Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 27 Bible Online

Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 27 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 27

¹Agus labhair an Tighearna ri Maois, ag ràdh,

²Labhair ri cloinn Israeil, agus abair riu, Nuair a bheir duine bòid àraidh, buinidh na h‑anaman don Tighearna, a rèir do mheas:

³Agus bidh do mheas, air an fhireannach o fhichead bliadhna a dh’aois eadhon gu trì-fichead bliadhna a dh’aois; bidh eadhon do mheas leth-cheud secel airgid, a rèir secel an ionaid naoimh.

⁴Agus mas boireannach a bhios ann, an sin bidh do mheas deich seceil ar fhichead.

⁵Agus mas gille o chòig bliadhna a dh’aois, eadhon gu fichead bliadhna a dh’aois, a bhios ann, an sin bidh do mheas airson an fhireannaich fichead secel, agus airson a’ bhoireannaich deich seceil.

⁶Agus mas ann o mhìos a dh’aois, eadhon gu còig bliadhna a dh’aois, an sin bidh do mheas airson an fhireannaich còig seceil airgid, agus airson a’ bhoireannaich bidh do mheas trì seceil airgid.

⁷Agus mas ann a bhios e o thrì-fichead bliadhna a dh’aois agus os a chionn, mas fireannach e, an sin bidh do mheas còig-seceil-deug, agus airson boireannaich deich seceil.

⁸Ach ma bhios e nas bochda na do mheas, an sin nochdaidh e e fhèin an làthair an t‑sagairt, agus measaidh an sagart e: a rèir a chomais-san a thug a’ bhòid, measaidh an sagart e.

⁹Agus mas ainmhidh e, den toir daoine tabhartas a dh’ionnsaigh an Tighearna, bidh gach nì a bheir duine den leithidean sin don Tighearna, naomh.

¹⁰Cha mhùth e e, cha mhò a mhalairticheas e e, math airson uilc, no olc airson maith: ach ma mhalairticheas e, air chor sam bith, ainmhidh airson ainmhidh, an sin bidh e fhèin, agus an nì a fhuaireadh na mhalairt, naomh.

¹¹Agus mas ainmhidh neòghlan sam bith e, de nach toir iad seachad tabhartas don Tighearna, an sin nochdaidh e an t‑ainmhidh an làthair an t‑sagairt:

¹²Agus measaidh an sagart e, mas math no olc e; mar a mheasas tusa a bhios ad shagart e, mar sin bidh e.

¹³Ach ma dh’fhuasglas e air chor sam bith e, an sin cuireadh e an còigeamh cuid dheth rid mheas-sa.

¹⁴Agus nuair a choisrigeas duine a thaigh, gu bhith naomh don Tighearna, an sin measaidh an sagart e, mas math no olc e: mar a mheasas an sagart e, mar sin seasaidh e.

¹⁵Agus ma dh’fhuasglas esan a choisrig e a thaigh, an sin cuiridh e an còigeamh cuid de airgead do mheas-sa ris, agus bidh e leis.

¹⁶Agus ma choisrigeas duine don Tighearna cuid de fhearann a sheilbhe, an sin bidh do mheas a rèir a shìl: measar homer de shìol eòrna aig lethcheud secel airgid.

¹⁷Ma choisrigeas e a fhearann o bhliadhna na h‑Iubile, a rèir do mheas seasaidh e.

¹⁸Ach ma choisrigeas e a fhearann an dèidh na h‑Iubile, an sin àirmhidh an sagart an t‑airgead dha a rèir nam bliadhnachan a tha ri teachd, eadhon gu bliadhna na h‑Iubile, agus leigear sin sìos ded mheas.

¹⁹Agus ma dh’fhuasglas am fear a choisrig am fearann e air chor sam bith, an sin cuiridh e an còigeamh cuid de airgead do mheas-sa ris, agus daingnichear dha e.

²⁰Agus mura fuasgail e am fearann, no ma reic e am fearann ri duine eile, chan fhuasglar nas mò e.

²¹Ach bidh am fearann, nuair a thèid e a‑mach anns an Iubile, naomh don Tighearna, mar fhearann coisrigte: buinidh a shealbh don t‑sagart.

²²Ach ma choisrigeas duine don Tighearna fearann a cheannaich e, nach ann de fhearann a sheilbhe;

²³An sin àirmhidh an sagart dha luach do mheas, eadhon gu bliadhna na h‑Iubile, agus bheir e seachad do mheas anns an là sin, mar nì naomh don Tighearna.

²⁴Ann am bliadhna na h‑Iubile tillidh am fearann da ionnsaigh-san on do cheannaicheadh e, eadhon da ionnsaigh-san, dom buineadh sealbh an fhearainn.

²⁵Agus bidh do mheas-sa uile a rèir secel an ionaid naoimh; bidh fichead gerah anns an t‑secel.

²⁶Ach ciad-ghin nan ainmhidh, a bu chòir a bhith na chiad-ghin don Tighearna, cha choisrig duine air bith sin, co‑dhiù as tarbh no caora e: is leis an Tighearna e.

²⁷Ach mas ann de bheathach neòghlan e, an sin fuasglaidh e e a rèir do mheas-sa, agus cuiridh e an còigeamh cuid dheth ris; no mura fuasglar e, an sin reicear e a rèir do mheas.

²⁸Gidheadh, cha reicear agus chan fhuasglar nì sam bith coisrigte a choisrigeas duine don Tighearna, de gach nì a tha aige, araon de dhuine agus de ainmhidh, agus de fhearann a sheilbhe: tha gach nì coisrigte ro‑naomh don Tighearna.

²⁹Chan fhuasglar nì sam bith coisrigte, a choisrigear le daoine: ach cuirear gu cinnteach gu bàs e.

³⁰Agus uile dheicheamh an fhearainn, mas ann de shìol an fhearainn, no de mheas na craoibhe, is leis an Tighearna e; tha e naomh don Tighearna.

³¹Agus ma dh’fhuasglas duine idir a’ bheag de a dheicheamh, cuiridh e an còigeamh cuid dheth ris.

³²Agus a‑thaobh uile dheicheamh a’ chruidh, no an treuda, eadhon gach nì air bith a dh’imicheas fon t‑slait; bidh an deicheamh dheth naomh don Tighearna.

³³Cha rannsaich e am bi e math no olc, cha mhò a mhalairticheas e e: agus ma mhalairticheas e idir e, an sin bidh an dà chuid e fhèin agus a mhalairt naomh; chan fhuasglar e.

³⁴Is iad sin na h‑àitheantan a dh’àithn an Tighearna do Mhaois, airson chloinn Israeil, ann an sliabh Shinài.