Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar nan Gnàth-fhacal 21 Bible Online

Leabhar nan Gnàth-fhacal 21 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar nan Gnàth-fhacal 21

¹Mar shruthan uisgeachan tha cridhe rìgh ann an làimh an Tighearna: ge bè taobh as àill leis, tionndaidhidh e e.

²Tha uile shlighean duine ceart na shùilean fhèin; ach measaidh an Tighearna na cridheachan.

³Ceartas a dhèanamh agus breitheanas, is roghnaiche leis an Tighearna na ìobairt.

⁴Is peacach sealladh àrd, agus cridhe uaibhreach, lòchran nan aingidh.

⁵Bheir gu deimhinn smuaintean an duine dhìcheallaich gu pailteas; ach thig gach neach a tha gun fhoighidinn da‑rìribh gu dìth.

⁶Ionmhasan fhaotainn le teangaidh bhreugaich, is dìomhanas e air a luasgadh a‑null agus a‑nall aig an dream a dh’iarras am bàs.

⁷Sgriosaidh reubainn nan aingidh iad, a chionn gun diùlt iad breitheanas a dhèanamh.

⁸Fiar agus coimheach tha slighe duine; ach a‑thaobh an fhìorghlain, tha a dhèanadas dìreach.

⁹Is fheàrr còmhnaidh a ghabhail ann an oisinn-mullaich taighe na maille ri mnaoi aimhreitich ann an taigh farsaing.

¹⁰Miannaichidh anam an aingidh olc: chan fhaigh a choimhearsnach deagh-ghean na shùilean.

¹¹Nuair a nìthear peanas air fear-fochaid, fàsaidh am baoghalta glic; agus nuair a theagaisgear an duine glic, gheibh e eòlas.

¹²Bheir am fìrean an aire gu glic do thaigh an aingidh: tilgear na h‑aingidh bun-os‑cionn airson an aingidheachd.

¹³An tì a dhruideas a chluas ri glaodh an duine bhochd, glaodhaidh e fhèin mar an ceudna, ach chan èisdear ris.

¹⁴Ciùinichidh tìodhlac ann an diamhaireachd fearg; agus duais anns an uchd, corraich dhian.

¹⁵Is aoibhneas don fhìrean breitheanas a dhèanamh; ach thig sgrios air luchd-dèanamh na h‑euceirt.

¹⁶An duine a thèid air seachran o shlighe na tuigse, fanaidh e ann an coitheanal nam marbh.

¹⁷Bidh esan na dhuine bochd a ghràdhaicheas sògh; an tì a ghràdhaicheas fìon agus ola chan fhàs e saoibhir.

¹⁸Na èirig airson an fhìrein bidh an t‑aingidh, agus airson nan ionraic an duine fealltach.

¹⁹Is fheàrr còmhnaidh a ghabhail ann am fàsach na maille ri mnaoi aimhreitich agus fheargaich.

²⁰Tha ionmhas taitneach agus ola ann an àite-còmhnaidh an duine ghlic; ach caithidh an t‑amadan e.

²¹An tì a leanas fìreantachd agus tròcair, gheibh e beatha, fìreantachd, agus urram.

²²Do chathair nan daoine treuna sreapaidh an duine glic, agus leagaidh e sìos neart a h‑earbsa.

²³An tì a ghleidheas a bheul agus a theanga, gleidhidh e a anam o theanntachdan.

²⁴Fear-magaidh uaibhreach àrdanach is ainm dhàsan a ghiùlaineas e fhèin ann an corraich an uabhair.

²⁵Marbhaidh miann an leisgein e; oir diùltaidh a làmhan obair a dhèanamh.

²⁶Air feadh an là sanntaichidh e gu mòr; ach bheir am fìrean uaithe, agus cha chaomhain e.

²⁷Is gràinealachd ìobairt nan aingidh: cia mòr as mò, nuair a bheirear suas i le droch rùn?

²⁸Sgriosar fianais bhreugach; ach an tì a dh’èisdeas, labhraidh e a‑chum deagh chrìche.

²⁹Cruadhaichidh an droch dhuine a aodann; ach nì esan a tha ionraic a shlighe dìreach.

³⁰Chan eil gliocas, no tuigse, no comhairle ann, an aghaidh an Tighearna.

³¹Deasaichear an t‑each fa chomhair là a’ chatha; ach is ann on Tighearna a tha tèarainteachd.