Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 An Soisgeul a Rèir Eòin 3 Bible Online

An Soisgeul a Rèir Eòin 3 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

An Soisgeul a Rèir Eòin 3

¹Agus bha duine de na Pharasaich, dom b’ainm Nicodèmus, a bha na uachdaran air na h‑Iùdhaich:

²Thàinig esan a‑chum Iosa anns an oidhche, agus thubhairt e ris, A Mhaighistir, tha fhios againn gur fear-teagaisg thu a thàinig o Dhia: oir chan urrainn duine air bith na mìorbhailean seo a dhèanamh a tha thusa a’ dèanamh, mura bi Dia maille ris.

³Fhreagair Iosa agus thubhairt e ris, Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh riut, mura beirear duine a‑rìs, nach urrainn e rìoghachd Dhè fhaicinn.

⁴Thubhairt Nicodèmus ris, Cionnas a dh’fhaodas duine a bhith air a bhreith nuair tha e aosda? A bheil e comasach air dol a‑steach an dara uair do bhroinn a mhàthar, agus a bhith air a bhreith?

⁵Fhreagair Iosa, Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh riut, mura bi duine air a bhreith o uisge, agus on Spiorad, chan urrainn e dol a‑steach do rìoghachd Dhè.

⁶An nì sin a tha air a bhreith on fheòil, is feòil e; agus an nì sin a tha air a bhreith on Spiorad, is spiorad e.

⁷Na gabh iongantas gun dubhairt mi riut, Is èiginn dhuibh a bhith air ur breith a‑rìs.

⁸Tha a’ ghaoth a’ sèideadh far an àill leatha, agus tha thu a’ cluinntinn a fuaim, ach chan eil fhios agad cia as a tha i a’ teachd, no càit a bheil i a’ dol: is ann mar sin a tha gach neach a tha air a bhreith on Spiorad.

⁹Fhreagair Nicodèmus agus thubhairt e ris, Cionnas a dh’fhaodas na nithean seo a bhith?

¹⁰Fhreagair Iosa agus thubhairt e ris, A bheil thusa ad fhear-teagaisg Israeil, agus nach aithne dhut na nithean seo?

¹¹Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh riut gu bheil sinne a’ labhairt an nì as fios dhuinn, agus a’ toirt fianais air an nì sin a chunnaic sinn; agus cha ghabh sibhse ar fianais.

¹²Ma dh’innis mi dhuibh nithean talmhaidh, agus nach creid sibh, cionnas a chreideas sibh ma dh’innseas mi dhuibh nithean nèamhaidh?

¹³Agus cha deachaidh aon neach suas do nèamh, ach an tì a thàinig a‑nuas o nèamh, Mac an Duine a tha air nèamh.

¹⁴Agus mar a thog Maois suas an nathair anns an fhàsach, is ann mar sin as èiginn do Mhac an Duine a bhith air a thogail suas:

¹⁵A‑chum is ge bè neach a chreideas ann, nach sgriosar e, ach gum bi a’ bheatha mhaireannach aige.

¹⁶Oir is ann mar sin a ghràdhaich Dia an saoghal, gun tug e a aon-ghin Mhic fhèin, a‑chum is ge bè neach a chreideas ann, nach sgriosar e, ach gum bi a’ bheatha shìorraidh aige.

¹⁷Oir cha do chuir Dia a Mhac don t‑saoghal a‑chum gun dìteadh e an saoghal, ach a‑chum gum biodh an saoghal air a shaoradh trìdsan.

¹⁸An tì a chreideas ann, cha dìtear e: ach an tì nach creid, tha e air a dhìteadh cheana, a chionn nach do chreid e ann an ainm aon-ghin Mhic Dhè.

¹⁹Agus is e seo an dìteadh, gun tàinig an solas don t‑saoghal, agus gun do ghràdhaich daoine an dorchadas nas mò na an solas, a chionn gu robh an gnìomharan olc.

²⁰Oir gach neach a tha a’ dèanamh uilc, tha e a’ toirt fuatha don t‑solas, agus chan eil e a’ teachd a‑chum an t‑solais, air eagal gum biodh a obraichean air an cronachadh.

²¹Ach an tì a nì an fhìrinn, thig e a‑chum an t‑solais, a‑chum gum bi a obraichean follaiseach, gur ann an Dia a rinneadh iad.

²²An dèidh sin thàinig Iosa agus a dheisciobail do thìr Iudèa; agus dh’fhan e an sin maille riu, agus bhaist e.

²³Agus bha Eòin mar an ceudna a’ baisteadh ann an Enon, làimh ri Salim, do bhrìgh gu robh mòran uisgeachan an sin; agus thàinig iad, agus bhaisteadh iad:

²⁴Oir cha robh Eòin fhathast air a thilgeadh ann am prìosan.

²⁵An sin dh’èirich ceist eadar deisciobail Eòin agus na h‑Iùdhaich, mu thimcheall glanaidh.

²⁶Agus thàinig iad a‑chum Eòin, agus thubhairt iad ris, A mhaighistir, an tì a bha maille riut an taobh thall de Iòrdan, don tug thu fianais, feuch, tha esan a’ baisteadh, agus tha na h‑uile dhaoine a’ teachd da ionnsaigh.

²⁷Fhreagair Eòin agus thubhairt e, Chan eil duine comasach air nì sam bith a ghabhail, mura bi e air a thoirt dha o nèamh.

²⁸Tha sibhse fhèin a’ toirt fianais dhòmhsa gun dubhairt mi, Cha mhi Crìosd, ach gun do chuireadh roimhe mi.

²⁹An tì aig a bheil a’ bhean nuadh-phòsda, is e am fear nuadh-pòsda e: ach caraid an fhir nuadh-phòsda, a tha na sheasamh agus ag èisdeachd ris, tha e a’ dèanamh gàirdeachais mhòir airson guth an fhir nuadh-phòsda: uime sin tha mo ghàirdeachas-sa air a choileanadh.

³⁰Is èiginn dhàsan fàs, ach dhòmhsa a bhith air mo lùghdachadh.

³¹An tì a thig a‑nuas tha e os cionn nan uile: an tì a tha on talamh, tha e talmhaidh, agus labhraidh e air mhodh talmhaidh: an tì a thig o nèamh, tha e os cionn nan uile.

³²Agus an nì a chunnaic agus a chuala e, air a sin tha e a’ toirt fianais; agus chan eil aon duine a’ gabhail ra fhianais.

³³An tì a ghabh ra fhianais-san, chuir e a sheula ris, gu bheil Dia fìor.

³⁴An tì a chuir Dia uaithe, tha e a’ labhairt briathran Dhè: oir chan ann a rèir tomhais a tha Dia a’ toirt an Spioraid dha.

³⁵Is toigh leis an Athair am Mac, agus thug e na h‑uile nithean na làimh.

³⁶An tì a chreideas anns a’ Mhac, tha a’ bheatha mhaireannach aige; ach an tì nach eil a’ creidsinn anns a’ Mhac, chan fhaic e beatha; ach tha fearg Dhè a’ gabhail còmhnaidh air.