Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar nan Gnàth-fhacal 6 Bible Online

Leabhar nan Gnàth-fhacal 6 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar nan Gnàth-fhacal 6

¹A mhic, ma tha thu an urras air do charaid, ma bhuail thu do làmh le neach eile,

²Ribeadh thu le briathran do bheòil; ghlacadh thu le faclan do bheòil.

³Dèan seo a‑nis, a mhic, agus saor thu fhèin, nuair a thig thu an làimh do charaid; imich, irioslaich thu fhèin, agus dèan cinnteach do charaid.

⁴Na toir cadal dod shùilean, no clò cadail dod rosgan.

⁵Thoir as thu fhèin mar earb à làimh an t‑sealgair, agus mar eun à làimh an eunadair.

⁶Imich a‑chum an t‑seangain, a leisgein; thoir fa‑near a shlighean, agus bi glic:

⁷Aig nach eil fear-seòlaidh, fear-amhairc, no luchd-riaghlaidh,

⁸A dh’ullaicheas a bhiadh anns an t‑samhradh, agus a chruinnicheas a theachd-an‑tìr anns an fhogharadh.

⁹Cia fhad a chaidleas tu, a leisgein? Cuin a dh’èireas tu as do chadal?

¹⁰Fhathast beagan cadail, beagan clò cadail, beagan filleadh nan làmh gu cadal.

¹¹An sin thig do bhochdainn mar fhear-siubhail, agus d’uireasbhaidh mar dhuine fo airm.

¹²Duine nach fiù, fear aingidh, siùbhlaidh e le beul ana-cneasda.

¹³Caogaidh e le a shùil, bheir e sanas le a chois, teagaisgidh e le mheòir.

¹⁴Tha aingealtachd na chridhe, tha e a’ dealbhadh uilc a‑ghnàth; togaidh e aimhreit:

¹⁵Uime sin gu h‑obann thig a sgrios; gu grad brisear e, gun leigheas.

¹⁶Na sia nithean seo is fuathach leis an Tighearna; seadh, tha seachd nithean nan gràinealachd da anam:

¹⁷Sealladh àrd, teanga bhreugach, agus làmhan a dhòirteas fuil neo-chiontach;

¹⁸Cridhe a dhealbhas smuaintean aingidh, casan a bhios luath a ruith a‑chum uilc;

¹⁹Fianais bhreugach a labhras breugan, agus esan a thogas aimhreit eadar bràithrean.

²⁰A mhic, coimhead àithne d’athar, agus na trèig reachd do mhàthar:

²¹Ceangail iad a‑ghnàth air do chridhe, daingnich iad mud mhuineal.

²²Nuair a dh’imicheas tu, treòraichidh iad thu; nuair a chaidleas tu gleidhidh iad thu; agus nuair a dhùisgeas tu, labhraidh iad riut.

²³Oir is lòchran an àithne, agus is solas an reachd, agus is iad slighe na beatha achmhasain teagaisg;

²⁴A‑chum do ghleidheadh on droch mhnaoi, o mhiodal teanga na mnà coimhich.

²⁵Na miannaich a sgèimh ann ad chridhe; agus na glacadh i thu le a rosgan.

²⁶Oir le mnaoi strìopachail bheirear duine gu greim arain; agus sealgaidh a’ bhan-adhaltranach air an anam luachmhor.

²⁷An urrainn duine teine a ghabhail na bhroilleach, agus gun a aodach a bhith air a losgadh?

²⁸An urrainn duine imeachd air èibhlean tetha, agus gun a chasan a bhith air an losgadh?

²⁹Mar sin esan a thèid a‑steach a‑chum bean a choimhearsnaich: cha bhi neach air bith neochiontach a bheanas rithe.

³⁰Cha dèanar tàir air gadaiche, ma ghoideas e a shàsachadh a anama, nuair a bhios e acrach:

³¹Ach ma ghlacar e, aisigidh e a sheachd uiread; uile mhaoin a thaighe bheir e seachad.

³²Ach ge bè nì adhaltranas ri mnaoi, tha e gun tuigse: sgriosaidh esan a nì e a anam fhèin.

³³Lot agus mì‑chliù gheibh e; agus a mhasladh cha ghlanar as.

³⁴Oir is e an t‑eud cuthach an fhir: uime sin cha chaomhain e ann an là an dìoghaltais.

³⁵Cha bhi suim aige do èirig air bith; cha mhò a thoilichear e, ged bheir thu dha mòran thìodhlacan.