Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar nan Gnàth-fhacal 24 Bible Online

Leabhar nan Gnàth-fhacal 24 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar nan Gnàth-fhacal 24

¹Na gabh farmad ri droch dhaoine, agus na miannaich a bhith maille riu:

²Oir smaoinichidh an cridhe air milleadh, agus labhraidh am bilean mu dhonas.

³Le gliocas togar taigh, agus le tuigse daingnichear e;

⁴Agus le eòlas lìonar a sheòmraichean leis gach saoibhreas luachmhor agus taitneach.

⁵Tha an duine glic na dhuine làidir; agus tha fear an eòlais treun ann an neart.

⁶Oir le comhairle ghlic nì thu do chogadh; agus ann an lìonmhorachd chomhairleach tha tèarainteachd.

⁷Tha gliocas àrd airson amadain; anns a’ gheata na fosgladh e a bheul.

⁸Esan a smaoinicheas air olc a dhèanamh, goirear fear nan droch innleachd dheth.

⁹Is peacadh smuaintean na h‑amaideachd; agus is e fear na fochaid gràin dhaoine.

¹⁰Ma dh’fhannaicheas tu ann an là an àmhghair, is beag do neart.

¹¹Ma dhearmadas tu iadsan a thèarnadh a thàirngear a‑chum bàis, agus iadsan a tha ullamh gu bhith air am marbhadh;

¹²Ma their thu, Feuch, cha robh fhios againn air seo; nach toir esan a chothromaicheas an cridhe fa‑near? Agus nach bi fhios aigesan a choimheadas d’anam? Agus nach ìoc e do gach duine a rèir a ghnìomharan?

¹³A mhic, ith thusa mil, do bhrìgh gu bheil i math, agus a’ chìr mheala a tha milis dod bhlas.

¹⁴Mar sin bidh eòlas a’ ghliocais dod anam, ma gheibh thu e; agus nuair a thig do chrìoch, cha ghearrar as do dhòchas.

¹⁵Na dèan feall-fhalach, a dhroch dhuine, an aghaidh àite-còmhnaidh an fhìrein; na creach a ionad-tàimh.

¹⁶Oir seachd uairean tuitidh am fìrean, agus èiridh e a‑rìs; ach tuitidh na h‑aingidh ann an olc.

¹⁷Nuair a thuiteas do nàmhaid, na bi aoibhneach, agus nuair a thuislicheas e, na dèanadh do chridhe gàirdeachas:

¹⁸Air eagal gum faic an Tighearna, agus gum bi e olc na shùilean, agus gun tionndaidh e a fhearg uaithe.

¹⁹Na biodh campar ort mu dhroch dhaoine, agus na gabh farmad ris na h‑aingidh:

²⁰Oir cha bhi crìoch mhath air an droch dhuine; cuirear lòchran nan aingidh as.

²¹A mhic, biodh eagal an Tighearna agus an rìgh ort: riùsan aig a bheil atharrachadh giùlain na biodh gnothach agad:

²²Oir gu h‑obann thig an dòrainn; agus cò dom fios an sgrios araon?

²³Buinidh na nithean seo mar an ceudna do dhaoine glice. Cha mhath an nì gnùis aithneachadh ann am breitheanas.

²⁴Esan a their ris an aingidh, Tha thu cothromach, mallaichidh an sluagh e; gabhaidh na fineachan gràin dheth.

²⁵Ach bidh toil-inntinn acasan a chronaicheas e, agus thig beannachadh math orra.

²⁶Pògar bilean an tì a bheir freagradh ceart.

²⁷Ullaich d’obair a‑muigh, agus deasaich i dhut fhèin anns an achadh, agus na dhèidh sin tog do thaigh.

²⁸Na bi ann ad fhianais gun adhbhar an aghaidh do choimhearsnaich; agus na meall led bhilean.

²⁹Na abair, Mar a rinn e orm, mar sin nì mi air: ìocaidh mi don duine a rèir a obrach.

³⁰Ghabh mi seachad air fearann an duine leisg, agus air fìonlios an duine gun tuigse;

³¹Agus, feuch, bha e uile air fàs suas le cluarain, chòmhdaich an fheanntagach a aghaidh, agus bhriseadh sìos a bhalla cloiche.

³²An sin chunnaic mi, thug mi an aire gu math; dh’amhairc mi, fhuair mi fòghlam.

³³Fhathast beagan cadail, beagan clò-chadail, beagan pasgadh nan làmh gu cadal:

³⁴An sin thig do bhochdainn mar fhear-siubhail, agus d’uireasbhaidh mar dhuine fo airm.