Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Gnìomharan nan Abstol 20 Bible Online

Gnìomharan nan Abstol 20 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Gnìomharan nan Abstol 20

¹Agus an dèidh don choghàir sgur, ghairm Pòl na deisciobail da ionnsaigh, agus air dha a chead a ghabhail dhiubh, thriall e gu dol do Mhacedònia.

²Agus air dha dol tro na crìochan sin, agus mòr-earalachadh a dhèanamh orra, thàinig e don Ghrèig;

³Agus dh’fhan e an sin trì mìosan: agus nuair a bha na h‑Iùdhaich ri feall-fhalach air a shon, agus e air tì dol air luing do Shiria, chuir e roimhe tilleadh tro Mhacedònia.

⁴Agus chaidh na chuideachd gu Asia, Sopater o Bherèa; agus de mhuinntir Thesalonìca, Aristarchus agus Secundus; agus Gaius o Dherbe, agus Timòteus; agus de mhuinntir na h‑Asia, Tichicus agus Trophimus.

⁵Air dhaibh seo imeachd romhainne dh’fheith iad rinn ann an Tròas.

⁶Agus sheòl sinn o Philipi, an dèidh làithean an arain neo-ghortaichte, agus thàinig sinn dan ionnsaigh-san gu Tròas ann an còig làithean, far an d’fhan sinn seachdain.

⁷Agus air a’ chiad là den t‑seachdain, air do na deisciobail cruinneachadh an ceann a chèile a bhriseadh arain, shearmonaich Pòl dhaibh, agus a rùn air imeachd uapa air an là màireach, agus lean e air labhairt gu meadhon-oidhche.

⁸Agus bha mòran lòchran anns an t‑seòmar uachdarach, far an robh iad cruinn.

⁹Agus bha òganach àraidh dom b’ainm Eutichus na shuidhe ann an uinneig, air tuiteam gu trom na chadal: agus air do Phòl a bhith rè fad a’ searmonachadh, shàraicheadh leis a’ chadal e, agus thuit e sìos on treas lobhta, agus thogadh marbh e.

¹⁰Agus chaidh Pòl sìos, agus thuit e air, agus air dha a ghlacadh na uchd, thubhairt e, Na biodh trioblaid oirbh; oir tha a anam ann.

¹¹Agus air dol suas dha a‑rìs, bhris e aran agus dh’ith e, agus labhair e riu rè ùine fhada, eadhon gu teachd na maidne, agus mar sin dh’fhalbh e.

¹²Agus thug iad leo an t‑òganach agus e beò, agus rinn iad gàirdeachas nach bu bheag.

¹³Agus air dhuinne imeachd air thoiseach a‑chum na luinge, sheòl sinn gu Asos, fo rùn Pòl a ghabhail a‑steach an sin: oir is ann mar sin a dh’òrdaich e, a’ cur roimhe gun imicheadh e fhèin da chois.

¹⁴Agus nuair a choinnich e sinn aig Asos, ghabh sinn a‑steach e, agus thàinig sinn gu Mitilène.

¹⁵Agus air seòladh dhuinn as a sin, thàinig sinn air an là màireach fa chomhair Chiois; agus air an là na dhèidh sin thàinig sinn gu Samos, agus dh’fhan sinn aig Trogillium; agus air an là a b’fhaisge thàinig sinn gu Miletus.

¹⁶Oir chuir Pòl roimhe seòladh seach Ephesus, a‑chum nach tàrladh dha moille a dhèanamh anns an Asia: oir rinn e cabhag a‑chum nam faodadh e a bhith ann an Ierusalem air là na Caingis.

¹⁷Agus chuir e fios o Mhiletus gu Ephesus, agus ghairm e da ionnsaigh seanairean na h‑eaglais.

¹⁸Agus nuair a thàinig iad da ionnsaigh, thubhairt e riu, Tha fhios agaibh cionnas a bha mi nur measg anns an uile aimsir, on chiad là a thàinig mi don Asia,

¹⁹A’ dèanamh seirbhis don Tighearna leis gach uile irioslachd inntinn, agus maille ri mòran dheur, agus dheuchainnean, a thachair dhomh le ceilg nan Iùdhach.

²⁰Agus cionnas nach do ghlèidh mi nì sam bith am falach a bha feumail dhuibhse, gun a nochdadh dhuibh, agus gun sibhse a theagasg am follais, agus o thaigh gu taigh,

²¹A’ dèanamh fianais araon do na h‑Iùdhaich, agus do na Greugaich, mu aithreachas a‑thaobh Dhè, agus mu chreideamh a‑thaobh ar Tighearna Iosa Crìosd.

²²Agus a‑nis feuch, tha mi a’ dol gu Ierusalem ceangailte anns an spiorad, gun fhios agam ciod iad na nithean a thàrlas dhomh an sin;

²³Ach a‑mhàin gu bheil an Spiorad Naomh a’ dèanamh fianais anns gach baile, ag ràdh gu bheil gèimhlean agus trioblaidean a’ feitheamh orm.

²⁴Ach chan eil suim agam de nì air bith, cha mhò a tha mi a’ meas m’anama fhèin luachmhor dhomh, a‑chum gun crìochnaich mi mo thuras le aoibhneas, agus gun coilean mi a’ mhinistrealachd a fhuair mi on Tighearna Iosa, a dhèanamh fianais do shoisgeul gràs Dhè.

²⁵Agus a‑nis feuch, tha fhios agam nach faic sibhse uile, am measg an d’imich mi a’ searmonachadh rìoghachd Dhè, mo ghnùis nas mò.

²⁶Uime sin tha mi a’ dèanamh fianais dhuibh air an là‑an‑diugh, gu bheil mise glan o fhuil nan uile.

²⁷Oir cha do sheachainn mi uile chomhairle Dhè fhoillseachadh dhuibh.

²⁸Air an adhbhar sin thugaibh aire dhuibh fhèin, agus don treud uile, air an do rinn an Spiorad Naomh luchd-coimhead dhibh, a bheathachadh eaglais Dhè, a cheannaich e le a fhuil fhèin.

²⁹Oir tha fhios agam air a seo, an dèidh m’imeachd-sa gun tig madaidhean-allaidh garga nur measg, nach caomhain an treud.

³⁰Agus èiridh daoine dhibh fhèin, a labhras nithean fiara, a‑chum deisciobail a tharraing nan dèidh fhèin.

³¹Uime sin dèanaibh faire, a’ cuimhneachadh nach do sguir mise rè thrì bliadhna de chomhairleachadh gach aoin agaibh a là agus a dh’oidhche le deòir.

³²Agus a‑nis, a bhràithrean, earbam sibh ri Dia, agus ri facal a ghràis, a tha comasach air ur togail suas, agus oighreachd a thoirt dhuibh am measg na muinntir sin uile a tha air an naomhachadh.

³³Cha do shanntaich mi airgead, no òr, no aodach duine sam bith.

³⁴Seadh, is aithne dhuibh fhèin gun do fhritheil na làmhan seo dom uireasbhaidh fhèin, agus don mhuinntir sin a bha maille rium.

³⁵Nochd mi na h‑uile nithean dhuibh, gur ann le saothrachadh mar seo as còir dhuibh còmhnadh a dhèanamh riùsan a tha anfhann; agus briathran an Tighearna Iosa a chuimhneachadh, mar a thubhairt e, Tha e nas beannaichte nì a thoirt na a ghabhail.

³⁶Agus air dha na briathran seo a ràdh, leig e e fhèin air a ghlùinean, agus rinn e ùrnaigh maille riu uile.

³⁷Agus ghuil iad uile gu goirt, agus thuit iad air muineal Phòil, agus phòg iad e,

³⁸Air dhaibh a bhith gu h‑àraidh brònach airson nam briathran seo a thubhairt e, nach faiceadh iad a ghnùis-san nas mò. Agus thug iad coimheadachd dha a‑chum na luinge.