Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Litir an Abstoil Pòl A‑Chum nan Ròmanaich 11 Bible Online

Litir an Abstoil Pòl A‑Chum nan Ròmanaich 11 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Litir an Abstoil Pòl A‑Chum nan Ròmanaich 11

¹Tha mi ag ràdh mas eadh, An do thilg Dia a phoball uaithe? Nar leigeadh Dia. Oir is Israeleach mise fhèin mar an ceudna, de shliochd Abrahàim, de threubh Bheniàmin.

²Cha do thilg Dia uaithe a phoball a ro‑aithnich e. Nach eil fhios agaibh ciod a tha an sgriobtar ag ràdh mu Elias, cionnas a tha e a’ casaid ri Dia an aghaidh Israeil, ag ràdh,

³A Thighearna, mharbh iad d’fhàidhean, agus leag iad sìos d’altairean; agus dh’fhàgadh mise am aonar, agus tha iad ag iarraidh m’anama?

⁴Ach ciod a tha freagradh Dhè ag ràdh ris? Dh’fhàg mi dhomh fhèin seachd mìle fear, nach do lùb an glùn do dhealbh Bhàail.

⁵Agus mar sin mar an ceudna tha anns an àm seo an làthair fuidheall a rèir taghadh a’ ghràis.

⁶Agus mas ann tre ghràs, chan ann o obraichean nas mò; no cha ghràs gràs nas mò. Ach mas ann o obraichean, chan ann o ghràs à sin suas: no chan obair à sin suas obair.

⁷Ciod mas eadh? An nì sin a tha Israel ag iarraidh, cha do ràinig e air; ach ràinig an taghadh air, agus chaidh a’ chuid eile a dhalladh:

⁸Mar a tha e sgrìobhte, Thug Dia dhaibh spiorad suaine, sùilean a‑chum nach faiceadh iad, agus cluasan a‑chum nach cluinneadh iad, gus an là‑an‑diugh.

⁹Agus tha Daibhidh, ag ràdh, Biodh am bòrd mar ribe, agus mar inneal-glacaidh, agus mar cheap-tuislidh, agus mar dhìol-thuarasdail dhaibh:

¹⁰Biodh an sùilean air an dorchachadh, a‑chum nach faic iad; agus crom-sa an druim an còmhnaidh.

¹¹Tha mi ag ràdh uime sin, An do thuislich iad ionnas gun tuiteadh iad? Nar leigeadh Dia: ach tre an tuiteam-san tha slàinte air teachd a‑chum nan Cinneach, a‑chum iadsan a bhrosnachadh gu eud.

¹²Mas e an tuiteam-san saoibhreas an domhain, agus an lùghdachadh saoibhreas nan Cinneach, cia as mò na sin a bhios an lànachd?

¹³Oir is ann ribhse a tha mi a’ labhairt, a Chinneacha; do bhrìgh gur mi abstol nan Cinneach, tha mi a’ toirt urraim dom dhreuchd:

¹⁴Ma dh’fhaodas mi air chor sam bith mo cho-fheòil a bhrosnachadh gu eud, agus gun tèarainn mi dream àraidh dhiubh.

¹⁵Oir mas e an tilgeadh-san air falbh rèiteachadh an domhain, ciod e an ath-ghabhail ach beatha o na mairbh?

¹⁶Oir ma tha an ciad-thoradh naomh, tha am meall naomh mar an ceudna: agus ma tha an fhreumh naomh, tha na geugan mar sin mar an ceudna.

¹⁷Agus ma tha cuid de na geugan air am briseadh dheth, agus gu bheil thusa, a bha ad chrann-ola fiadhaich, air do shuidheachadh nam measg, agus maille riu a’ faotainn compàirt de fhreumh agus de reamhrachd a’ chroinn-ola;

¹⁸Na dèan uaill an aghaidh nan geug: ach ma nì thu uaill nan aghaidh, cha tusa a dh’iomchaireas an fhreumh, ach an fhreumh thusa.

¹⁹Their thu uime sin, Bhriseadh dheth na geugan, a‑chum gun suidhichte mise nan àite.

²⁰Ro‑mhath; airson am mì‑chreidimh bhriseadh iadsan dheth, agus tha thusa a’ seasamh tre chreideamh. Na bi àrd-inntinneach, ach fo eagal.

²¹Oir mura do chaomhain Dia na geugan nàdarra, biodh eagal ort nach caomhain e thusa nas mò.

²²Feuch uime sin maitheas agus geur-cheartas Dhè: geur-cheartas dan taobh-san a thuit; ach dod thaobh-sa, maitheas, ma bhuanaicheas tu na mhaitheas; agus mura buanaich, gearrar dheth thusa mar an ceudna.

²³Agus suidhichear iadsan mar an ceudna, mura buanaich iad nam mì‑chreideamh: oir tha Dia comasach air an suidheachadh a‑rìs.

²⁴Oir ma ghearradh thusa as a’ chrann-ola a bha fiadhaich a‑thaobh nàdair, agus gun do shuidhicheadh ann an deagh chrann-ola thu an aghaidh nàdair, cia mòr as mò na sin a shuidhichear na geugan nàdarra nan crann-ola fhèin?

²⁵Oir cha b’àill leam, a bhràithrean, sibhse a bhith aineolach air an rùn-diamhair seo (a‑chum nach biodh sibh glic nur barail fhèin), gun do thàrladh doille ann an cuid do Israel, gus an tig iomlanachd nan Cinneach a‑steach.

²⁶Agus mar sin bidh Israel uile air an tèarnadh: mar a tha e sgrìobhte, Thig am Fear-saoraidh o Shion, agus tionndaidhidh e mì‑dhiadhachd o Iàcob:

²⁷Oir is e seo mo choicheangal riu, nuair a bheir mi air falbh am peacaidhean.

²⁸A‑thaobh an t‑soisgeil, is naimhdean iad air ur son-se: ach a‑thaobh an taghaidh, tha iad gràdhaichte air sgàth nan athraichean.

²⁹Oir tha tìodhlacan agus gairm Dhè gun aithreachas.

³⁰Oir mar a bha sibhse roimhe seo eas-umhail do Dhia, ach a‑nis a fhuair sibh tròcair tre am mì‑chreideamh-san:

³¹Amhail sin tha iadsan anns an àm seo eas-umhail, a‑chum tre ur tròcair-se gum faigh iadsan tròcair mar an ceudna.

³²Oir dhruid Dia iad uile ann am mì‑chreideamh, a‑chum tròcair a dhèanamh air na h‑uile.

³³O, doimhne saoibhreas araon gliocas agus eòlas Dhè! Cia do‑rannsachaidh a bhreitheanais, agus do‑lorgachaidh a shlighean!

³⁴Oir cò aig an robh fios inntinn an Tighearna, no cò a bu chomhairleach dha?

³⁵No cò a thug dha air tùs, agus a làn-dìolar a‑rìs dha e?

³⁶Oir is ann uaithesan, agus trìd-san, agus air a shon-san a tha na h‑uile nithean: dhàsan gu robh glòir gu sìorraidh. Amen.