Read Shughni روت 2 Bible Online

روت 2 - Shughni bible

روت 2

¹اَت نعومیَند وَم چار قَومېنېن بای ڤَد، بوعز از خوْنَدوْنی الیملک ڤُد.

²اَت روت موآبیج تَر نعومی لوْد: «مُرد اِجازه ڎه تَر کِشتزارېن اَت وی کِشتزار گَرگِنوښه سأم نه سوْد یَگوْن نَفَر رحم کِښت اَت وی تَر زِبا راږځ ڎوْڤُم.» نعومی لوْد: «رِزین لَپ بَشأند، سه!»

³تٲم روت تَر کِشتزار تاید اَت دَرَو راږځ ڎیڤد سَت. روپَروی کِشتزار راږځ څه ڎوڤد بوعز یَمَند ڤُد، یو نعومی چار قَوم ڤُد.

⁴وی وَختَند، بوعز از ښأر تَر کِشتزار یَت. یو یی څاوگأرېنَرد سَلوْم چود اَت لوْدی: «خُداوَند تَمه قَتی ڤِد.» وٲڎېن مِس وی جَواب لوْد: «خُداوَند تُرد مِس بَرَکَت ڎید.»

⁵تٲم بوعز از خو سَرکارگری پېښڅت: «یِد ږِنِک دی راږځ څه ڎوْڤد یِد چأی؟»

⁶یو یی لوْد: «یٲ اِکٲ موآبی ږِنِک اِدی نعومی قَتی از موآب څه یَٿچ.

⁷یٲ نُر سحرکی تَروْد یَت اَت از مو یی اِجازه زاښت تا څاوگأرېن دٲم تی راږځ ڎوْڤد. از سحرکی تا شِچېڅ مَصروف راږځ ڎیڤد ڤَد اَت فَقَط دوسَٿ سایه پِبیر ښاڤد.»

⁸۸‏-۹ بوعز تَر روت خېز سُت اَت وَمَردی لوْد: «رِزین نِغوْږ، تَر دِگه کِشتزار مأسه، یوْدَند مو کَنیځېن قَتی ڤی اَت مو زِمڅېنَرد څاوگأرېن ڎُم تی راږځ ڎوْڤ. خو کارگَرېنَردُم لوْد اِدی پی تو مأ رَفېن. هر وَختَت تُښنٲ دی سَت سه از وېڤ کُزه یَند ښَڅ بِرێز.»

¹⁰روت خو پیڅ زِمأڎَند ڎاد اَت وِردی قُلغ چود اَت لوْدی: «چیزَردَت اِکدِس لَپ مو فِکرَند؟ چیزَرد نِسبَت به یی نَفَر بېگوْنه به اِکدی اَندازه مِهربوْنَت؟»

¹¹بوعز لوْد: «وُز وِنُم بعد از خو چار میداو څوْندِکَت خو خیښ ژیوج اَت څرأنگېت وَم جٲت خو داد اَت نأن اَت خو وَطَن لأک چود اَت وَم قَتی تَروْد یَٿچ تا دَر قاتی وَم قَوم زِندَگی کِنی یِدی پِراکِیېت وېڤ نه وِزوْنت.

¹²خُداوَند، خُڎای اِسراییل تُرد بَرَکَت اَت مُزد ڎید. لٲک خُداوَند، خُڎای اِسرایل خېزَت څه یَٿڅ تو دَر پَناه خو نِگاه کِښت.»

¹³روت دَر جَواب وی لوْد: «اې بادار، تَمَند مو قَتی لَپ لُطف اَت مِهرَبوْنی اَت وُز حَتا ییو از تو کَنیځېن تَر حِساب نه یَدُم اَما با وُجود می تو خو گأپېن قَتی مو تَسلا ڎٲڎی.»

¹⁴مَڎارَندی، بوعز وَم قیود اَت لوْدی: «یه گَرڎه خه!» روت سَت اَت څاوگأرېن خېزَند ناست اَت بوعز خُراک اَت مېوه ښُڅی وَم پِرا رِبود اَت روت خود اَت سېر سَت اَت از وَم بٲښ دوْندِک رېد.

¹⁵۱۵‏-۱۶ وَختی روت تَر خو کار څه سَت، بوعز خو څاوگأرېنَرد لوْد: «وَم خُش هر جاره څه ڤِد لأکېت راږځ ڎوْڤد حَتا ڤوشچِن وێبېنَرد، اَت پی وَم مأ رأفېت. حَتا راږځېن اِدی از ڤوشچنِن څه زِوێڎد زِمڅَرد ږیبېت وېڤ جٲم کِښت.»

¹⁷روت وَم مېٿ زِمڅَرد راږځ ڎوڤد. خیر نیستَردی خو ڎوڤجِن راږځ چُکت خاږ طاقی چوشچ سُت.

¹⁸یٲ یی خو چوشچ اَت وی مَڎار بېښڎاڎج گَرڎه زاښت خو قَتی خو خیښَردی تَر ښأر یاد.

¹⁹نعومی لوْد: «نُرَت کأدَرد راږځ ڎوڤد؟ اِکوی آدَم اِدی تو تی یی رحم څه چوْږج خُڎای وِرد بَرَکَت ڎید.» بعد وَم خیښ از وی چارِک اِدی وی زِمڅېنَرد کار څه چوږج ڤُد، خَبَر ڎاد اَت لوْدی: «زِمڅېن صاحب نوْم بوعز.»

²⁰نعومِیی خو زِنَږَرد لوْد: «خُداوَند وِرد بَرَکَت ڎید! خُداوَندی از میږځِنېن مِس نه رِنوښچ اَت خو لُطفی یی مِس از مأش دَرېغ نه چود. یو آدَم از مأش قَوم اَت ڤأرڎید مأش کَسات ڤِد.»

²¹روت تَر خو خیښ لوْد: «یو یی مُرد لوْد اِدی تا آخِری مێست ځاو ڤأرڎیم وی زِمڅېنَرد وی څاوگأرېن دٲمتی راږځ ڎوْڤُم.»

²²نعومِیی لوْد: «اوْن رِزین، بیدی بوعز کَنیځېن قَتی راږځ څه ڎوْڤی تُرد بوعز زِمڅېن از دِگه جاه بیدی تا دِگه جایېنَرد یی چأی تو قین مأکِښت.»

²³روت تا آخِر مێست ژِندَم اَت چوشچ ځاو بوعز کَنیځېن قَتی راږځ ڎوڤد اَت اِکدی تی یی خو خیښ قَتی زِندگی چود.