Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Ciad Leabhar Shamueil 17 Bible Online

Ciad Leabhar Shamueil 17 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Ciad Leabhar Shamueil 17

¹A‑nis chruinnich na Philistich an slòigh an ceann a chèile gu cath, agus chruinnicheadh iad aig Sochoh, a bhuineas do Iùdah; agus champaich iad eadar Sochoh agus Asecah, ann an Ephes-damim.

²Agus chruinnicheadh Saul agus fir Israeil an ceann a chèile, agus champaich iad ann an gleann Elah, agus chuir iad an cath an òrdagh an aghaidh nam Philisteach.

³Agus sheas na Philistich air sliabh air aon taobh, agus sheas Israel air sliabh air an taobh eile: agus bha gleann eatorra.

⁴Agus thàinig curaidh a‑mach à camp nam Philisteach, dom b’ainm Goliath o Ghat, anns an robh sia làmhan-coille agus rèis air àirde.

⁵Agus bha clogaid umha air a cheann, agus bha e air èideadh le lùirich mhàilich; agus b’e cudthrom na lùiriche còig mìle secel umha.

⁶Agus bha caiseart umha air a chasan, agus targaid umha eadar a ghuaillean.

⁷Agus bha crann a shleagha mar gharman figheadair; agus bha ann an ceann a shleagha sia ceud secel iarainn; agus bha fear a’ giùlan sgèithe ag imeachd roimhe.

⁸Agus sheas e, agus ghlaodh e ri slòigh Israeil, agus thubhairt e riu, Carson a tha sibh a’ teachd a‑mach gu ur cath a chur an òrdagh? Nach Philisteach mise, agus nach seirbhisich sibhse do Shaul? Taghaibh dhuibh fhèin fear, agus thigeadh e a‑nuas am ionnsaigh-sa.

⁹Mas urrainn e còmhrag riumsa, agus ma mharbhas e mi, an sin bidh sinne nar seirbhisich agaibhse; ach ma bheir mise buaidh air-san, agus gum marbh mi e, an sin bidh sibhse nur seirbhisich againne, agus nì sibh seirbhis dhuinn.

¹⁰Agus thubhairt am Philisteach, Tha mi a’ toirt dùbhlain do shlòigh Israeil an‑diugh; faighibh dhòmhsa fear, a‑chum gun dèan sinn còmhrag ri chèile.

¹¹Nuair a chuala Saul agus Israel uile bhriathran sin an Philistich, bha iad fo uamhas, agus fo eagal mòr.

¹²A‑nis b’e Daibhidh mac an Ephrataich sin o Bhetlehem Iùdah, dom b’ainm Iese; agus bha ochdnar mhac aige; agus bha an duine ann an làithean Shauil na sheann duine, air teachd air aghaidh ann an aois.

¹³Agus dh’imich an triùir mhac a bu shine aig Iese, agus chaidh iad an dèidh Shauil a‑chum a’ chogaidh; agus b’iad ainmean a thriùir mhac a chaidh a dh’ionnsaigh a’ chogaidh, Eliab an ciad-ghin, agus na dhèidh-san Abinadab, agus an treas mac Samah.

¹⁴Agus b’e Daibhidh am mac a b’òige: agus chaidh an triùir a bu shine an dèidh Shauil.

¹⁵Ach dh’fhalbh Daibhidh agus thill e o Shaul, a dh’ionaltradh caoraich a athar ann am Betlehem.

¹⁶Agus tharraing am Philisteach am fagas anns a’ mhadainn agus mu fheasgar, agus nochd e e fhèin dà‑fhichead là.

¹⁷Agus thubhairt Iese ri Daibhidh a mhac, Gabh a‑nis airson do bhràithrean ephah den t‑sìol chruadhaichte seo, agus na deich buileannan seo, agus ruith don champ a dh’ionnsaigh do bhràithrean;

¹⁸Agus giùlain na deich mulchagan càise seo a dh’ionnsaigh ceannard am mìle-san, agus seall cionnas a tha do bhràithrean, agus gabh an geall.

¹⁹A‑nis bha Saul agus iadsan, agus fir Israeil uile, ann an gleann Elah, a’ cogadh ris na Philistich.

²⁰Agus dh’èirich Daibhidh gu moch anns a’ mhadainn, agus dh’fhàg e na caoraich aig fear-gleidhidh, agus thug e leis, agus dh’imich e, mar a dh’àithn Iese dha; agus thàinig e don chlais-bhlàir nuair a bha an armailt a’ dol a‑mach a dh’ionnsaigh a’ chatha, agus a rinn iad iolach a‑chum a’ chatha:

²¹Oir chuir Israel agus na Philistich iad fhèin an òrdagh catha, armailt an aghaidh armailt.

²²Agus dh’fhàg Daibhidh an t‑uidheam a chuir e dheth ann an làimh fear-gleidhidh an uidheim, agus ruith e a dh’ionnsaigh na h‑armailt, agus thàinig e, agus chuir e fàilte air a bhràithrean.

²³Agus nuair a bha e a’ labhairt riu, feuch, thàinig an curaidh dom b’ainm Goliath, am Philisteach o Ghat, a‑nìos à armailt nam Philisteach, agus labhair e a rèir nam briathran ceudna: agus chuala Daibhidh iad.

²⁴Agus nuair a chunnaic fir Israeil uile an duine, theich iad roimhe, agus bha eagal mòr orra.

²⁵Agus thubhairt fir Israeil, Am faca sibh am fear seo a tha air teachd a‑nìos? Gu cinnteach is ann a thoirt dùbhlain do Israel a tha e air teachd a‑nìos: agus ge bè fear a mharbhas e, nì an rìgh saoibhir e le mòr-shaoibhreas, agus bheir e dha a nighean, agus nì e taigh a athar saor ann an Israel.

²⁶Agus thubhairt Daibhidh ris na daoine a sheas làimh ris, ag ràdh, Ciod a nìthear don duine a mharbhas am Philisteach seo, agus a bheir air falbh am masladh o Israel? Oir cò e am Philisteach neo-thimcheall-gheàrrte seo, gun tugadh e dùbhlan do armailtean an Dè bheò?

²⁷Agus fhreagair an sluagh e air an dòigh seo, ag ràdh, Mar seo nìthear don duine a mharbhas e.

²⁸Agus chuala Eliab, a bhràthair a bu shine, nuair a labhair e ris na daoine: agus las fearg Eliaib an aghaidh Dhaibhidh, agus thubhairt e, Carson a thàinig thu a‑nuas an seo? Agus cò aige a dh’fhàg thu am beagan chaorach sin anns an fhàsach? Tha mi fiosrach air d’uabhar agus olcas do chridhe; oir is ann a dh’fhaicinn a’ chatha a thàinig thu a‑nuas.

²⁹Agus thubhairt Daibhidh, Ciod a rinn mi a‑nis? Nach eil adhbhar air?

³⁰Agus thionndaidh e uaithe-san a dh’ionnsaigh fir eile, agus labhair e air an dòigh cheudna: agus fhreagair an sluagh e a‑rìs a rèir na ciad dòigh.

³¹Agus nuair a chualas na briathran a labhair Daibhidh, dh’aithris iad am fianais Shauil iad: agus chuir e fios air.

³²Agus thubhairt Daibhidh ri Saul, Na fannaicheadh cridhe duine sam bith air a shon-san: thèid do sheirbhiseach agus cogaidh e ris an Philisteach seo.

³³Agus thubhairt Saul ri Daibhidh, Chan urrainn thusa dol an aghaidh an Philistich seo a chogadh ris: oir chan eil annadsa ach òganach, agus tha esan na fhear-cogaidh o a òige.

³⁴Agus thubhairt Daibhidh ri Saul, Bha do sheirbhiseach ag ionaltradh caoraich a athar, agus thàinig leòmhann, agus math-ghamhainn, agus thug e uan as an treud:

³⁵Agus chaidh mi a‑mach na dhèidh, agus bhuail mi e, agus shaor mi as a bheul e. Agus nuair a dh’èirich e am aghaidh, rug mi air fheusaig air, agus bhuail mi e, agus mharbh mi e.

³⁶Araon an leòmhann agus am math-ghamhainn mharbh do sheirbhiseach: agus bidh am Philisteach neo-thimcheall-gheàrrte seo mar aon diùbh-san, do bhrìgh gun tug e dùbhlan do armailtean an Dè bheò.

³⁷Mar an ceudna thubhairt Daibhidh, An Tighearna a shaor mise à màg an leòmhainn, agus à màg a’ mhath-ghamhainn, saoraidh esan mi à làimh an Philistich seo. Agus thubhairt Saul ri Daibhidh, Falbh, agus gu robh an Tighearna maille riut.

³⁸Agus chuir Saul a èideadh fhèin air Daibhidh, agus chuir e clogad umha air a cheann; mar an ceudna chuir e lùireach air.

³⁹Agus chrioslaich Daibhidh a chlaidheamh air uachdar a èididh, agus dh’fheuch e ri imeachd, oir cha do chleachd e iad: agus thubhairt Daibhidh ri Saul, Chan urrainn mi imeachd leo seo, oir cha do chleachd mi iad. Agus chuir Daibhidh dheth iad.

⁴⁰Agus ghabh e a bhata na làimh, agus thagh e dha fhèin còig clachan mìne on t‑sruth, agus chuir e iad ann am màla buachaille a bha aige, eadhon ann an sporan, agus bha a chrann-tabhaill na làimh: agus tharraing e am fagas don Philisteach.

⁴¹Agus thàinig am Philisteach air aghaidh agus tharraing e am fagas do Dhaibhidh; agus fear-iomchair a sgèithe roimhe.

⁴²Agus nuair a dh’amhairc am Philisteach agus a chunnaic e Daibhidh, rinn e dìmeas air, a chionn gu robh e na òganach, agus ruiteach, agus sgiamhach na ghnùis.

⁴³Agus thubhairt am Philisteach ri Daibhidh, An cù mise gun tigeadh tu am ionnsaigh le bataichean? Agus mhallaich am Philisteach Daibhidh ann an ainm a dhiathan.

⁴⁴Agus thubhairt am Philisteach ri Daibhidh, Thig am ionnsaigh-sa, agus bheir mi d’fheòil do eunlaith an adhair agus do bheathaichean na machrach.

⁴⁵An sin thubhairt Daibhidh ris an Philisteach, Tha thusa a’ teachd am ionnsaigh-sa le claidheamh, agus le sleagh, agus le sgèith; ach tha mise a’ teachd ad ionnsaigh-sa ann an ainm Tighearna nan sluagh, Dia armailtean Israeil, don tug thusa dùbhlan.

⁴⁶Air an là‑an‑diugh bheir an Tighearna thairis thu dom làimh-sa, agus buailidh mi thu, agus buinidh mi dhìot do cheann, agus bheir mi closaichean feachd nam Philisteach air an là‑an‑diugh do eunlaith an adhair, agus do fhiadh-bheathaichean na talmhainn; a‑chum gum bi fhios aig an talamh uile gu bheil Dia ann an Israel.

⁴⁷Agus bidh fhios aig a’ choitheanal seo uile nach ann le claidheamh no le sleagh a shaoras an Tighearna: oir is leis an Tighearna an cath, agus bheir e sibhse dar làimh-ne.

⁴⁸Agus nuair a dh’èirich am Philisteach, agus a thàinig e agus a tharraing e am fagas an coinneamh Dhaibhidh, an sin rinn Daibhidh cabhag, agus ruith e a dh’ionnsaigh na h‑armailt an coinneamh an Philistich.

⁴⁹Agus chuir Daibhidh a làmh na mhàla, agus ghabh e as a sin clach, agus thilg e as a chrann-tabhaill, agus bhuail e am Philisteach ann an clàr a aodainn: agus chaidh a’ chlach a‑steach ann an clàr a aodainn, agus thuit e air a aghaidh a dh’ionnsaigh an làir.

⁵⁰Mar sin thug Daibhidh buaidh air an Philisteach le crann-tabhaill agus le cloich; agus bhuail e am Philisteach, agus mharbh e e: ach cha robh claidheamh ann an làimh Dhaibhidh.

⁵¹Uime sin ruith Daibhidh agus sheas e air an Philisteach, agus ghlac e a chlaidheamh, agus tharraing e as a thruaill e, agus mharbh e e, agus gheàrr e dheth a cheann leis. Agus nuair a chunnaic na Philistich gu robh an gaisgeach marbh, theich iad.

⁵²Agus dh’èirich fir Israeil agus Iùdah, agus rinn iad iolach, agus chaidh iad air tòir nam Philisteach, gus an tig thu gu gleann agus gu geatachan Ecroin: agus thuit iadsan a bha leònte de na Philistich air an t‑slighe gu Sàraim, eadhon gu ruig Gat, agus gu ruig Ecron.

⁵³Agus thill clann Israeil o ruagadh nam Philisteach, agus chreach iad an camp.

⁵⁴Agus ghabh Daibhidh ceann an Philistich, agus thug e leis e gu Ierusalem: ach chuir e a armachd na bhùth.

⁵⁵Agus nuair a chunnaic Saul Daibhidh a’ dol a‑mach an aghaidh an Philistich, thubhairt e ri Abner, ceannard an t‑sluaigh, Abneir, cò dom mac an t‑òganach seo? Agus thubhairt Aber, Mar as beò d’anam, O a rìgh, chan eil fhios agam.

⁵⁶Agus thubhairt an rìgh, Feòraich thusa cò dom mac an t‑òganach seo.

⁵⁷Agus nuair a thill Daibhidh o mharbhadh an Philistich, ghabh Abner e, agus thug e am fianais Shauil e, le ceann an Philistich na làimh.

⁵⁸Agus thubhairt Saul ris, Cò dom mac thu, òganaich? Agus fhreagair Daibhidh, Is mi mac do sheirbhisich Iese, am Betlehemeach.