Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 14 Bible Online

Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 14 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 14

¹Agus labhair an Tighearna ri Maois, ag ràdh,

²Bidh seo na lagh don lobhar, ann an là a ghlanaidh: Bheirear e a‑chum an t‑sagairt;

³Agus thèid an sagart a‑mach as a’ champ; agus amhaircidh an sagart, agus, feuch, ma lèighseadh plàigh na luibhre anns an lobhar:

⁴An sin àithnidh an sagart gun gabhar air a shon-san a tha gu bhith air a ghlanadh, dà eun bheò ghlan, agus fiodh seudair, agus sgàrlaid, agus hiosop.

⁵Agus àithnidh an sagart gum marbhar aon de na h‑eòin ann an soitheach creadha, os cionn uisge ruith.

⁶A‑thaobh an eòin bheò, gabhaidh e e, agus am fiodh seudair, agus an sgàrlaid, agus an hiosop, agus tumaidh e iad agus an t‑eun beò ann am fuil an eòin a mharbhadh os cionn an uisge ruith.

⁷Agus crathaidh e airsan a tha gu bhith air a ghlanadh on luibhre, seachd uairean, agus gairmidh e glan e, agus leigidh e as an t‑eun beò air aghaidh na machrach.

⁸Agus nighidh esan a tha gu bhith air a ghlanadh a aodach, agus bearraidh e dheth a fhionnadh uile, agus nighidh e e fhèin ann an uisge, a‑chum gum bi e glan: agus na dhèidh sin thig e a‑steach don champ, agus fanaidh e a‑mach as a’ bhùth seachd làithean.

⁹Ach air an t‑seachdamh là, bearraidh e uile fhalt a chinn, agus a fheusag, agus mailghean a shùl, eadhon a fhionnadh uile bearraidh e dheth: agus nighidh e a aodach, nighidh e mar an ceudna a fheòil ann an uisge, agus bidh e glan.

¹⁰Agus, air an ochdamh là, gabhaidh e dà uan fhireann gun ghaoid, agus aon uan boireann den chiad bhliadhna gun ghaoid, agus trì deich earrannan de fhlùr mìn mar thabhartas-bìdh, measgte le ola, agus aon log ola.

¹¹Agus nochdaidh an sagart a nì glan e, an duine a tha ra ghlanadh, agus na nithean sin an làthair an Tighearna, aig doras pàillean a’ choitheanail:

¹²Agus gabhaidh an sagart aon uan fireann, agus bheir e seachad e mar ìobairt-easaontais, agus an log ola, agus luaisgidh e iad mar thabhartas-luaisgte am fianais an Tighearna.

¹³Agus marbhaidh e an t‑uan anns an àit anns am marbh e an ìobairt-pheacaidh agus an ìobairt-loisgte, anns an ionad naomh; oir mar as leis an t‑sagart an ìobairt-pheacaidh, is amhail sin an ìobairt-easaontais: tha i ro‑naomh.

¹⁴Agus gabhaidh an sagart cuid de fhuil na h‑ìobairt-easaontais, agus cuiridh an sagart i air bàrr cluas dheas an neach a tha ra ghlanadh, agus air òrdaig a làimhe deise, agus air òrdaig a choise deise.

¹⁵Agus gabhaidh an sagart cuid den log ola, agus dòirtidh e i ann an glaic a làimhe clìthe fhèin.

¹⁶Agus tumaidh an sagart a mheur dheas anns an ola a tha na làimh chlì, agus crathaidh e cuid den ola le a mheur seachd uairean an làthair an Tighearna.

¹⁷Agus den chuid eile den ola a tha na làimh cuiridh an sagart air bàrr cluas dheas an neach a tha ra ghlanadh, agus air òrdaig a làimhe deise, agus air òrdaig a choise deise, air fuil na h‑ìobairt-easaontais.

¹⁸Agus fuidheall na h‑ola, a tha an làimh an t‑sagairt, dòirtidh e air ceann an neach a tha ra ghlanadh: agus nì an sagart rèite air a shon am fianais an Tighearna.

¹⁹Agus ìobraidh an sagart an ìobairt-pheacaidh, agus nì e rèite air a shon-san a tha ra ghlanadh o a neòghlaine, agus na dhèidh sin marbhaidh e an ìobairt-loisgte.

²⁰Agus bheir an sagart seachad an ìobairt-loisgte agus an tabhartas-bìdh air an altair: agus nì an sagart rèite air a shon, agus bidh e glan.

²¹Agus ma tha e bochd, agus nach urrainn e an uiread sin fhaghail, an sin gabhaidh e aon uan a‑chum ìobairt-easaontais gu bhith air a luasgadh, a dhèanamh rèite air a shon, agus aon deicheamh earrann de fhlùr mìn measgte le ola, mar thabhartas-bìdh, agus log ola;

²²Agus dà thurtar, no dà chalaman òg, mar as urrainn e fhaghail; agus bidh fear dhiubh na ìobairt-pheacaidh, agus am fear eile na ìobairt-loisgte.

²³Agus bheir e iad air an ochdamh là, airson a ghlanaidh, a‑chum an t‑sagairt, gu doras pàillean a’ choitheanail an làthair an Tighearna.

²⁴Agus gabhaidh an sagart uan na h‑ìobairt-easaontais, agus an log ola, agus luaisgidh an sagart iad mar thabhartas-luaisgte an làthair an Tighearna.

²⁵Agus marbhaidh e uan na h‑ìobairt-easaontais, agus gabhaidh an sagart cuid de fhuil na h‑ìobairt-easaontais, agus cuiridh e i air bàrr cluas dheas an fhir a tha ra ghlanadh, agus air òrdaig a làimhe deise, agus air òrdaig a choise deise.

²⁶Agus dòirtidh an sagart cuid den ola ann an glaic a làimhe clìthe fhèin.

²⁷Agus crathaidh an sagart le a mheur dheas cuid den ola a tha na làimh chlì seachd uairean am fianais an Tighearna.

²⁸Agus cuiridh an sagart cuid den ola a tha na làimh, air bàrr cluas dheas an fhir a tha ra ghlanadh, agus air òrdaig a làimhe deise, agus air òrdaig a choise deise, air ionad fuil na h‑ìobairt-easaontais.

²⁹Agus a’ chuid eile den ola a tha an làimh an t‑sagairt, cuiridh e air ceann an fhir a tha ra ghlanadh, a dhèanamh rèite air a shon am fianais an Tighearna.

³⁰Agus ìobraidh e fear de na turtair, no de na calamain òga, mar as urrainn e fhaghail;

³¹Eadhon an nì as urrainn e fhaghail, fear mar ìobairt-pheacaidh, agus am fear eile mar ìobairt-loisgte, maille ris an tabhartas-bhìdh. Agus nì an sagart rèite air a shon-san a tha ra ghlanadh, am fianais an Tighearna.

³²Seo lagh an fhir anns a bheil plàigh na luibhre, neach nach ruig a làmh air an nì sin a bhuineas da ghlanadh.

³³Agus labhair an Tighearna ri Maois, agus ri Aaron, ag ràdh,

³⁴Nuair a thig sibh do thìr Chanàain, a bheir mise dhuibh mar sheilbh, agus a chuireas mi plàigh luibhre ann an taigh fearann ur seilbhe;

³⁵Agus gun tig esan dom buin an taigh agus gun innis e don t‑sagart, ag ràdh, A rèir mo bharail-sa tha mar gum bu phlàigh luibhre anns an taigh:

³⁶An sin àithnidh an sagart dhaibh an taigh fhalmhachadh mun tèid an sagart a‑steach ann a dh’fhaicinn na plàighe, a‑chum nach dèanar gach nì a tha anns an taigh neòghlan: agus na dhèidh sin, thèid an sagart a‑steach a dh’fhaicinn an taighe.

³⁷Agus amhaircidh e air a’ phlàigh, agus, feuch, ma bhios a’ phlàigh ann am ballachan an taighe, le stiallan domhain, càil-eigin uaine no dearg, a tha rim faicinn nas ìsle na am balla:

³⁸An sin thèid an sagart a‑mach as an taigh gu doras an taighe, agus bheir e fa‑near an taigh a dhùnadh suas seachd làithean.

³⁹Agus thig an sagart a‑rìs air an t‑seachdamh là, agus amhaircidh e: agus, feuch, ma bhios a’ phlàigh air sgaoileadh ann am ballachan an taighe;

⁴⁰An sin àithnidh an sagart iad a thoirt air falbh nan clach anns a bheil a’ phlàigh, agus tilgidh iad ann an àite neòghlan iad an taobh a‑muigh den bhaile.

⁴¹Agus bheir e fa‑near an taigh a sgrìobadh air an taobh a‑staigh mun cuairt, agus tilgidh iad a‑mach an duslach a sgrìobas iad dheth, an taobh a‑muigh den bhaile gu àite neòghlan.

⁴²Agus gabhaidh iad clachan eile, agus cuiridh iad ann an àite nan clach ud iad; agus gabhaidh e criadh eile, agus còmhdaichidh e thairis an taigh leatha.

⁴³Agus ma thig a’ phlàigh a‑rìs, agus ma bhriseas i a‑mach anns an taigh, an dèidh dha na clachan a thoirt air falbh, agus an dèidh dha an taigh a sgrìobadh, agus an dèidh dha a chòmhdachadh thairis le criadh;

⁴⁴An sin thig an sagart agus amhaircidh e, agus, feuch, ma tha a’ phlàigh air sgaoileadh anns an taigh, is luibhre chnàmhanach i anns an taigh; tha e neòghlan.

⁴⁵Agus brisidh e sìos an taigh, a chlachan, agus a fhiodh, agus criadh an taighe uile: agus bheir e fa‑near an giùlan a‑mach as a’ bhaile gu ionad neòghlan.

⁴⁶Agus bidh esan a thèid a‑steach don taigh rè na h‑ùine a dhruidear suas e, neòghlan gu feasgar.

⁴⁷Agus nighidh esan a laigheas anns an taigh a aodach: agus nighidh esan a dh’itheas anns an taigh a aodach.

⁴⁸Agus ma thèid an sagart a‑steach, agus gun amhairc e air, agus, feuch, nach do sgaoil a’ phlàigh anns an taigh, an dèidh an taigh a chòmhdachadh thairis; an sin gairmidh an sagart an taigh glan, a chionn gun do lèighseadh a’ phlàigh.

⁴⁹Agus gabhaidh e a‑chum an taigh a ghlanadh dà eun, agus fiodh seudair, agus sgàrlaid, agus hiosop.

⁵⁰Agus marbhaidh e fear de na h‑eòin ann an soitheach creadha, os cionn uisge-ruith.

⁵¹Agus gabhaidh e am fiodh seudair, agus an hiosop, agus an sgàrlaid, agus an t‑eun beò, agus tumaidh e iad ann am fuil an eòin a chaidh a mharbhadh, agus anns an uisge-ruith; agus crathaidh e air an taigh seachd uairean.

⁵²Agus glanaidh e an taigh le fuil an eòin, agus leis an uisge-ruith, agus leis an eun bheò, agus leis an fhiodh sheudair, agus leis an hiosop, agus leis an sgàrlaid.

⁵³Ach leigidh e as an t‑eun beò an taobh a‑muigh den bhaile, air aghaidh na machrach, agus nì e rèite airson an taighe: agus bidh e glan.

⁵⁴Seo an lagh airson gach gnè de phlàigh luibhre, agus de chàrr,

⁵⁵Agus airson luibhre aodaich, agus airson taighe,

⁵⁶Agus airson at, agus airson guirein, agus airson buill shoilleir;

⁵⁷A theagasg cuin a bhios e neòghlan, agus cuin a bhios e glan: is e seo lagh na luibhre.