Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar nan Gnàth-fhacal 20 Bible Online

Leabhar nan Gnàth-fhacal 20 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar nan Gnàth-fhacal 20

¹Is cealgach an nì fìon, is buaireasach an nì deoch làidir; agus ge bè neach a mheallar leo, chan eil e glic.

²Mar bheucaich leòmhainn tha eagal rìgh: an tì a bhrosnaicheas e gu feirg, peacaichidh e an aghaidh a anama fhèin.

³Is urramach an nì do fhear fantainn o aimhreit; ach measgaidh gach amadan innte.

⁴Airson an fhuachd cha treabh an leisgean; iarraidh e dèirc anns an fhogharadh, ach chan fhaigh e.

⁵Mar uisge domhain tha comhairle ann an cridhe duine, ach tàirngidh fear na tuigse a‑nìos i.

⁶Aithrisidh mòran dhaoine gach aon dhiubh a mhaitheas fhèin; ach cò a gheibh duine fìrinneach?

⁷Gluaisidh am fìrean na ionracas: sona bidh a mhic na dhèidh.

⁸Nuair a shuidheas rìgh air cathair-bhreitheanais, sgaoilidh e gach olc le a shùilean.

⁹Cò a dh’fhaodas a ràdh, Ghlan mi mo chridhe, tha mi glan om pheacadh?

¹⁰Aon chothrom agus cothrom eile, aon soitheach-tomhais agus soitheach-tomhais eile, is gràinealachd iad araon don Tighearna.

¹¹Aithnichear eadhon leanabh le a bheusan, am bi a dhèanadas glan, agus am bi e ceart.

¹²A’ chluas a chluinneas, agus an t‑sùil a chì, rinn an Tighearna iad araon.

¹³Na gràdhaich cadal, air eagal gun tig thu gu bochdainn; fosgail do shùilean, agus sàsaichear thu le aran.

¹⁴Is olc, is olc e, arsa an ceannaiche; ach nuair a dh’imicheas e roimhe, an sin nì e uaill.

¹⁵Tha òr ann, agus mòran de chlachan luachmhor; ach is iad bilean an eòlais an seud as luachmhoire.

¹⁶Gabh aodach an tì a chaidh an urras air coigreach; agus airson ban-choigrich gabh an geall uaithe.

¹⁷Is milis le duine aran na ceilge; ach na dhèidh sin lìonar a bheul de ghaineamh.

¹⁸Daingnichear gach tionnsgnadh le comhairle; agus le comhairle ghlic dèan cogadh.

¹⁹A’ foillseachadh nithean diamhair, imichidh fear-tuaileis mun cuairt: uime sin ris-san a nì miodal le a bhilean na biodh gnothach agad.

²⁰Ge bè mhallaicheas a athair, no a mhàthair, cuirear as a lòchran ann an duibhre dorchadais.

²¹Faodar oighreachd fhaotainn gu luath an toiseach; ach cha bhi a crìoch beannaichte.

²²Na abair, Iocaidh mi olc airson uilc: feith air an Tighearna, agus saoraidh e thu.

²³Is gràinealachd don Tighearna aon chlach-thomhais agus clach-thomhais eile, agus chan eil meidhean mealltach math.

²⁴Is ann on Tighearna a tha ceuman duine; oir cionnas a thuigeas duine a shlighe fhèin?

²⁵Is ribe e do dhuine ithe den nì a tha naomh, agus an dèidh bhòidean, fiosrachadh.

²⁶Sgapaidh rìgh glic na h‑aingidh, agus bheir e air an roth teachd thairis orra.

²⁷Is e spiorad duine lòchran an Tighearna, a’ sgrùdadh gach ionaid an taobh a‑staigh den chom.

²⁸Gleidhidh tròcair agus fìrinn rìgh; seadh, le tròcair daingnichear a rìgh-chathair.

²⁹Is e urram dhaoine òga an neart; agus is e maise sheann daoine an ceann liath.

³⁰Glanaidh guirme cneidhe olc; mar sin glanaidh buillean na bheil an taobh a‑staigh den chom.