Read Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 Ciad Leabhar Shamueil 28 Bible Online

Ciad Leabhar Shamueil 28 - Scots Gaelic 1992 – Am Bìoball Gàidhlig 199 bible

Ciad Leabhar Shamueil 28

¹Agus anns na làithean sin chruinnich na Philistich an armailtean an ceann a chèile a‑chum cogaidh, a chur catha ri Israel: agus thubhairt Achis ri Daibhidh, Biodh fhios gu cinnteach agad gun tèid thu a‑mach maille riumsa a‑chum catha, thu fhèin agus do dhaoine.

²Agus thubhairt Daibhidh ri Achis, Gu deimhinn bidh fhios agad ciod a nì do sheirbhiseach. Agus thubhairt Achis ri Daibhidh, Uime sin nì mi fear-gleidhidh mo chinn dhìot gu bràth.

³A‑nis fhuair Samuel bàs, agus rinn Israel uile caoidh air a shon, agus dh’adhlaic iad e ann an Ramah, na bhaile fhèin: agus chuir Saul air falbh iadsan aig an robh leannain-shìdh, agus na fiosaichean, as an tìr.

⁴Agus chruinnicheadh na Philistich an ceann a chèile, agus thàinig iad agus champaich iad ann an Sunem: agus chruinnich Saul Israel uile an ceann a chèile, agus champaich iad ann an Gilbòa.

⁵Agus nuair a chunnaic Saul feachd nam Philisteach, bha eagal air, agus chriothnaich a chridhe gu mòr.

⁶Agus nuair a dh’fhiosraich Saul den Tighearna, cha do fhreagair an Tighearna e, aon chuid le aislingean, no le Urim, no le fàidhean.

⁷An sin thubhairt Saul ra sheirbhisich, Iarraibh dhòmhsa bean aig a bheil leannan-sìdh, agus thèid mi da h‑ionnsaigh, agus fiosraichidh mi dhith. Agus thubhairt a sheirbhisich ris, Feuch, tha bean aig a bheil leannan-sìdh ann an En‑dor.

⁸Agus chuir Saul e fhèin ann an riochd eile, agus chuir e air aodach eile agus dh’imich e, agus dithis dhaoine maille ris, agus thàinig iad a dh’ionnsaigh na mnà anns an oidhche; agus thubhairt e, Dèan fiosachd dhòmhsa, guidheam ort, leis an leannan-shìdh, agus tog suas dhomh esan a dh’ainmicheas mi dhut.

⁹Agus thubhairt a’ bhean ris, Feuch, tha fhios agad ciod a rinn Saul, cionnas a gheàrr e as iadsan aig an robh leannain-shìdh, agus na fiosaichean, as an tìr: carson, matà, a tha thu a’ leagadh ribe airson m’anama, a‑chum mo chur gu bàs?

¹⁰Agus mhionnaich Saul dhi air an Tighearna, ag ràdh, Mar as beò an Tighearna, cha tachair olc sam bith dhut airson an nì seo.

¹¹An sin thubhairt a’ bhean, Cò a thogas mi a‑nìos dhut? Agus thubhairt esan, Tog a‑nìos dhomh Samuel.

¹²Agus nuair a chunnaic a’ bhean Samuel, ghlaodh i le guth àrd; agus labhair a’ bhean ri Saul, ag ràdh, Carson a mheall thu mi, oir is tu Saul?

¹³Agus thubhairt an rìgh rithe, Na biodh eagal ort: oir ciod a chunnaic thu? Agus thubhairt a’ bhean ri Saul, Chunnaic mi diathan a’ teachd a‑nìos as an talamh.

¹⁴Agus thubhairt e rithe, Ciod e a choslas? Agus thubhairt ise, Tha seann duine air teachd a‑nìos, agus e còmhdaichte le fallaing. Agus dh’aithnich Saul gum b’e Samuel a bha ann, agus chrom e e fhèin air a aghaidh a dh’ionnsaigh na talmhainn, agus rinn e ùmhlachd dha.

¹⁵Agus thubhairt Samuel ri Saul, Carson a chuir thu dragh orm lem thoirt a‑nìos? Agus fhreagair Saul, Tha mi ann an teanntachd mhòir; oir tha na Philistich a’ cogadh am aghaidh, agus dhealaich Dia rium, agus chan eil e a’ toirt freagraidh dhomh nas mò, aon chuid le fàidhean no le aislingean: uime sin ghairm mi ortsa gu fios a thoirt dhomh ciod a nì mi.

¹⁶An sin thubhairt Samuel, Carson matà a tha thu a’ fiosrachadh dhìomsa, agus gun do dhealaich an Tighearna riut, agus gu bheil e a‑nis air fàs na nàmhaid dhut?

¹⁷Agus rinn an Tighearna dha mar a labhair e tromhamsa; oir reub an Tighearna an rìoghachd as do làimh, agus thug e i dod choimhearsnach, do Dhaibhidh.

¹⁸Do bhrìgh nach d’èisd thu ri guth an Tighearna, agus nach do chuir thu an gnìomh a chorraich gharg an aghaidh Amaleic; uime sin rinn an Tighearna an nì seo riut air an là‑an‑diugh.

¹⁹Agus bheir an Tighearna mar an ceudna Israel maille riutsa thairis do làimh nam Philisteach: agus a‑màireach bidh tusa agus do mhic maille riumsa: bheir an Tighearna mar an ceudna feachd Israeil thairis do làimh nam Philisteach.

²⁰An sin air ball thuit Saul sìnte air an talamh, agus bha e fo eagal ro‑mhòr airson briathran Shamueil, agus cha robh neart air bith ann; oir cha d’ith e aran rè an là no rè na h‑oidhche sin.

²¹Agus thàinig a’ bhean a dh’ionnsaigh Shauil, agus chunnaic i gu robh e fo uamhann mòr, agus thubhairt i ris, Feuch, thug do bhanoglach gèill dod ghuth, agus chuir mi m’anam am làimh, agus dh’èisd mi rid bhriathran a labhair thu rium:

²²A‑nis uime sin, guidheam ort, èisd thusa mar an ceudna ri guth do bhanoglaich, agus cuiream greim arain fad chomhair, agus ith e, agus bidh neart agad, nuair a dh’imicheas tu air do shlighe.

²³Ach dhiùlt esan, agus thubhairt e, Chan ith mi: ach cho-èignich a sheirbhisich agus mar an ceudna a’ bhean e; agus dh’èisd e rin guth: agus dh’èirich e on talamh, agus shuidh e air an leabaidh.

²⁴Agus bha aig a’ mhnaoi laogh biadhte anns an taigh, agus rinn i cabhag agus mharbh i e: agus ghabh i min mhìn, agus dh’fhuin i i, agus rinn i aran neo-ghortaichte dhith:

²⁵Agus chuir i iad fa chomhair Shauil, agus fa chomhair a sheirbhiseach, agus dh’ith iad: an sin dh’èirich iad suas, agus dh’imich iad air an oidhche sin fhèin.