Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 5 Bible Online

Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 5 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Treas Leabhar Mhaois Don Ainm Lebhiticus 5

¹Agus ma pheacaicheas anam, agus gun cluinn e guth mionnachaidh, agus gur fianais e, a chunnaic, no as fiosrach air a’ chùis, mura cuir e an cèill i, an sin giùlainidh e a chionta:

²No ma bheanas anam ri nì sam bith neòghlan, mas cairbh fiadh-bheathaich neòghlain e, no cairbh sprèidhe neòghlain, no cairbh nì neòghlain a shnàigeas, agus e an‑fhiosrach air; nuair as fios dha e, an sin bidh e ciontach:

³No ma bheanas e ri neòghlaine duine, ge bè air bith an neòghlaine leis an salaichear duine, agus gu bheil e an‑fhiosrach air; nuair as fios dha e, an sin bidh e ciontach:

⁴No ma mhionnaicheas anam, ag ràdh le a bhilean gun dèan e olc, no gun dèan e math, ge bè air bith e a labhras duine le mionnan, agus gu bheil e an‑fhiosrach air; nuair as fios dha e, an sin bidh e ciontach ann an aon dhiubh sin.

⁵Agus tachraidh, nuair a bhios e ciontach de aon de na nithean sin, gun aidich e gun do pheacaich e anns an nì sin.

⁶Agus bheir e leis a ìobairt-easaontais a dh’ionnsaigh an Tighearna airson a pheacaidh a pheacaich e, beathach boireann on treud, uan, no meann o na gobhair, mar ìobairt-pheacaidh: agus nì an sagart rèite air a shon a‑thaobh a pheacaidh.

⁷Agus mura urrainn e uan a thoirt leis, an sin bheir e leis airson a choire a rinn e, dà thurtar, no dà chalaman òg, a dh’ionnsaigh an Tighearna; fear a‑chum ìobairt-pheacaidh, agus am fear eile a‑chum ìobairt-loisgte.

⁸Agus bheir e iad a dh’ionnsaigh an t‑sagairt, agus bheir esan seachad am fear a tha a‑chum na h‑ìobairt-pheacaidh air tùs, agus snìomhaidh e a cheann o a amhaich, ach cha sgar e o chèile iad.

⁹Agus crathaidh e cuid de fhuil na h‑ìobairt-pheacaidh air taobh na h‑altarach, agus fàisgear a’ chuid eile den fhuil a‑mach aig bun na h‑altarach: is ìobairt-pheacaidh i.

¹⁰Agus bheir e seachad an dara eun mar ìobairt-loisgte, a rèir a’ ghnàtha: agus nì an sagart rèite air a shon a‑thaobh a pheacaidh a pheacaich e, agus maithear dha e.

¹¹Ach mura urrainn e dà thurtar, no dà chalaman òg a thoirt leis, an sin bheir esan a pheacaich leis, mar a thabhartas, an deicheamh cuid de ephah de fhlùr min, mar thabhartas-peacaidh: cha chuir e ola air, cha mhò a chuireas e tùis air, oir is tabhartas-peacaidh e.

¹²An sin bheir e a‑chum an t‑sagairt e, agus gabhaidh an sagart làn a dhùirn dheth, eadhon cuimhneachan dheth, agus loisgidh e air an altair e, a rèir nan tabhartas a bheirear suas le teine don Tighearna: is tabhartas-peacaidh e.

¹³Agus nì an sagart rèite air a shon, a‑thaobh a pheacaidh a pheacaich e ann an aon dhiubh sin, agus maithear dha e: agus bidh am fuidheall leis an t‑sagart, mar thabhartas-bìdh.

¹⁴Agus labhair an Tighearna ri Maois, ag ràdh,

¹⁵Ma nì anam coire, agus gum peacaich e trìd aineolais ann an nithean naomha an Tighearna, an sin bheir e airson a choire, a dh’ionnsaigh an Tighearna, reithe gun ghaoid o na treudan, a rèir do mheas an secelean airgid, a rèir secel an ionaid naoimh, a-chum ìobairt-easaontais.

¹⁶Agus airson an lochd a rinn e anns an nì naomh nì e co‑leasachadh, agus cuiridh e ris an còigeamh cuid, agus bheir e don t‑sagart e: agus nì an sagart rèite air a shon le reithe na h‑ìobairt-easaontais, agus maithear dha e.

¹⁷Agus ma pheacaicheas anam, agus gun dèan e aon de na nithean sin a thoirmisgeadh le àitheantan an Tighearna a bhith air an dèanamh; ged nach b’fhios dha e, gidheadh tha e ciontach, agus giùlainidh e a aingidheachd.

¹⁸Agus bheir e leis reithe gun ghaoid on treud, a rèir do mheas, a‑chum ìobairt-easaontais, a dh’ionnsaigh an t‑sagairt; agus nì an sagart rèite air a shon a‑thaobh a aineolais, leis an deachaidh e air seachran agus gun fhios aige air; agus maithear dha e.

¹⁹Is ìobairt-easaontais a tha ann; chiontaich e gu deimhinn an aghaidh an Tighearna.