Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Tuireadh Ieremiah 3 Bible Online

Tuireadh Ieremiah 3 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Tuireadh Ieremiah 3

¹Is mise an duine a chunnaic àmhghar le slait a chorraich.

²Stiùir e mi, agus thug e orm gluasad ann an dorchadas, agus chan ann an solas.

³Gu cinnteach am aghaidh-sa thill e; tha e a’ tilleadh a làimhe air a h‑ais ann am aghaidh air feadh an là gu h‑iomlan.

⁴M’fheòil agus mo chraiceann rinn e sean; bhris e mo chnàmhan.

⁵Thog e ann am aghaidh, agus chuartaich e mi le domblas agus le saothair.

⁶Chuir e mi a chòmhnaidh ann an ionadan dorcha, mar iadsan a tha cian marbh.

⁷Chuartaich e mi le gàrradh air gach taobh, air chor is nach faod mi teachd a‑mach; rinn e mo shlabhraidh trom.

⁸Mar an ceudna, an tràth a ghlaodhas agus a dh’èigheas mi, tha e a’ druideadh a‑mach m’ùrnaigh.

⁹Dhruid e suas mo shlighe le clachan snaidhte; rinn e cam mo cheuman.

¹⁰Mar mhath-ghamhainn a’ laighe am falach bha e dhomh, mar leòmhann ann an ionadan uaigneach.

¹¹Rinn e mo shlighe fiar, agus reub e mi am bhloighdean: rinn e mi am aonaran.

¹²Lùb e a bhogha, agus chuir e mise mar chomharradh airson an saighde.

¹³Thug e air saighdean a dhòrlaich dol a‑steach ann am àirnean.

¹⁴Bha mi ann am chùis-mhagaidh dom shluagh uile, ann am òran dhaibh fad an là.

¹⁵Lìon e mi le searbhadas, chuir e air mhisg mi le searbh-luibhean.

¹⁶Bhris e m’fhiaclan fòs le clachan gainmhich, chòmhdaich e mi le luaithre.

¹⁷Agus dh’atharraich thu m’anam am fad o shìth; dhìochuimhnich mi soirbheachadh.

¹⁸Agus thubhairt mi, Tha mo spionnadh agus mo dhòchas air bàsachadh on Tighearna.

¹⁹Tha cuimhneachadh air m’àmhghar agus mo thruaighe na shearbhadas agus na dhomblas.

²⁰Tha m’anam fhathast gan cuimhneachadh, agus air irioslachadh an taobh a‑staigh dhìom.

²¹Tha mi a’ gairm seo a‑rìs gum aire; uime sin tha dòchas agam.

²²Is ann de thròcairean an Tighearna nach eil sinn air ar caitheamh, a chionn nach eil fàiling air a thròcairean.

²³Tha iad nuadh gach aon mhadainn; is mòr do dhìlseachd!

²⁴Is e an Tighearna mo chuibhreann, tha m’anam ag ràdh; uime sin cuiridh mi mo dhòchas ann.

²⁵Is math an Tighearna dhaibhsan a dh’fheitheas air, don anam a dh’iarras e.

²⁶Is math a bhith ann an dòchas, agus feitheamh gu fòil ri slàinte an Tighearna.

²⁷Is math do dhuine a’ chuing a ghiùlan na òige;

²⁸Suidhidh e na aonar, agus bidh e na thosd, a chionn gun do rinn e a giùlan.

²⁹Cuiridh e a bheul anns an duslach, mas e is gum faod dòchas a bhith ann.

³⁰Bheir e a ghiall don tì a bhuaileas e; bidh e air a lìonadh làn de mhasladh.

³¹Oir cha tilg an Tighearna uaithe gu bràth:

³²Ach ged bheir e adhbhar bròin, gidheadh nì e iochd a rèir lìonmhorachd a thròcairean.

³³Oir cha chlaoidh e da dheòin, cha mhò a chràidheas e clann nan daoine.

³⁴Prìosanaich na talmhainn uile a bhruthadh fo a chasan.

³⁵Còir duine a thionndadh a lethtaobh, fa chomhair gnùis an Tì as àirde,

³⁶Eucoir a dhèanamh air duine na chùis, cha taitneach leis an Tighearna.

³⁷Cò esan a their, agus gun tig e gu crìch, nuair nach àithn an Tighearna?

³⁸Nach ann o òrdagh an Tì as ro‑àirde a thig olc agus math?

³⁹Cuime an dèan duine beò gearan, duine airson smachdachadh a pheacaidh?

⁴⁰Rannsaicheamaid agus dearbhamaid ar slighean, agus tilleamaid a‑rìs a dh’ionnsaigh an Tighearna.

⁴¹Togamaid suas ar cridhe maille ri ar làmhan ri Dia anns na nèamhan.

⁴²Pheacaich sinne agus rinn sinn ar‑a‑mach, agus cha do mhaith thusa.

⁴³Chuartaich thu le feirg, agus gheur-lean thu sinn; mharbh thu, cha do ghabh thu truas.

⁴⁴Chòmhdaich thu thu fhèin le neul, ionnas nach rachadh ùrnaigh troimhe.

⁴⁵Rinn thu sinn nar salchar agus nar diù am measg an t‑sluaigh.

⁴⁶Dh’fhosgail ar naimhdean uile am beul nar n‑aghaidh.

⁴⁷Thàinig eagal agus ribe oirnn, fàsalachd agus milleadh.

⁴⁸Tha mo shùil a’ sileadh sìos le sruthan uisge airson lèirsgrios nighean mo shluaigh.

⁴⁹Tha mo shùil a’ sileadh sìos gun chasgadh agus gun sgur.

⁵⁰Gus an seall an Tighearna a‑nuas, agus gun amhairc e o nèamh.

⁵¹Tha mo shùil a’ cur doilgheis air mo chridhe, airson uile nigheanan mo chathrach.

⁵²Ruaig mo naimhdean mi gu geur, mar eun, gun adhbhar.

⁵³Gheàrr iad as m’anam anns a’ phrìosan, agus chuir iad clach orm.

⁵⁴Chaidh uisgeachan thar mo cheann mar thuil; thubhairt mi, Tha mi air mo ghearradh as.

⁵⁵Ghairm mi air d’ainm-sa, a Thighearna, as an t‑sloc ìochdarach.

⁵⁶Chuala tu mo ghuth; na cùm do chluas om athchuinge agus om ghlaodh.

⁵⁷Tharraing thu am fagas anns an là anns an do ghairm mi ort: thubhairt thu, Na biodh eagal ort.

⁵⁸Thagair thusa, O Thighearna, cùisean m’anama; shaor thu mo bheatha.

⁵⁹Chunnaic thusa, O Thighearna, m’àmhghar; cùm thusa còir rium.

⁶⁰Chunnaic thu an uile dhìoghaltas, an uile innleachdan ann am aghaidh.

⁶¹Chuala tu am masladh, O Thighearna, an uile innleachdan ann am aghaidh;

⁶²Bile na muinntir a dh’èirich suas am aghaidh, agus am borbhanaich ann am aghaidh fad an là.

⁶³Feuch an suidhe sìos, agus an èirigh suas; is mise an ceòl.

⁶⁴Bheir thusa luigheachd dhaibh, O Thighearna, a rèir obair an làmh.

⁶⁵Bheir thu doilgheas cridhe dhaibh, nì thu am mallachadh.

⁶⁶Ruaigidh tu ann am feirg, agus sgriosaidh tu iad o bhith fo nèamhan an Tighearna.