Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Litir an Abstoil Pòl A‑Chum nan Eabhraidhich 10 Bible Online

Litir an Abstoil Pòl A‑Chum nan Eabhraidhich 10 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Litir an Abstoil Pòl A‑Chum nan Eabhraidhich 10

¹Uime sin, air a bhith aig an lagh sgàil nithean matha ri teachd, agus chan e fìor-choslas nan nithean fhèin, chan eil e comasach dha an dream a thig da ionnsaigh a‑chaoidh a dhèanamh coileanta leis na h‑ìobairtean sin a bha iad a’ toirt suas o bhliadhna gu bliadhna a‑ghnàth:

²Oir an sin nach sguireadh iad de bhith gan toirt suas? Do bhrìgh nach biodh aig luchd-dèanamh na naomh-sheirbhis tuilleadh cogais air bith peacaidh, air dhaibh a bhith aon uair air an glanadh.

³Ach anns na h‑ìobairtean sin nìthear ath-chuimhneachadh air na peacaidhean gach bliadhna.

⁴Oir chan eil e an comas gun tugadh fuil tharbh agus ghobhar peacaidhean air falbh.

⁵Uime sin a’ teachd dha don t‑saoghal, tha e ag ràdh, Ìobairt agus tabhartas cha b’àill leat, ach dh’ullaich thu corp dhòmhsa:

⁶Ann an ìobairtean-loisgte, agus ann an ìobairtean airson peacaidh cha robh tlachd agad:

⁷An sin thubhairt mise, Feuch, tha mi a’ teachd (ann an ròla an leabhair tha siud sgrìobhte orm), a‑chum do thoil-sa a dhèanamh, O Dhè.

⁸Air dha a ràdh roimhe sin, Ìobairt, agus tabhartas, agus ìobairtean-loisgte, agus ìobairt airson peacaidh cha b’àill leat, agus cha robh do thlachd annta (a tha air an toirt suas a rèir an lagha);

⁹An sin thubhairt e, Feuch, tha mi a’ teachd a dhèanamh do thoil-sa, O Dhè. Tha e a’ cur air cùl a’ chiad nì, a‑chum gun daingnich e an dara nì.

¹⁰Leis an toil seo tha sinne air ar naomhachadh, tre toirt suas corp Iosa Crìosd aon uair.

¹¹Agus tha gach uile shagart a’ seasamh gach là, a’ frithealadh agus a’ toirt suas nan ìobairt ceudna gu minig, nithean do nach eil e an comas a‑chaoidh peacaidhean a thoirt air falbh:

¹²Ach an duine seo, an dèidh dha aon ìobairt a thoirt suas airson peacaidh, shuidh e a‑chaoidh tuilleadh air deaslàimh Dhè:

¹³A’ feitheamh o sin suas gus an cuirear a naimhdean nan stòl-chas fo a chasan.

¹⁴Oir le aon ìobairt rinn e a‑chaoidh foirfe iadsan a tha air an naomhachadh.

¹⁵Agus tha an Spiorad Naomh mar an ceudna a’ dèanamh fianais dhuinne air na nithean seo: oir an dèidh dha a ràdh roimhe,

¹⁶Is e seo an coicheangal a nì mi riu an dèidh nan làithean ud, tha an Tighearna ag ràdh, Cuiridh mi mo reachdan nan cridhe, agus sgrìobhaidh mi iad air an inntinn:

¹⁷Agus am peacaidhean agus an euceartan cha chuimhnich mi nas mò.

¹⁸A‑nis, far a bheil maitheanas nan nithean seo, chan eil tabhartas airson peacaidh ann nas mò.

¹⁹Uime sin, a bhràithrean, do bhrìgh gu bheil dànachd againn gu dol a‑steach don ionad as naoimhe tre fhuil Iosa,

²⁰Air slighe nuaidh agus bheò a choisrig e dhuinne, tre an roinn-bhrat, is sin ri ràdh, tre a fheòil fhèin:

²¹Agus do bhrìgh gu bheil againn Ard-shagart os cionn taigh Dhè,

²²Thigeamaid am fagas le cridhe fìor, ann an làn dearbhachd a’ chreidimh, le ar cridheachan air an crath-ghlanadh o dhroch cogais, agus le ar cuirp air an nighe le uisge glan.

²³Cumamaid gu daingeann aidmheil ar dòchais gun chlaonadh (oir is fìrinneach an tì a gheall):

²⁴Agus thugamaid an aire da chèile a‑chum ar brosnachadh gu gràdh, agus gu deagh obraichean:

²⁵Gun a bhith a’ leigeadh dhinn sinn fhèin a chruinneachadh an ceann a chèile, mar as gnàth le dream àraidh; ach a’ comhairleachadh a chèile: agus gum bu mhò a nì sinn seo, gu bheil sibh a’ faicinn an là a’ tarraing am fagas.

²⁶Oir ma pheacaicheas sinn de ar toil fhèin an dèidh dhuinn eòlas na fìrinn fhaotainn, chan fhàgar tuilleadh dhuinn ìobairt airson peacaidh,

²⁷Ach dùil eagalach ri breitheanas, agus feirg theinntich, a sgriosas na h‑eascairdean.

²⁸An neach a rinn tàir air lagh Mhaois, bhàsaich e gun tròcair, fo dhithis no thriùir de fhianaisean:

²⁹Cia mòr as mò na sin am peanas a shaoileas sibh air am measar esan toillteanach, a shaltair fo a chasan Mac Dhè, agus a mheas mar nì mì‑naomh fuil a’ choicheangail, leis an do naomhaicheadh e, agus a rinn tarcais air Spiorad nan gràs?

³⁰Oir is aithne dhuinn an Tì a thubhairt, Is leamsa an dìoghaltas, agus bheir mi dìoladh uam, tha an Tighearna ag ràdh: agus a‑rìs, Bheir an Tighearna breith air a shluagh.

³¹Is nì eagalach tuiteam ann an làmhan an Dè bheò.

³²Ach biodh ath-chuimhne agaibh air na làithean a chaidh seachad, anns an d’fhuiling sibh, an dèidh dhuibh a bhith air ur soillseachadh, gleac mhòr fhulangas;

³³Ann an cuid, am feadh a rinneadh sibh nur ball-amhairc, araon tre mhaslaidhean agus thrioblaidean; agus ann an cuid, am feadh a rinneadh sibh nur companaich dhaibhsan ris an do bhuineadh mar sin.

³⁴Oir bha co‑fhulangas agaibh riumsa ann am ghèimhlean, agus ghabh sibh le luathghair ri creachadh ur maoin, air dhuibh fios a bhith agaibh annaibh fhèin gu bheil agaibh air nèamh maoin as fheàrr, agus a tha maireannach.

³⁵Uime sin na tilgibh uaibh ur muinghinn, aig a bheil mòr dhìol-thuarasdal.

³⁶Oir tha feum agaibh air foighidinn; a‑chum an dèidh dhuibh toil Dhè a dhèanamh, gum faigh sibh an gealladh.

³⁷Oir fhathast sealan beag, agus an Tì a tha ri teachd thig e, agus cha dèan e moille.

³⁸A‑nis bidh am fìrean beò tre chreideamh: ach ma thilleas neach sam bith air ais, cha bhi aig m’anamsa tlachd ann.

³⁹Ach chan eil sinne den dream sin a thilleas air an ais a‑chum sgrios; ach den dream a chreideas a‑chum tèarnadh an anama.