a rèir do bhreitheanais beòthaich mi.

¹⁵⁰Thàinig luchd-leanmhainn droch-bheairt am fagas, ach fada bha iad od lagh.

¹⁵¹Am fagas tha thusa, a Thighearna, agus is fìrinn d’àitheantan uile.

¹⁵²O thoiseach b’fhiosrach mi a‑thaobh do theisteas gun do shuidhich thu iad gu bràth.

¹⁵³Amhairc air m’àmhghar, agus teasairg mi, oir cha do dhìochuimhnich mi do lagh.

¹⁵⁴Tagair mo chùis, agus saor mi; a rèir d’fhacail beòthaich mi.

¹⁵⁵Is fada slàinte o dhroch dhaoine, oir chan iarr iad do reachdan.

¹⁵⁶Is lìonmhor do chaomh-thròcairean, a Thighearna; a rèir do bhreitheanas beòthaich mi.

¹⁵⁷Is lìonmhor mo luchd-tòrachd agus m’eascairdean; gidheadh, od theisteis cha do chlaon mise.

¹⁵⁸Chunnaic mi luchd-easaontais, agus bha doilgheas orm, a chionn nach do choimhead iad d’fhacal.

¹⁵⁹Feuch, is ionmhainn leam do reachdan; a Thighearna, a rèir do choibhneis gràidh beòthaich thusa mi.

¹⁶⁰O thoiseach is fìrinn d’fhacal-sa, agus gu bràth mairidh uile bhreitheanais do cheartais.

¹⁶¹Bha uachdarain an tòir orm gun adhbhar, ach rod fhacal-sa tha eagal air mo chridhe.

¹⁶²Tha aiteas orm rid fhacal-sa, mar neach a fhuair creach mhòr.

¹⁶³Is fuath leam agus is oillteil leam breug, ach is toigh leam do lagh-sa.

¹⁶⁴Seachd uairean anns an là bheir mi moladh dhut airson breitheanais do cheartais.

¹⁶⁵Is mòr sìth na muinntir a tha a’ toirt gràidh dod lagh, agus chan èirich adhbhar tuislidh dhaibh.

¹⁶⁶Dh’fheith mi rid shlàinte, a Thighearna, agus choilean mi d’àitheantan.

¹⁶⁷Choimhead m’anam do theisteis, agus is ro‑ionmhainn leam iad.

¹⁶⁸Choimhead mi do reachdan agus do theisteis, oir tha mo shlighean uile fad chomhair.

¹⁶⁹Thigeadh mo ghlaodh am fagas ad làthair, a Thighearna; a rèir do bhriathran thoir tuigse dhomh.

¹⁷⁰Thigeadh m’aslachadh ad làthair; a rèir d’fhacail teasairg mi.

¹⁷¹Cuiridh mo bhilean an cèill do chliù, nuair a theagaisgeas tu dhomh do reachdan.

¹⁷²Aithrisidh mo theanga d’fhacal, oir is ceartas d’àitheantan uile.

¹⁷³Cuidichidh do làmh leam, oir roghnaich mi do reachdan.

¹⁷⁴Bha mi an geall air do shlàinte, a Thighearna, agus is e do lagh mo thlachd.

¹⁷⁵Biodh m’anam beò, agus molaidh e thu, agus cuidichidh do bhreitheanais leam.

¹⁷⁶Chaidh mi air seachran mar chaora chaillte; iarr d’òglach, oir cha do dhìochuimhnich mi d’àitheantan.