Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar nan Gnàth-fhacal 17 Bible Online

Leabhar nan Gnàth-fhacal 17 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar nan Gnàth-fhacal 17

¹Is fheàrr greim tioram, agus suaimhneas leis, na taigh làn de ìobairtean maille ri aimhreit.

²Riaghlaidh seirbhiseach tuigseach os cionn a’ mhic a bhios na adhbhar nàire; agus am measg nam bràthair roinnidh e an oighreachd.

³Tha a’ phoit-ghlanaidh airson an airgid, agus an àmhainn airson an òir; ach dearbhaidh an Tighearna na cridheachan.

⁴Bheir an droch dhuine an aire do bhilean na h‑euceirt; èisdidh am breugaire ri teangaidh an aimhleis.

⁵An tì a nì fanaid air a’ bhochd, bheir e masladh da Chruithear: an tì a nì gàirdeachas ri dòrainn, cha bhi e neochiontach.

⁶Is iad clann an cloinne coron sheann daoine; agus is iad an athraichean urram cloinne.

⁷Chan eil cainnt na mòralachd ciatach don amadan: nach lugha na sin a tha bilean na brèige ciatach do dhuine mòr.

⁸Is clach uasal tìodhlac ann an sùilean an tì aig am bi e; ge bè taobh gus an tionndaidh e, soirbhichidh leis.

⁹An tì a cheileas cionta, cosnaidh e gràdh; ach esan a dh’aithriseas nì, dealaichidh e càirdean.

¹⁰Drùdhaidh achmhasan nas mò air duine glic na ceud buille air amadan.

¹¹Is ceannairc a‑mhàin a dh’iarras an droch dhuine; uime sin cuirear teachdaire an‑iochdmhor na aghaidh.

¹²Tachradh math-ghamhainn air call a cuileanan air duine nas luaithe na amadan na amaideachd.

¹³Ge bè dh’ìocas olc airson maith, cha dealaich olc ra thaigh.

¹⁴Mar gun leigeadh neach a‑mach uisgeachan, tha toiseach aimhreit; uime sin mun sgaoil a’ chòmhstri, leig dhìot i.

¹⁵Tha an tì a shaoras an t‑aingidh, agus an tì a dhìteas am fìrean, araon nan gràinealachd don Tighearna.

¹⁶Carson a tha luach ann an làimh amadain a dh’fhaotainn gliocais, agus e gun rùn aige?

¹⁷Anns gach àm gràdhaichidh caraid; agus rugadh bràthair fa chomhair teinn.

¹⁸Is duine gun tuigse a bhuaileas a làmh, a thèid an urras am fianais a charaid.

¹⁹Gràdhaichidh esan peacadh, a ghràdhaicheas aimhreit: an tì a dh’àrdaicheas a dhoras, iarraidh e sgrios.

²⁰An tì a tha fiar na chridhe, chan fhaigh e math; agus an tì a tha lùbach na theangaidh, tuitidh e ann an olc.

²¹An tì a ghineas amadan, ginidh e e a‑chum a dhoilgheis fhèin; oir cha bhi sòlas air athair amadain.

²²Nì cridhe subhach math mar leigheas; ach tiormaichidh spiorad briste na cnàmhan.

²³Bheir droch dhuine tìodhlac as a uchd, a chlaonadh slighean a’ bhreitheanais.

²⁴Fa chomhair an duine thuigsich tha gliocas; ach tha sùilean amadain ann an iomall na talmhainn.

²⁵Tha am mac amaideach na dhoilgheas da athair, agus na shearbhas dhise a rug e.

²⁶Mar an ceudna chan eil e math peanas a dhèanamh air an fhìrean, no àrd-uaislean a bhualadh airson ceartais.

²⁷Caomhnaidh an tì aig a bheil eòlas a bhriathran; agus bidh fear na tuigse ciùin na spiorad.

²⁸Measar an t‑amadan fhèin, nuair a bhios e na thosd, na dhuine glic; agus an tì a dhruideas a bhilean na dhuine tuigseach.