Read Shughni روت 4 Bible Online

روت 4 - Shughni bible

روت 4

¹اَت بوعز پی دَرڤازه ښأر اِدی جای جأم سِتاو مَردُم ښأر څه ڤُد پَدم سُت خو نوست. تأم یو چارِک قَوم الیملک، نعومی چار، قَریب دی ڤُد. بوعز وی قیود اَت لوْدی: «اې ڤِراد تَروْد یه! خاهِښُم څوْند کَلیمه تو قَتی اِختلأتُم.» یو یَت اَت بوعز خېزَند نوست.

²بوعز ڎیس نَفَر از موی سَفېدېن ښأر تِلأپت تا شاهِد ڤیېن.

³بوعز تَر خو قَوم لوْد: «تو وِزوْنی یِدی نعومی از سَرزَمین موآب یَٿچ. وَم دِل مأش ڤِراد اِلیمَلِک جایداد پَرڎید.

⁴چُرتُم ڎاد بیدی یِدی دَر می باری تو قَتی اِختلأت کِنُم اَگه تو خُش څه ڤِد، مېڤ فُک خېزَند وی خَریت کِن. اَگه وی خَریت گأر څه ڤیېی اِکشِچَٿ لوْ. دَر غَیر می ته وُز خُبَٿ وی خَریتُم. اَما تُت مُرد پېښ اَت بعد از تو حَق مُند اِدی وی مُلک خَریتُم.» یو چارِک جَواب ڎاد: «لَپ خُب، وُز ته وی خَریتُم.»

⁵بوعز لوْد: «یی مېٿ اِدی زَمین از نعومی خَریت څه کِنی، از روت موآبی بیوه مِس اَنجه، تا موږجِن نوْم وی میراثَند دَخیل سوْد.»

⁶یو چارِک لوْد: «دِسگه څه ڤِد وُز ته از حَق خَریت زَمین تېر سأم، دِجأت اِدی اَولاد روت وارِث مو مُلک ته سېن.»

⁷وی زَموْن رَسم اَت رَواج دِسگه ڤُد اِدی هر تٲم جای خَریت څه چود یا معامَله یی څه چود خو بوتېنی از خو پاڎَند وېڎد اَت وېڤ وی خَریت گأرَردی دأک چود اَت اِکدی تی یی قَوم اِسرایل معامَله سُت.

⁸وَختی یو چارِکی بوعزَرد څه لوْد: «تو خَریت کِن.» تٲم خو بوت وېڎد اَت بوعزَردی دٲک چود.

⁹بوعز وی جای موی سَفېدېنَرد اَت مَردُم اِدی یَمَندېن وِریڤځِن څه ڤَد لوْدی: «تَمه شاهِد ڤِیېت وُزُم نُر فُکَٿ مُلکیَت الیملک، کلیون اَت محلون از نعومی زاښت.

¹⁰روت موآبی، بېوه ږِنِک محلون ته اَنجأم تا يٲ اَولاد ڤیرت اِدی وارِث وَم موږجِن چار سوْد. اَت دِجأت وی نوْم دَر خوْنَدوْن وی جای زِنده مېنت. نُرېت تَمه فُکَٿ شاهِد.»

¹¹فُکَٿ موی سَفېدېن اَت مَردُمېنېن یَمَند څه ڤَد لوْدېن: «مأشأم می داد اَت معامَله ره شاهِد. اَت خُداوَند مَم ږِنِک تَر تو خوْنَدوْن څه ڤوږج راحیل اَت، لیه دَستور اِدی، یعقوبَردېن اَولادأر ڤود اَت تو تَر اِفراته کوْمیاب سأو، اَت تَر بَیت الحم نوْمدار ڤِیی.

¹²اَولادېن اِدی خُداوَند ته مَم ږِنِک قَتی تُرد بَښخِښ څه کِښت، تو خوْنَدوْن، خوْنَدوْن فارص مِغوند اِدی تامار یهودَرد څه ڤود.»

¹³بوعز روت اَنجوڤد اَت یٲ وی ږِن سَت، اَت وَم قَتی گَد سُت اَت خُداوَند وَم دوجوْن چود اِدی پُڅ ڤود.

¹⁴اَت ږِنِکېنی ښأر بَیت الحمېن نعومی ره لوْد: «خُداوَندَرد شُکرَت اِدی تو یی بې نِگهبوْن نه لأک چود اَت وی نوْم ته دَر اِسراییل بَلَند سوْد.

¹⁵اَت یو تو جوْن تازه چید جٲت اَت پَرورِښ عُمر پَیره یی تو ڤُد، دِجأت اِدی تو زِنَږ تو څه ژیوج اَت تُرد از ووڤد پُڅ بیدی څه، وی یی ڤوږج.»

¹⁶تٲم نعومی وی غِڎأ خو پِی بَت زاښت اَت وی دایه سَت.

¹⁷اَت وَم همسایأ ږِنکېنېن، وی نوْم ڎاد اَت لوْدېن: «نعومی ره پُڅ ڎاڎج سُت.» اَت وی نوْمېن عبید ڎاد اَت یو یِسی داد سُت اَت یِسی داود داد سُت.

¹⁸یَم پَیڎایښ فارص: فارص حصرون داد ڤُد؛

¹⁹اَت حصرون، رام داد ڤُد؛ اَت رام، عمیناداب داد ڤُد؛

²⁰اَت عمیناداب نِحشوْن داد ڤُد؛ اَت نِحشوْن سلموْن داد ڤُد؛

²¹اَت سلموْن بوعز داد ڤُد؛ اَت بوعز عبید داد ڤُد؛

²²اَت عوبید یِسی داد ڤُد؛ اَت یِسی داود داد ڤُد.