Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Leabhar an Fhàidh Eseciel 33 Bible Online

Leabhar an Fhàidh Eseciel 33 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Leabhar an Fhàidh Eseciel 33

¹A‑rìs thàinig facal an Tighearna am ionnsaigh, ag ràdh,

²A mhic an duine, labhair ri cloinn do shluaigh, agus abair riu, Nuair a bheir mise an claidheamh air dùthaich, ma ghabhas muinntir na dùthcha duine den crìochan fhèin, agus gun cuir iad e gu bhith na fhear-faire dhaibh;

³Ma shèideas e an trompaid nuair a chì e an claidheamh a’ teachd air an fhearann, agus ma bheir e rabhadh don t‑sluagh;

⁴An sin, cò air bith a chluinneas fuaim na trompaid, agus nach gabh rabhadh; ma thig an claidheamh, agus gun toir e air falbh e, bidh a fhuil air a cheann fhèin.

⁵Chuala e fuaim na trompaid, agus cha do ghabh e rabhadh, bidh a fhuil air fhèin: ach esan a ghabhas rabhadh tèarnaidh e a anam.

⁶Ach ma chì am fear-faire an claidheamh a’ teachd, agus nach sèid e an trompaid, agus nach faigh an sluagh rabhadh ma thig an claidheamh, agus gun toir e aon neach air falbh uapa, tha e air a thoirt air falbh na aingidheachd: ach iarraidh mise a fhuil air làimh an fhir-fhaire.

⁷Mar sin thusa, a mhic an duine, chuir mi thu mar fhear-faire a‑chum taigh Israeil: uime sin èisdidh tu am facal om bheul-sa, agus bheir thu dhaibh rabhadh uamsa.

⁸Nuair a their mise ris an aingidh, O dhuine aingidh, gheibh thu gu deimhinn bàs; mura labhair thusa a‑chum an t‑aingidh a thoirmeasg o a shlighe, gheibh an duine aingidh sin bàs na aingidheachd: ach air do làimh-sa iarraidh mise a fhuil.

⁹Gidheadh, ma bheir thusa rabhadh don aingidh mu thimcheall a shlighe, gu tilleadh uaipe: mura till e o a shlighe, gheibh e bàs na aingidheachd, ach thèarainn thusa d’anam.

¹⁰Uime sin, a mhic an duine, labhair thusa ri taigh Israeil, Mar seo their sibh, ag ràdh, Ma bhios ar cionta agus ar lochdan oirnn, agus gun searg sinn annta, cionnas a dh’fhaodas sinn mar sin a bhith beò?

¹¹Abair riu, Mar as beò mise, deir an Tighearna Dia, chan eil tlachd air bith agamsa ann am bàs an aingidh; ach gun tilleadh an t‑aingidh o a shlighe, agus gum biodh e beò: tillibh, tillibh, o ur droch shlighean, carson a bhàsaicheas sibh, O thaigh Israeil?

¹²Uime sin, a mhic an duine, abair thusa ri cloinn do shluaigh, Cha dèan fìreantachd an fhìrein a shaoradh ann an là a chionta: agus na aingidheachd cha tuit an t‑aingidh anns an là anns an till e o chionta; cha mhò a dh’fhaodas am fìrean a bhith beò airson a fhìreantachd anns an là anns am peacaich e.

¹³Nuair a their mise ris an fhìrean gum mair e gu deimhinn beò: ma nì e bun as a fhìreantachd fhèin, agus gun dèan e aingidheachd, cha chuimhnichear a uile fhìreantachd; ach airson a aingidheachd a rinn e, airson sin gheibh e bàs.

¹⁴A‑rìs, nuair a their mise ris an aingidh, Gheibh thu gu deimhinn bàs: ma thilleas e o pheacadh, agus gun dèan e an nì sin a tha dligheach agus ceart;

¹⁵Ma bheir an t‑aingidh air ais an geall, agus gun aisig e a‑rìs an nì a ghoid e, gun gluais e ann an reachdan na beatha, gun aingidheachd a chur an gnìomh; mairidh e gu deimhinn beò, chan fhaigh e bàs.

¹⁶Cha chuimhnichear dha lochd air bith a rinn e: rinn e an nì a tha dleasdanach agus ceart: mairidh e gu cinnteach beò.

¹⁷Gidheadh tha clann do shluaigh-sa ag ràdh, Chan eil slighe an Tighearna cothromach, Ach air an son-san, chan eil an slighe cothromach.

¹⁸Nuair a thilleas am fìrean air ais o a fhìreantachd, agus a chuireas e an gnìomh aingidheachd, gheibh e bàs da chionn.

¹⁹Ach ma thilleas an t‑aingidh air falbh o a aingidheachd, agus gun dèan e an nì sin a tha dleasdanach agus ceart, mairidh e beò da chionn.

²⁰Gidheadh tha sibh ag ràdh, Chan eil slighe an Tighearna cothromach: O thaigh Israeil, bheir mise breith oirbh, air gach aon a rèir a shlighe.

²¹Agus thàrladh anns an aon-bhliadhna-deug de ar bruid, anns an deicheamh mìos, air a’ chòigeamh là den mhìos, gun tàinig aon a theich à Ierusalem am ionnsaigh-sa, ag ràdh, Bhuaileadh am baile.

²²Agus bha làmh an Tighearna orm anns an anmoch, mun tàinig esan a theich, agus dh’fhosgail i mo bheul, gus an tàinig e thugam anns a’ mhadainn; agus dh’fhosgladh mo bheul, agus cha robh mi na bu mhò balbh.

²³An sin thàinig facal an Tighearna am ionnsaigh, ag ràdh,

²⁴A mhic an duine, tha iadsan a tha ag àiteachadh nan ionadan fàsa sin de fhearann Israeil a’ labhairt, ag ràdh, Bha Abrahàm na aonar, agus shealbhaich e am fearann: ach tha sinne lìonmhor, thugadh am fearann dhuinn mar sheilbh.

²⁵Air an adhbhar sin abair riu, Mar seo tha an Tighearna Dia ag ràdh, Tha sibh ag ithe maille ris an fhuil, agus a’ togail ur sùl suas ri ur n‑iodhalan, agus a’ dòrtadh fala; agus an sealbhaich sibh am fearann?

²⁶Tha sibh a’ seasamh air ur claidheamh, tha sibh a’ dèanamh gràinealachd, agus a’ truailleadh, gach aon agaibh, bean a choimhearsnaich: agus an sealbhaich sibh am fearann?

²⁷Abair thusa riu mar seo, Mar seo tha an Tighearna Dia ag ràdh, Mar as beò mise, gu deimhinn tuitidh iadsan a tha anns na h‑ionadan fàsa leis a’ chlaidheamh; agus esan a tha anns a’ mhachair sgaoilte, bheir mise do na beathaichean ra ithe; agus bàsaichidh iadsan a bhios anns na daingnichean agus anns na h‑uamhan leis a’ phlàigh.

²⁸Oir fàgaidh mise am fearann ro‑fhàsail, agus sguiridh mòrachd a threise: agus bidh slèibhtean Israeil fàs, air chor is nach tèid aon neach tromhpa.

²⁹An sin aithnichidh iad gur mise an Tighearna, nuair a nì mi am fearann ro‑fhàsail, airson an uile ghràinealachdan a chuir iad an gnìomh.

³⁰Agus thusa, a mhic an duine, tha clann do shluaigh an còmhnaidh a’ labhairt umad ri taobh nam ballachan, agus ann an dorsan nan taighean; agus a’ labhairt aon ri chèile, gach aon ra bhràthair, ag ràdh, Thigibh, guidheam oirbh, agus èisdibh ciod am facal a tha a’ teachd a‑mach on Tighearna.

³¹Agus tha iad a’ teachd ad ionnsaigh mar chruinneachadh sluaigh, agus tha iad a’ suidhe ann ad làthair mar mo phoball-sa, agus tha iad ag èisdeachd do bhriathran, ach chan eil iad gan dèanamh: oir tha iad a’ taisbeanadh mòran gràidh lem beul, ach tha an cridhe a’ dol an dèidh an sannt.

³²Agus, feuch, tha thusa dhaibh mar òran ro‑thaitneach duine aig a bheil guth binn, agus a chluicheas gu math air inneal-ciùil: oir tha iad ag èisdeachd do bhriathran, ach chan eil iad gan dèanamh.

³³Agus nuair a thig seo gu crìch (feuch, tha e a’ teachd), an sin aithnichidh iad gu robh fàidh nam measg.